Koordinatsion birikmalar hosil bo`lishda ligandlarning o`rni va ularning tuzilish izomeriyasi
Download 50.67 Kb.
|
Koordinatsion birikmalar haqida tushuncha
- Bu sahifa navigatsiya:
- Umumiy nomi va formulasi Ba’zi birikmalarining nomlanishi Formulasi
- Kremniy karbid
- Selenid va telluridlar
- Metallorganik birikmalar, nomenklaturasi, sinfflanishi, strukturasi, olinish usullari, kimyoviy xossalari va ahamiyati Metallorganik birikmalar
Betaraf (indeferent yoki befarq) oksidlar – amalda asoslar, kislotalar va tuzlarni hosil qilmaydi va ular bilan reaksiyaga kirishmaydi. Masalan:
CO – uglerod (II)-oksid SiO – kremniy (II)-oksid N2O – azot (I)-oksid NO – azot (II)-oksid va h.k. Keltirilgan misollardan shunday xulosa qilish mumkin. Asosli oksidlar – I va II valentli metallarning oksidlari; amfoter oksidlar – II, III va IV valentli metallarning oksidlari; kislotali oksidlar metallmaslarning va V, VI, VII valentli metallarning oksidlari. Bitta elementning turli oksidlarida valentlik ortib borganda asosli xossa amfoterlikka, so‘ng kislotalikka o‘tadi. Peroksidlar – tarkibida perokso (-O-O-) guruh tutgan oksidlar. Masalan: Na2O2; H2O2; K2O2 (kaliy peroksid); K2O4 (kaliy superoksid). Peroksidlar tarkibida kislorod-kislorod bog′i borligi bilan boshqa oksidlardan farq qiladi. Yuqoridagi oksidlardan tashqari 2 xil oksidlarning birgalikda uchrashidan hosil bo‘lgan qo‘sh oksidlar ham mavjud. Masalan: Fe3O4 (FeO·Fe2O3) – temir qo′sh oksidi (magnetit); Pb3O4 (PbO2·2PbO) – qo‘rg‘oshin (III)-tetraoksidi (surik). 2Na + H2 → 2NaH 3Ca + 2B → Ca3B2 CaO + 3C → CaC2 + CO Mg + Si → Mg2Si 6K + 2NH3 → 2K3N + 3H2 Al + P → AlP Binar moddalar kislotalar bilan ham reaksiyaga kirishadi.
Sulfidlar qo‘llaniladigan sohalar nihoyatda keng. Ko‘pchilik oraliq (d-) metallarning, lantanoid va aktinoidlarning sulfidlari — termik, termoelektrik, katalitik va boshqa xossalaridan keng foydalanishimiz mumkin. MgS qiyin suyuqlanuvchan bo‘lganligi sababli o‘t o‘chirish asboblari uchun yuqori temperaturaga chidamli zaruriy qismlarning materiali hisoblanadi. CdS nihoyatda kuchli fotoelektrik xossalarga ega. Selenid va telluridlar sulfidlardan ko‘ra ko‘proq o‘zgaruvchan tarkibga ega. Ularning ko‘pchiligi yarim o‘tkazuvchanlik xossalari tufayli ahamiyatga molik. WS2, NbSe2, TaSe2, MoSe2, kabi og‘ir metallarning diselenidlari qavat-qavat geksagonal strukturaga ega bo‘lganliklari sababli ularning ishqalanish koeffitsientlari juda kichik bo‘ladi. Iitiy sababli, ulardan kosmik texnikada yuqori vakuum sharoitida ishlaydigan apparatlar uchun surkov materiallari sifatida foydalaniladi. Galidlar amaliy ahamiyatga ega: osh tuzi NaCl soda, xlor, ishqor ishlab chiqarishda, oziq-ovqat sanoatida va kundalik hayotda juda zarur modda. Kumush xlorid va kumush bromid fotografiyada ishlatiladi; SF6 — juda yaxshi gazsimon dielektrik sifatida qo‘llaniladi va hokazo. Metallorganik birikmalar, nomenklaturasi, sinfflanishi, strukturasi, olinish usullari, kimyoviy xossalari va ahamiyati