Ибрайым юсупов өмир, саған ашықпан…

ӨЗБЕКСТАН 
Сəйир етип мен сəҳəр ўақта,
Кирдим бир əжайып бағқа.
Жапырақ жамылып аўлақта,
Бүлбиллерге сыр сырластым,
Самал менен сыбырластым. 
Бүлбил айтар: - усы бостан
Мени тартты озал бастан.
Сол ушын да бир тынбастан

---

59 
Сайрай-сайрай есим кетер,
Ҳəўес артар оннан бетер. 
Самал айтар: -мен саҳрадан
Уйытқып шаўып келсем мудам,
Бул бостан наз етип маған,
Жуўасытып алар жаным,
Сəўир болар боранларым. 
Гүл жүзинде шық малынар, 
Алма ағаштың зары бар: 
«Үз мийўамды!» - деп жалынар,
«Сынып кетпей турып белим,
Мийўамды үз - дейди - мениң». 
Шəртек қайыстырған жүзим
Ширеге мəс етип өзин,
Қəрелилер қара көзин
Сүзгенде, əл қызыл əнəр
Ышқы отында күйип-жанар. 
Суў бойында мəжнүн талы
Сарҳаўызға шашын малып,
Бир шийрин ойларға талып,
Лəйли түскендей есине,
Телмирер ай сəўлесине. 
Наўайының урпақлары,
Қолларында тилла тары,
Қызғын мүшаиралары,
Жаңа ғаззел, жаңа муқам,
Бул мəжлиске кирдим мен ҳəм… 
Соныңдай əжайып бостан,
Тəрийп етсем таўсалмаспан.
Перзентим деп қушақ ашқан,
Өзге емес, өз жанымсаң,
Гөззал Өзбекстанымсаң! 
Гүрлеп жатар Ташкентимиз,
Шығыста зор дəрбентимиз,
Дүньяға белли кəнтимиз,
Күнбатыстан, Күншығыстан
Жолаўшылар көп ығысқан … 
Жақсы исдур жəҳəн гезбек,
Көзиң менен көрип, сезбек,
Мийман ушын туўған өзбек,
Қонак күтиў - бул ҳəм өнер,
Гүлдей ашылар кеўиллер. 
Кел, бирадар, сапар шеккен!

---

60 
Жол билмес деп тағне етпең.
Журтын сүйген бир өзбектен
Кем сүйсем мен бул үлкени,
Қарақалпақ демең мени! 
Келҳа мийман, таўлар жаққа!
Түсейик кийик соқпаққа.
Мисли қырманланған пахта
Шыңлар ашып ақ сийнесин,
Алар күнниң ақыл есин. 
Өтсең Китаб, Алтын көлден,
Андижан я Мырзашөлден,
«Пахта байрамына» келген
Мисли «Бəҳəр» ансамбли
Қулпырар ақ алтын гүли. 
Алтын топырақ Ферғанадан,
Қайтып шықпас барған адам.
Ҳəр түп пахта, ҳəр ханадан,
Өнер елдиң несибеси, 
Пахтакештиң кəсип, иси. 
Азат адам бахты усында,
Бегабадтың шахтасында,
Ақшам ГЭС-лер жақтысында,
Бурып дəрьялар ийримин,
Фарҳад табар өз Шийринин. 
Билгир химик булкəрадан,
Шыршықтың даңқы тараған.
Газ бурқылдап Бухарадан,
Кернеп гəўмис трубаларды, 
Оралға отын апарды. 
Гирес-гирес кəрўан, көшлер,
Шым-шытырық рельслер,
Вагон вагонларды тислер,
Узақ жоллар болып қысқа,
ТУ - лар ушар тумлы-тусқа. 
Ташкент таңы нурға толар,
Азат мийнет таңы булар.
Ағар тасқын колонналар,
Ташсельмаштың сменасы
Келер батыл қəдем басып. 
Сүңгип қалың жапыраққа,
Жаслар барар ТашГУ жаққа,
Билим гүллеген бул бағда 
Иске асып турған бəри -
Улуғбектиң əрманлары. 

---

61 
Уллы шəҳəр ортасында, 
Жас гүжимлер арасында,
Фонтан атылып қасында
Озық өнер сахнасы тур,
Мисли ашылған қызыл гүл. 
Саз қумартып келсең излеп, 
Фрак кийген сəтең өзбек.
Йошып, оркестрди гөзлеп,
Шыбығын бир силтеп енди,
Гүңирентер Бетховенди ... 
Дослық, бахыт, ерик қуяшы
Турар мəңги нурын шашып,
Иши күйген дуз жаласын!
Өмиримиз бар бағы-бостан,
Саў бол, анам Өзбекстан! 
1964-жыл, сентябрь.