Microsoft Word shaytanat4 ziyouz com doc
Download 5.08 Kb. Pdf ko'rish
|
Shaytanat 4- kitob (2)
|
www.ziyouz.com kutubxonasi
185 — Men uni tanimayman, bugun telefonda gaplashgan edim. — Dovdirama, kecha ham gaplashuvding. Kelishga va’da beruvding, a? Nega kelmading? Biz seni kutdik. Ayt, nega kelmading? «Topshiriq shunaqa edi», desa gap chuvalashib ketishini bilgan Halimjon «Yo‘lda charchagan ekanman, ikkita pivo ichib uxlab qolibman», deya qo‘ya qoldi. Polkovnikning ishorasi bilan xonadagi yigitlardan biri diplomatning raqamli qulfini bir-ikki buragan bo‘ldi-da, osongina ochdi. «O‘zimni tanitsammikin?» deb ikkilanib turgan Halimjon bu tezkorlikdan ajablanib, tilini tiydi. Bular chinakamiga militsiya xodimlarimi yo kiyimini kiyib olib nayrang qilish-yaptimi — buni aniq bilmay turib o‘zini fosh qilishi mumkin emasdi. Bular haqiqiy militsiya xodimlari bo‘lsalar ham biron bir to‘da bilan bog‘lanmagan deb aytish mumkinmi? Harholda bularni bu yerda tasodifan uchratmadi. Malla Safter ham bekorga o‘zini olib qochmadi. Bular kimlar? Maqsadlari nima? Gardanidagi og‘riqdan azoblanayotgan Halimjon bu savollarga javob topishga ojiz edi. Diplomat ichi g‘ijimlanib tashlangan gazeta parchalari bilan to‘la edi. — Bu botir yigit shahrimizga gazeta olib kelibdi. Nima, sen pochtachimisan? — Polkovnik Halimjonga shunday savol berib, diplomatni ochgan yigitga buyurdi: — Yaxshilab qara, nahot faqat gazeta olib kelgan bo‘lsa? G‘ijimlangan gazetalar stol ustiga sochilgach, ixcham kitob hajmidagi o‘ram ko‘rindi. Polkovnik buyurmasa ham yigit o‘ramni ochdi. — Bu nima, bilasizlarmi? — deb so‘radi polkovnik ayollardan. — Ha, bilmaysiz. — Bu — qoradori! Mana shu ko‘rib turganlaringiz kamida yuzta yigitni til torttirmay o‘ldiradi. Yoki nogiron qilib qo‘yadi. Ha, bu botir yigit pochtachi emas ekan, yanglishibmiz. Buning mansabini «narkokurer» deyishadi. Yuzta yigitning joni evaziga bu janob mana bundaqa diplomatdan ikkitasini pulga to‘latib olib ketishi kerak edi. Pulni esa muhtaram qo‘shnilaringiz Kozlov janobi oliylari to‘lashlari shart bo‘lgan. Dastlab Halimjonga achinish bilan qaragan ayollarning ko‘zlarida endi nafrat zohir bo‘ldi. Polkovnik buni sezmaganday Halimjonni so‘roqqa tutdi: — To‘g‘ri aytyapmanmi, qanchaga kelishgan edilaring? — Mening vazifam faqat mana shuni berish edi. — Ha, albatta, sen diplomat ichida nima borligini bilmagansan, a? Narkokurerlarning hammasi shunaqa laqma bo‘lishadi. Molning hammasi shumi? — Men mol haqida hech nima bilmayman. — Leytenant, boshqarma bilan bog‘laning, qo‘shimcha kuch yuborishsin. Mehmonxonani bosamiz. Men sezib turibman. Men katta ovni hamisha oldindan sezaman. Xonimlar, sizlar ham biz bilan birga borasiz. Rad etishga haqqingiz yo‘q. Men xavfsizliklaringizni to‘la ta’minlayman. Polkovnik shunday deb o‘rnidan turdi. Bu orada suratkash ham ishini bitirgach, Halimjonni sudraguday qilib tashqariga olib chiqishdi. Mehmonxonada, Halimjon egallagan karavotning bosh tomonidagi javoncha ichida bir xil hajmdagi, bir xil rangdagi yana ikkita diplomat turardi. Ular ochilganda biri pul, ikkinchisi qoradori bilan to‘ldirilgani ma’lum bo‘ldi. Leytenant yengil-elpi tarzda bayonnoma yozgach, ayollarga imzo chekdirildi-yu, «katta ovni oldindan sezish qobiliyatiga ega» polkovnik amri bilan qamoqxona sari yurildi. Halimjon bunday holatdagi odamning haq-huquqlarini yaxshi bilsa ham, masala talashmadi. Ikki kungacha uni tergovga chaqirishmadi. Keyin esa nomi tergov deb atalgan, aslida qiynoqdan iborat jarayon boshlandi. Poyabzalini yechib qo‘yib tovoniga rezina tayoq bilan har urishganda joni miyasidan chiqib ketay derdi. Ammo «Birodar, men ham o‘zingizdanman, ishonmasangiz qo‘ng‘iroq qiling», deyishdan o‘zini tiyardi. Bularning jinoyat olami bilan aloqasi borligiga shubhasi yo‘qligi uchun ham o‘zini |
