Microsoft Word togaymurod otamdan qolgan dalalar ziyouz com doc

 
2 
Уйимизда нимамиздир йўқдай бўлди, уйимизда нимамиздир камдай бўлди.
Бола-бақраларимни қарадим, — бари омон-эсон бўлди. 
Мол-ҳолларимни санадим — бари тугал бўлди. 
Товуқларимни санадим — товуқларим-да тугал бўлди. 
Унда кимим йўқ бўлди, унда нимам йўқ бўлди? 
Мен ўйлаб-ўйлаб топдим — айвонимиз шипида ҳаёт қечирувчи қалдирғочларимиз йўқ 
бўлди. 
Қалдирғочларимиз қаёққа кетмиш бўлди? 
Қаёққа бўларди — Афғонистонга-да. Амударё ўнг бети Афғонистон-да. Илиқ юрт оти 
бўлади — қалдирғочлар юрти бўлади-да. 
Қалдирғочлар афғон юртга сафарлабди — куз охирлабди-да. 
 
3 
Бир далам юзи оппоқ-оппоқ бўлди. Бу не бўлди? Эрта тушмиш қор бўлдими ё қиров 
бўлдими? 
Бир вақтлар ана шу далам ғуж-ғуж қамишзор эди. Қирғовулзор эди. 
Деновдан беш-олти қур келди. Қурлар ана шу қамишзорни теп-текислади. Пол-поллади. 
Шолипоя этди. 
Қамишзорда шундаям шоли бўлмоқлик қилди, шундаям шоли бўлмоқлик қилди-е! Қурлар 
ўз шолисини ўзи ташиб ололмай қолди! 
Шунда қурлар бизга-да бир халтадай гуруч берди. 
Ана шунда қозонимиз гуруч кўргандай бўлди! Ана шунда қорнимиз палов егандай бўлди! 
Аммо... катталар қурларни кўп кўрди. 
— Ўзбекистон Қурия эмас! — дея дўқлади. 
Шу-шу — қурлар қорасини қайтиб кўрсатмади. 
Шолипоя пахтазор бўлди. 
Мен мазкур даламни сувлаб эдим — ер усти сувни ер остига қараб сингди-сингди — ер ости 
суви билан қўшилди. Шунда, ер ости суви тупроқ қил-қил нозик йўлларидан ер бетилаб келди. 
Ер ости суви ер бетида буғланди-буғланди — ҳаволаб учиб-учиб йўқолди. 
Ер бетида ана шу оппоқ-оппоқ тузлар қолди. 

---

Тоғай Мурод. Отамдан қолган далалар (роман) 
www.ziyouz.com кутубхонаси 
47
Мен ушбу даламни учта полладим. Полларни тизза бўй-тизза бўй марзаладим. Марзаларни 
бел юзи билан тарс-тарс уриб зичладим. 
Полларни айлантириб ариқ қазидим. Ариқ энди бир кетмон энича бўлди. Ариқ чуқурлиги 
тизза бўйича бўлди. 
Учта полни-да лаболаб-лаболаб сувладим. Кўллатиб-кўллатиб сувладим. 
Кечаю кундуз пол айландим. Марзалаб бўйлаб-бўйлаб айландим. 
Сув марзаларни уриб кета берди-уриб кета берди. 
Мен сув уриб кетмиш жойларни кетмон билан битай бердим-битай бердим. 
Сув кўллади-кўллади — далам шўрини остига босиб-босиб юбора берди. Далам шўрини ер 
ўлик қатламига чўктириб-чўктириб юбора берди. 
Ер бетида қолмиш шўрни эса сўриб-сўриб ола берди. Оқова сув бўлиб оқиб-оқиб кета берди. 
Шўр даламни икки бор ана шундай кўллатиб-кўллатиб сувладим. 
Шўр далам шўрдан фориғ бўлди. 
4 
Далаларим узра мезонлар учмай қолди. Далаларим узра сокин ҳам ғамгин бир ҳолат чўкди. 
Далаларим мудраб-мудраб олди. 
Далаларим кўз илиб-кўз илиб олди. 
Далаларим уйқуга кетди. 
Мен энди далаларимга қўл уришдан тийилдим. 
5 
Далаларимдан қор ариди. 
Узун қиш қорайиб-қорайиб ётмиш далаларим ерранг-ерранг бўлди. 
Далаларимда омонат-омонат қотиб ётмиш кесаклар умалиб-умалиб тупроқ бўлди. 
Далаларим кўпчиб-кўпчиб қолди. 
Далаларим тўлғонди. 
Далаларимдан оппоқ-оппоқ ҳовур ҳаволанди. Далаларимдан элас-элас овоз ҳаволанди. 
Овоз далаларим остидан келдими ё олислардан келдими — билиб бўлмади. 
Далаларим хўрсинди. 
Овозда ранг-рўй-да бўлмади, овозда бўй-баст-да бўлмади. Овоз дейин дедим — овозга 
менгзамади, овоз демайин дедим—овоз шундай пешонамдан келди. 
Далаларим энтикди. 
Далаларим уйғонди. Далаларим кўз очди. 
Далам мени имлади, далам мени чорлади. 
6 
Бир тонна гўнгга йигирма кило калий аралаштирдим, йигирма кило фосфор арашлатирдим. 
Далаларимга сепиб-сепиб ташладим. 
Ер — хамир, ўғит — хамиртуруш бўлди. 
Далаларимни такрор шудгорладим. Далаларим чет-четлари чала қолмасин учун чорсилаб-
чорсилаб шудгорладам. 
Шудгор кетидан Дилнавоз солдим. 
Дилнавоз — длина базовой гридёр нож — 4, дегич техника. У ер текислайди. Узунлиги ўн 
қадамни олади. Тўрт оёғи билан тўрт қулочлик кетмони бўлади. 

---

Тоғай Мурод. Отамдан қолган далалар (роман)