Ldoshev, Q. Muftaydinov, V. Abdurahmonov

qiladi. Masalan, J. Gelbrayt monetaristlaming iqtisodiyotni pul bilan eng 
yaxshi tartibga solish mumkin degan fikrini inkor etadi. U bozor 
iqtisodiyotiga asoslangan kapitalizmni doimo o‘zgarishlar uchrab turadigan 
tuzum, u o ‘z-o ‘zidan transformatsiyalashib, ziddiyatlarini o ‘zi bartaraf 
etib, o‘z iqtisodiy va boshqaruv dastaklari bilan yangilanib boruvchi 
jamiyat deb talqin qiladi.
Sotsial-institutsionalistlar o‘zlarining nazariy metodologik konsepsiyasi 
markaziga aynan transformatsiya g‘oyasini qo'yadi. Bunda ular obyektiv 
ravishda rivojlanib boradigan sanoat ishlab chiqarishiga asoslanadigan yirik 
korporatsiyalarga, ilmiy-texnika inqilobiga, tabiiy ravishda boshqaruv 
tizimining murakkablashib borishi iqtisodiy jarayonlami rejali tashkil 
etish zaruriyatiga asoslanadilar. Institutlar markaziga ular aynan yirik 
korporatsiyalarni qo‘yishadi, zero ular zamonaviy industrial tizimning 
tashkiliy tuzilmasini tashkil etadi, korporatsiyalar iqtisodiyotning boshqa 
tuzilmalari bilan bog‘lanib, daromadlar, baho va boshqa iqtisodiy 
vositalami boshqarish mexanizmini yaratadi.
Ushbu ta’limot jamiyatning evolyutsion tarzda yangilanib o‘zgarib, 
borishini juda ko‘p iqtisodiy, sotsial, siyosiy, psixologik, ma’naviy-etnik 
omillar bilan birga o'zgarishlar zamirida faol rolni texnika, texnologiya, 
fan kabilar o'ynashiga urg‘u beradi. Ular ta’limotidagi bosh masalalardan 
biri-iqtisodiyot ustidan ijtimoiy nazorat o'matishdir. Bu nazoratga ular, 
birinchi navbatda, korporatsiyalar va ularni boshqarishning isloh 
qilinishini, davlatning raqobat mexanizmiga, moliya-budjet tizimini, 
pul-kredit holatini, baholarning tashkil topishini va shu kabilarni 
kiritadilar, sotsial nazoratni tashkil etishda rejalashtirishga katta o ‘rin beriladi.