Metallorganik birikmalar — molekulasida metall — uglerod bogʻi boʻlgan organik birikmalar. "Metallorganik birikmalar" termini maʼlum darajada shartli. Sianidlar, karbidlar, baʼzi hollarda metallar karbonillari ham (Me—S bogʻi tutgan boʻlsa ham) anorganik birikmalar hisoblanadi. Bor, fosfor, kremniy, margimush va boshqa metallmaslarning organik birikmalari ham Metallorganik birikmalar jumlasiga kiradi. Shuning uchun keyingi vaqtlarda "elementoorganik birikmalar" degan umumiy nom koʻproq ishlatilmoqda. Ilk bor Metallorganik birikmalarni 1827-yilda V. Seyze (Seyze tuzi K[PtCl3(CH2=CH2)]H2O) sintez qilgan. Keyinchalik R. Bunzen margimush organik birikmalarni (1839), ingliz kimyogari E. Franklend dietil ruxni (1849) olgandan soʻng Metallorganik birikmalar kimyosiga asos solindi Li, Na, K, Rb, Cs, Be, Mg, Ca, Sr, Ba, Zn, Cd, Hg, B, Al, Ga, In, Tl, Si, Sn, Pb, As, Sb, Bi kabi metallarning Metallorganik birikmalari yaxshi oʻrganilgan. Ular suyuq va qattiq holatdagi moddalardir. Koʻpchiligi organik erituvchilarda eriydi. Metallorganik birikmalardan, ayniqsa, simob, qalay, qoʻrgʻoshin birikmalari juda zaharli. Metallorganik birikmalarning koʻpchiligi suv va kislorod bilan reaksiyaga faol kirishadi. Baʼzilari havoda, karbonat angidridli muhitda oʻzoʻzidan alangalanadi. Oraliq metallar — Ti, Zr, Y, Nb, Ta, Cr, Mo, U, Re, Fe, Ru, Os, Rh, Ir, Co va Ni ning organik birikmalari katta amaliy ahamiyatga ega. Metallorganik birikmalar dori moddalar, sof holdagi metallar, metall’ qoplamalari olishda va organik moddalar sintezida ishlatiladi (yana Q. Grinyar reaksiyasi, Kucherev re-aksiyasi, Polimerlanish) Zamonaviy kimyoviy texnologik jarayonlarda. mahsulotlar ishlab chiqarishda, katalitik reaksiyalarni samarali amalga oshirishda metalloorganik birikmalarning ahamiyati ortib bormoqda. Metalloorganik birikmalarni sintez qilishni angliyalik E. Franklend Germaniyada mishyakni organik bosilalarini o'rgandi. 14 yil kimyogar F. Fran mobaynida birinchi bo'lib Zn(C.H.) Hg(CH₂), Sn(CH), va B(CH,), birikmala rini sintez qildi. XX asrga kelib bu birikmalar katalizator sifatida kremniy asosida polimerlar ishlab chiqarishda, alkenlarni polimerlashda sanoatda qo'llanila boshladi. d-blokli elementlaming metalloorganik birikmalardan platinani etilen bilan kom pleks birikmasini 1827-yilda V.K. Seyze olgan, tarkibida karbonil gruppasi bo'lgan [PI(CI) CO] kompleks birikmani 1868-yil P.S. Hyutsenberg, nikel tetrakarbonil birikmasini 1890-yilda L. Mondom, K. Langerom va F. Kvinkelar tomonidan sintez qilingan 1930-yildan boshlab V. Xiber Myunxenda bir qator karbonil klaster birik malami sintez qildi. Bu birikmalarning ko'pchiligi [Fe (CO), anionli ekanligi aniqlangan. Bunday birikmalarni kimyoviy usullarda tahlil qilish mymkin bo'lmadi. Keyinchalik rentgenstrukturaviy tahlil. IK va YaMR spektroskopik usullar bilan metalloorganik birikmalarni struktura tuzilishini aniqlash imkoni yaratildi. Download 50.67 Kb. Do'stlaringiz bilan baham: |
ma'muriyatiga murojaat qiling