Mavzu: Navoiy hayoti va ijodi. G`azallar tahlili

«GO‘ZALIM, BEVAFO GULISTONIM...»
Go‘zalim, bevafo gulistonim,

Bog‘i umrimda toza rayhonim,

G‘am-u qayg‘ularim hujumindan

Sen eding mehribon nigahbonim.

Meni behuda tashlading-ketding,

Nega o‘ldirmading-da, tark etding.

Kel, gulim, kel, ayoqingg‘a yiqilay,

Bir zamon qo‘y: to‘lib-toshib yig‘lay.

Qo‘y, biroz qo‘yki, xoki poyingni

Surmadek yoshli ko‘zuma suray.

O‘GUT
Og‘ir yigit, sening go‘zal, nurli ko‘zingda

Bu millatning saodatin, baxtin o‘qudim.

O‘ylashingda, turishingda hamda o‘zungda

Bu yurt uchun qutulishning borlig‘in ko‘rdim.

Turma – yugur, tinma – tirish, bukilma – yuksal,

Hurkma – kirish, qo‘rqma – yopish, yo‘rilma⁵ – qo‘zg‘al!

Yel yo‘lini to‘sib turgan eski bulutlarni

Yondirib qo‘y, yirtib tashla, barchasin yo‘q et.

Qilolmasang shu ishlarni,

Sening uchun xo‘rlikdir bu...

Yiqil, yo‘qol, ket!
Shoirning «O‘gut» she’ri bundan oldin tahlil qilingarfecm «Mirrix yulduziga» asarining mantiqiy davomidek yangraydi.

Xo‘sh, buni nimalarda ko‘ramiz?

Guvohi bo‘ldikki, «Mirrix yulduziga» she’rida Turkiston o‘kasi XX asr boshlarida tushib qolgan g‘oyat achinarli holat o‘z i ifodasi topgan. Jafokash Vatan vujudiga joylashib o&ib, qonini zulukday so‘rgan kimsalar kirdikoridan ozorlangan lirik qahramon an xayol Mirrix yulduziga murojaat etadi. Bu murojaat boshdan-oyoq achchiq savollardan tashkil topgan. Afsuski, «yerimizning eng qadrli tuqg‘ani» go‘zal Mirrix ham bu holdan lol qotgan – sira gapirmaydi, gapirolmaydi. Tabiatan o‘t-olovga qiyos beriladigan shu yulduz ham yer yuzida bo‘layotgan adolatsizliklardan bezib uzoqlarga qochgan…