Microsoft Word men ham namoz uqiyman kr ziyouz com doc

Касалликдан шифо истаб ўқиладиган дуо

Бирор касалликка йўлиққан киши, бу касалликдан халос бўлиши учун ҳеч вақт ўтказмай, мутахассис шифокорларга мурожаат қилиши, унинг тавсияларига амал қилиб, айни пайтда дуодан ҳам фойдаланмоғи лозим. Бу дуоларни беморнинг ўзи ўқиши ёки биров унга ўқиши мумкин.

Таҳоратли ҳолда аввало Фотиҳа сураси, сўнгра Қуръони каримдан шифо оятлари ўқилади.
Бисмилл`аҳир роҳм`анир роҳ`ийм. Ва йашфи суд`уро қовмин муъмин`ийна ва йузҳиб ғойзо қул`убиҳим.
«Аллоҳ мўминлар қавми сийналарига шифо беради ва дилларидаги аламни кетказади»
(Тавба, 14-15).
Й`а аййуҳан-н`асу қод жааткум мавъизотун мин Роббикум ва шиф`аун лим`а фис-суд`ури ва ҳудан ва роҳматан лил-муъмин`ийн.
«Эй одамлар! Сизларга Роббингиздан ваъз (насиҳат), диллардаги нарса (ширк иллати)га шифо ва мўминларга ҳидоят ва раҳмат келди» (Юнус, 57).
Ва нуназзилу минал Қуръ`ани м`а ҳува шиф`а’ун ва роҳматун лил-му’мин`ийн.
«(Биз) Қуръонда(н) мўъминлар учун шифо ва раҳмат бўлган (оят)ларни нозил қилурмиз»

(Ал-Исро, 82).

Қул ҳува лил-лаз`ийна `аману ҳудан ва шиф`аун
«Айтинг: «(Ушбу Қуръон) имон келтирган зотлар учун ҳидоят ва шифодир».
Бу оятлар ўқилгач, бундай дуо этилади: «Алл`оҳумма Роббан-н`аси азҳибил-ба’са, ишфи Анташ-ш`аф`ий л`а шиф`а’а илл`а шиф`а’ука, шиф`а’ан л`а йуғ`одиру сақ`оман».
«Аллоҳим, эй инсонларнинг Рабби, касалликни маҳв этувчи! Ортда касалликни қолдирмайдиган шифо бер. Шифо бергувчи фақат Ўзингсан. Сендан ўзга шифо бергувчи йўқдир» (Абу Довуд. «Жаноиз», 3107-ҳадис).
Алл`оҳумма ишфи ъабдака йанка’лака ъадувван ав йамши лака ил`а сол`атин.
«Аллоҳим, шу бандангга шифо бергинки, Сенинг бир душманингга зиён етказсин ёхуд Сенинг ризолигингга эришмоқ учун намоз ўқишга юриб борсин».
Бисмилл`аҳи арқ`ика мин кулли шай’ин йу’зика мин шарри кулли нафсин ав ъайну ҳ`асид`ийн. Алл`оҳумма йашф`ийка, бисмилл`аҳи арқ`ика.
«Сенга изтироб берувчи ҳамма нарсадан, ҳар ҳасадгўй нафсдан ёхуд кўздан Аллоҳнинг номи ила сенга шифо сўрайман. Аллоҳ номи ила сенга шифо сўрайман» (Термизий. «Жаноиз», 972- ҳадис).