Microsoft Word shaytanat3 ziyouz com doc
Download 0.83 Mb. Pdf ko'rish
|
|
www.ziyouz.com kutubxonasi
76 o‘rtog‘ining ko‘nglini og‘ritib qo‘yishi mumkinligini fahmlab, sukut saqladi. Jalil bu sukutni mag‘lublik alomati deb o‘ylab, g‘oliblarga xos qarash bilan oshnasidan yana so‘z kutdi. — Nima qilasan, bolalarni yig‘asanmi? — dedi nihoyat Asadbek, avvalgi mavzuga qaytib. — Aytdim-ku, senga... — dedi Jalil o‘sha qaysarlik bilan. — Menikiga kelmasa, uyingga chaqir. Bo‘lmasa... choyxona bor. Bitta osh mendan. — O‘h-ho‘... juda kattaga tushasan-ku, a? Oshnam, hamyoning ko‘tara olarmikin buncha xarajatni? — dedi Jalil piching bilan. Asadbek unga bir sapchimoqchi bo‘ldi-yu, uning quvlik bilan jilmayganini ko‘rib, shashti pasaydi. «Ponani pona bilan chiqaradi», deganlariday o‘zi ham piching bilan javob qaytardi: — Hamyonim ko‘tarmasa Jalilboyvachcha degan oshnam bor, qarab turmas axir. Suhbat shu zaylda davom etaverdi. Dam kinoya, dam g‘azab, dam po‘pisa ohanglari bir- birlariga iltifot qilib, suhbat maromiga hojalik qildilar. Jalil ketishga shoshilmadi. Asadbek esa uni quvmadi. Asadbek so‘zni asosiy maqsadga burishga qanchalik urinmasin, shu gapga kelganida tili aylanmay qolaverdi. Yo‘q, u oshnasiga qizi fojiasi yoki bugungi otishmani aytishni niyat qilmagan. Uning maqsadi boshqa. Qizini sharmandali holda ko‘rib, iziga qaytayotganida xayoliga «nima uchun meni Xudo yomon ko‘rib qoldi?» degan savol urildi. Bu savolni keyinroq ham tez-tez esladi. Elchinni tirik ko‘rganida ham xayolini shu savol bir yoritib o‘tdi. Bu savolga o‘zi javob topa olmas edi. Jalil kelganida undan so‘ramoqchi bo‘ldi. Lekin o‘zi bilmagan qandaydir kuch uni to‘xtatdi. Sukutga berilgan onlari xayolan Jalilga shu savolni berdi. Jalil esa unga: — Avval Xudo seni yaxshi ko‘rarmidi? — deb javob qiladi. — Avval hamma ishlarim silliq edi. Boshimga bunchalik balo toshlari yog‘ilmagandi. — Xudo seni sinayotgan edi. Sen boshqalarning boshiga ofat toshlari yog‘dirib kun ko‘rding. Endi bu toshlarni o‘zing ham bir totib ko‘r-chi? «Pichoqni oldin o‘zingga ur, og‘rimasa birovga ur», degan hikmatni eshitmaganmisan? Sen bu hikmatga amal qilmading. Pichoqni avval birovlarga urib, lazzatlanding. Endi esa pichoq etingni sal tilib ketsa, voy-voylab o‘tiribsan... Asadbek do‘sti bilan xayolan shunday bahs yuritib «Bu odamdan faqat shunaqa sassiq gap olasan» degan qaror bilan savolini tiliga chiqarmadi. Jalil «shunday so‘rrayib o‘tiraveramizmi, ul-bul olib chiqay», deb ukasinikiga yo‘l olganida uning izidan yana shu savolni xayolan berib ko‘rib, bu safar lo‘ndaroq javob oldi: — Xudo seni nima uchun yaxshi ko‘rishi kerak?.. 2 Jalil ukasinikidan qaytayotganida Chuvrindiga yo‘liqdi. Mashinadan tushiboq xush kayfiyat bilan ko‘rishgan Chuvrindi eshikni ochmoqchi bo‘lganida Jalil uni to‘xtatdi: — Akangga nima bo‘ldi? — Nima bo‘pti? Bilmasam... Uyga borsam yo‘qlar, hoynahoy shu yerdadirlar, deb kelayotganim. — Shunaqami?... — Jalil achchiqlanib «it ham egasiga bunchalik vafodormasdir», deb o‘yladi, so‘ng Chuvrindining bilagidan ushlab, o‘ziga qaratdi: — menga yaxshiroq qara- chi, ahmoqqa o‘xsharmikinman? — Ie, Jalilxon aka, nimaga unday deysiz? — Men akang bilan ko‘cha changitib yurganimda sen adangning belida ham yo‘q eding. |
