Xonadon siyosatida pulga aksiya, obligatsiya sotib olish, uni bankka
qo‘yish, qarzga berish yoki to‘g‘ridan-to‘g‘ri biznesga joylashtirish
oldindan belgilab olinadi. U pulini investitsiyalaganda, birinchidan, pulni
inflatsiyadan asrab, jamg‘arma qadr-qiymatini saqlab qolishni,
ikkinchidan, uning ko‘payib, qo‘shimcha daromad keltirishini ko‘zlaydi.
Oddiy xonadondan farqliroq boy-badavlat xonadon siyosati yollanib
ishlashdan emas, balki biznesdan pul topishni ko‘zlaydi, chunki uning ish
kuchidan boshqa individual kapitali ham bor. Bunga biznes turini erkin
tanlash orqali erishiladi.
Firmalar siyosati o‘z maqsadini aniq belgilash va unga erishish
yo‘llari va vositalarini tanlashdan iboratdir. Bu siyosatning maqsadi
foydani maksimumlashtirishni, bunga erishib bo‘lmaganda, firma
barqarorligini ta’minlab, uni saqlab qolish va bir maromda rivojlantirishni
mo‘ljallaydi.
Firma siyosati faoliyatning turli sohalariga taalluqli bo‘ladi.
Firmaning ishlab chiqarish siyosati nimani qancha va qanday
davrda ishlab chiqarishni belgilaydi. Firmaning o‘z maqsadiga yetishi
ishlab chiqarish hajmiga bog‘liq, chunki har qanday ko‘lamda ishlab
chiqarish foydali bo‘lavermaydi. Shu sababli firma ishlab chiqarishning
shunday hajmini tanlab oladiki, bunda o‘rtacha xarajatlar bilan bozor
narxi orasidagi farq eng katta bo‘lib, foyda maksimumlashishi kerak
bo‘ladi. Buning uchun firma ishlab chiqarishni modernizatsiyalab,
bozorga yangi tovarlar va xizmatlarni taklif etish yo‘lidan boradi.
Firmaning tijorat siyosati tovarlarning qanday miqdorda va qaysi
bozorlarda sotilishini, ularning kreditga berilishini, eksport miqdori va
tarkibini belgilaydi, savdo-sotiqda raqobatchilar va sheriklar bilan qanday
munosabatda bo‘lish yo‘lini aniqlaydi.
Firmaning narx siyosati bozorga qanday narx bilan chiqishni,
narxning bozor sharoitiga qarab qanday o‘zgartirilishini, narxlardan
siylov berish tartibi kabilarni mo‘ljallaydi.
Do'stlaringiz bilan baham: |