Microsoft Word shaytanat4 ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
204
Kesakpolvon bu paytda Asadbekning ketayotganini Bo‘tqadan eshitib ulgurgan edi. U 
«nega menga aytmay ketyapti, to‘y qilayotgan odamga Tbilisida nima bor ekan? Mayli, 
indamay turay-chi, borsa borib kelsin», deb o‘zicha arazlaganday bo‘ldi. Lekin bu araz 
uzoqqa cho‘zilmadi, indamay turolmadi. Ichini qiziqish o‘ti kuydirib Asadbeknikiga 
oshiqdi. U darvozaxonada Jamshidga ro‘para kelib: 
— Akaxoning uydami? — deb so‘radi. 
— Uydalar, — dedi Jamshid. 
— U yoq-bu yoqqa ketvormadimi? 
Jamshid bu savol zamirida zahar yashiringanini fahmlab: 
— Hozir sizga xabar bergani ketayotuvdim, — dedi. 
Kesakpolvon Jamshidga o‘qrayib qarab, so‘kindi. Bu so‘kinish Kesakpolvon tilidan 
o‘zimizning so‘zlashuv tilimizga o‘girilsa taxminan «Bu xabaringni endi bir narsaga 
qo‘shib pishirib ye!» degan «shirin» ma’no kelib chiqadi. Jamshid Haydar akasining tilini 
tarjimasiz ham yaxshi tushungani uchun «iltifotingiz uchun rahmat», deganday o‘ng 
qo‘lini qorni ustiga qo‘yib joyida qotib turaverdi. 
Kesakpolvon Asadbek o‘tirgan uyga kirib salomlashgach, to‘rdan, deraza tomondan joy 
oldi. 
— Ha, bahay? — dedi u fotiha qilishni ham unutib. — Sayohatchi qurbaqaga o‘xshab 
joyingda o‘tirolmay qoldingmi? 
Bu gap Asadbekka yoqmay, yuzi uchdi. Kesakpolvon ilgarilari ham shunga o‘xshash 
quyushqonga sig‘maydigan gaplarni aytib turardi. Lekin unda Asadbek — xo‘ja-yin, iltifot 
qilib Kesakpolvon — xizmatkorining bu qilig‘ini kechirardi. Agar bu gap o‘sha damlarda 
aytilsa Asadbek «Atrofimda shilliqqurtlar g‘ashimga tegdi, bir aylanib kelay», deganga
o‘xshash ilmoqli javobni hayallatmasdi. Hozir bunday degisi kelmadi. Qurbaqaga 
o‘xshatilganidan og‘rinsa-da, alamini ichiga yutib, Tbilisiga qanday maqsadda 
ketayotganini aytdi. 
— Telegramma berib qo‘ya qolmaysanmi? — dedi Kesakpolvon. 
— Bilasan-ku, gruzinlar nozik bo‘lishadi. Ayniqsa oqsoqol juda izzattalab. Zaynabning 
to‘yida xafa bo‘lgan edi. Bu safar ham borib aytmasam «O‘zbeklar oqibatsiz ekan», deb 
yuradi. 
— Shunaqa darding bor ekan, oldin menga aytmaysanmi? 
— Seni telefonda qidiraverib qo‘llarim qavarib ketdi-ku. Xotiningdan so‘rab ko‘r-chi? 
Ta’bing juda nozik bo‘lib ketibdimi, a? 
— Gap unda emas, bir bo‘tqa bilgan narsani men bilmay lallayib o‘tirsam alam qilarkan. 
— Alam qilmasin, mayda-chuyda ishlarni senga aytmasam darrov jirillama. 
Bu tanbehdan so‘ng Kesakpolvonning hovuri sal bosildi. Bo‘tqa kelgach, Asadbekning 
e’tiroziga qaramay kuzatgani chiqdi. 
3 
Tbilisida uchoqdan tushgan Asadbekni bu yerlarda «Anakonda» laqabi bilan dong 
taratgan Anzor kutib oldi. 
Asadbek dastlab Gurjistonga kelganida Suliko uni o‘g‘rilar olamida tanila boshlagan 
do‘sti Anzor bilan tanishtirgan edi. U damlarda Asadbekka «o‘qilon» degan laqab 
berilmagan, Anzor esa «Anakonda» sifatida quloch yoymagan edi. Shunday bo‘lsa-da, 
Asadbek otasini ming to‘qqiz yuz qirq to‘qqizinchi yilning so‘nggi kunida uydan olib 
chiqib ketganlardan birining izini Yerevandan topgach, hukmni ijro etishda aynan shu 
Anzor yordam bergan edi. Sulikoning xotinini qimorda yutib olgan bu o‘zbek yigitning 

---

Shaytanat (4-kitob). Tohir Malik