Hadisni musalsal darajada yetib kelishi

anhuga gapni uzoqdan boshlab, siz musulmonlarning obro‘si bo‘lib turibsiz, 
shuning uchun yamog‘i yo‘q yangi to‘n kiying debdilar. Shunda Umar 
roziyallohu anhu yeg‘lab aytdilarki, men Rasululloh s.a.v. ni ko‘rdim, mana 
shu dunyoni tark qilib o‘tdilar, Abu Bakr ham dunyoni ziynatidan 
bahralanmasdan o‘tdi, sizlar undan ortiq menga nmani istaysizlar deganlar. 
Zohidlikni yuqoriligidan Umar roziyallohu anhuning qalb uni qabul 
qilmagan. Keyingi davrlarga borib zuhdda teskari holat tarkidunyochilik 
paydo bo ‘lib qoldi. Dunyoga berilganlar ko ‘payganidan ularga qastma-
qastiga tarkidunyochilik ko ‘paydi. Tasavvuf, islom olamida so ‘ffi desa 
zohirdayu botinida dunyoni tark etish va keyinchalik darvesh bo ‘lib ko 
‘chalarda zikr aytib yurish paydo bo ‘ldi. Bu jamiyatni orqaga ketkazdi. 
Tasavvuf olimlari tariqatlarga asos solib, o ‘z tariqatlarida shu illatga qarshi 
ham kurashgan. Misol, Hazrati Naqshbandiyning shiyorlari “Dilbayoru dast 
bakor- qo ‘ling mehnatda, qalbing esa Allohda bo‘lsin” bo ‘lgan. Bazilar buni 
noto‘g‘ri talqin qilib qalbingda Alloh bo‘lsa bo‘ldi, ishingni qilib yuraver 
ibodat kerak emas deyishadi. Bu shiyor tarkidunyochilikka qarshi chiqqan, 
ibodatni tashlab ishni qilavering degan emas. Naqshbandiyning mana shu 
islohoti bilan islom olamidagi tasavvufda katta hatolar to‘g‘irlangan. 
Hadisda Rasululloh s.a.v. dunyodan zuhd qil Alloh seni yaxshi ko ‘radi 
dedilar. Alloh zuhd qilgan kishini yaxshi ko‘rishini sababi Alloh yaratgan 
narsani tashlab yaratuvchiga yuzlangani uchun. Rasululloh s.a.v. ga “Sizlar 
o ‘zinglar yaxshi ko‘rgan narsani Alloh yo‘lida infoq qilmaguningizcha 
yaxshilikka erishmaysizllar” degan oyat nozil bo‘ldi. Shunda sahobalar kelib 
eng yaxshi mol mana bu ekan, shuni sadaqa qilaman deyishgan. Rasululloh