Microsoft Word kr ugay ona ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
57
етказсин!», деб дуолар қилиб борарди. Лекин Ҳусайин саватни дуо учун эмас, диннинг 
муҳтожларга ёрдам этиш йўлида берган амрини бажариш, инсонлик вазифасини адо этиш учун 
кўтариб борарди, Албатта, унинг дуо этишига ҳам қарши эмасди. Ёшликда Аллоҳ ризоси учун 
бир кексага ёрдам берган киши, ўзи кексайганда ёрдам берадиган ёшларнинг топилишига 
ишонарди. 
Бу аёл ўрнида ўз онаси бўлганда, бу азиятни у чекканида нима қиларди? Унинг шу аҳволда 
эмаслигига шукр қилишнинг ягона йўли бу аёлга ва у кабиларга ёрдам бермоқдир. 
Бундайларни кўриб, ўзикинг аҳволига шукр этиб ўтиб кетмоқ ўйсизлик, бепарволик саналиши 
керак. Агар бойларнинг молида фақирлар учун Аллоҳ тарафидан белгиланган ҳақ бўлса — 
Ҳусайин бу ҳақнинг борлигига ишонарди — худди шундай ёш ва соғломларнинг куч-қувватида 
кексалар ва ожиз-заифлар учун тайин этилган ҳақ ҳам бор. Бу ёрдам тан куч-қувватининг 
закотидир. Бу мурувват ва инсонлик туйғусининг юксак нуқтасидир. 
— Уйим шу ерда, ўғлим, Аллоҳ сендан рози бўлсин! Бу сўз Ҳусайиннинг хаёлини бўлди. 
Саватни эшик олдига қўйди. Эшикнинг туриши уйнинг хароблигидан хабар берарди. 
— Ўғлим, сенинг отинг нима? Кимлардансан? 
— Нима қиласиз, ҳола? 
— Бир йўлим тушса, уйингизга кириб, сендан кўрган яхшилигимни онангга айтардим. 
— Шарт эмас, ҳола. Мен онам эшитиши учун эмас, Аллоҳ ризоси учун ёрдамлашдим. Онамни 
хурсанд этишни истасангиз, ҳақ йўлдан айрилмаслиги учун дуо қилинг. 
Ҳусайин кетди. Эшикдан ичкари кирган момонинг кўзлари ёшли эди. Бу ёшнинг сабаби ўзининг 
кучи етганда бошқаларга ёрдам этолмаганлик пушаймонидан эди. Бошқа биров бу ешларнинг 
сабабини яхшнлик қилишни севадиган бир инсонни учратганидан пайдо бўлган туйғулар 
туфайли деб тушуниши мумкин. Ҳеч танимаган бнр бола юкини кўтариб келтириб бергани ва 
ўз неварасидан бундай олижаноблик кўрмагани назарга олинса, инсонийликдан узоқ бўлган 
неварадан ҳақорат кўриши, оғир сўзлар эшитиши, катта она ўрнига «сассиқ кампир!» дея 
бақириши, ўзининг шу аҳволига рози бўлиб шукр этиши ҳисобга олинса, иккинчи қарашни 
олдинга сурганни ҳақли дейиш ҳам бемалол мумкин. 
Ҳусайин кекса аёлдан ажрашгач, уйга келди. Кўз олдида кечган ва икки аёлнинг баҳси 
яхшилик ва ёмонлик курашига ўхшаган бу ҳодисани ўйламасдан бўлмасди. Уйимда бир ҳафтага 
етгулик егулигим бор деб берганни олмаслик буюк фазилатдан дарак бўлса керак. Момонинг 
ўша юқори табақага мансуб кибор хотинни шарманда ва паришон қилишига нима дейсиз?! 
Булар бир замонда яшаган икки гуруҳга мансуб аёллар тимсоли. Бир тарафда эрининг кўз 
ўнгида очиқ-сочиқ ҳолда кўча кезган ва ўзидан баландга эгилиб, заифни суриб ўтадиган, амал-
тақал қилиб турмушга чиқиб олган ҳаёсизлар; иккинчи тарафда оғзидаги нонни бировга 
илинган, тиззасидаги ярани ўз туғишганига қўрсатмоқдан ор қилган, уялган, номусини бошига 
кўтарган, номус учун ҳаётини сева-сева фидо қилишга тайёрлар... 
Ҳусайиннинг онаси иккинчи гуруҳга мансуб. Бу гуруҳнинг тимсоли — муносиб қобилиятли, 
қиладиган ишини ўйлаб, мутлақо Аллоҳ ризоси учун адо этадиган бир она... 
Бу йил ўн олтига кирган Ҳусайим, шу чоққача тасодифан бўлсин, онасини боши очиқ ёки 
яланғоч ҳолда кўргани йўқ. 
Ҳусайин онасига шоҳиди бўлган ҳодисани айтиб бергач, сўзини шундай тугатди: «Менинг онам, 
онажоним, билсангиз, сизни шундай яхшн кўраманки... Менинг ёнимда гўё бир бегона бордай 
доим ўраниб, ёпиниб юрасиз». 
— Ўранишимни «мендан чекиниш» деб ўйлайсанми? Оналар ўғилларидан чекиниб ўранмаслар, 
мен ҳам сендан чекинмасман. Сени номаҳрам санасам, кимим қолур менинг бу дунёда?! Сен 
бўлмаган пайтларда, Одила ва Самиҳанинг ёнида ҳам шу ҳолда бўламан. Улар олдида ҳам 
бошим ўроғлиқ юраман, ёлғиз қолганимда ҳам шу ҳолдаман. 
— У пайт кимдан қочиб, ўранасиз? 
— Бил. Ўзинг бил кимданлигини!

---

Ўгай она (роман). Аҳмад Лутфий Қозончи