Microsoft Word vijdon azobi ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
7
kechrishingni so'rayman... Va sizlar! Ye, o'zidan o'zgani qutqarmoq jafosini chekmagan, 
uylariga berkinib olgan musulmonlar! Islavothona - tuzoqqa tushgan har bir qiz uchun 
mas'ul ekanligingizni unutmang!Ishonchi egovlana-egovlana dinidan uzilgan har 
yoshning uvoli zimmangizga yuklanishini anglaysizmi? Allohni inkor qilib, ota-onasiga 
isyonkor bo'lgan, Qur'onni toptab Islomga kufr etuvchi har yoshga har musulmon 
javobgar emasmi?!Allohim! Aslida bu bir meni emas butun jamiyatni vijdon azobi 
emasmi? Kechir meni singlim. Avf et. Va seni sendan ayirganlarni... Seni sendan tortib 
olganlarni... Va gulday so'ldirganlarni... Meni va boshqa qardoshlaringni kechir... Yo'qsa 
vijdon azobi meni ezib, parchalab tashlaydi...
OTAMNI O'LIMIDAN SEVINDIM, AMMO... 
Mening ismim Qoya, hozir Abu Bakr. Bugun otam mozorga, onam esa qamoqqa 
ketdi. Men oilamizning to'ng'ich farzandiman. Men uchun jonu jahonim, harkimim ukam 
yolg'iz Chungiz (Ali) qoldi. Ajal onamning qo'li bilan otamni olib ketdi. Onam hibsda nima 
qiladi? Onam otamni qotilimi? yoki otamni, bolalarini, hatto jamiyatni qutqargan 
fidokormi? Savollar... javoblari bormi yoki yo'q? Onamizni qamoqqa , otamizni esa 
mozorga yo'lladik. Bu jamiyatning tasqara basharasidir... Bu hayot bir necha kishini 
emas, otasi aroqho'r, onasi qotil, bizning ko'zyoshlarimiz, mashaqqatlarimizni 
bo'lishganlarni hayoti... Biz ikki aka-uka onamizni hayotini bilishga qiziqardik. 
Onajonimiz biroz jim bo'lib qolardi. Yuzini mashaqqat chulg'ardi. Song g'amgin tabassum 
qilardi. Shu yuz harakatlari uning dardli ayol ekanligini anglatardi. O'sha paytlarda bizni 
hafa qilmaslik uchun bizga qaramaslikka, yuzlarini ko'rsatmaslikka, yashirishga urinardi.
- "Otangiz bilan oramizda beshikkerti degan narsa bor edi. Otangiz meni sevishini 
aytar, o'zlari kelishgan, sevimli, muallimlikka mehr qo'ygan edilar. Uylanish uchun u 
paytlarda shu narsalarni o'zi yetarli edi. Musulmonlik ahtarmasdim, meni ham dindan 
habarim yo'q edi, o'sha paytlarda. Meni otamdan so'ratdi, bermadilar. Meni olib qochdi, 
biz turmush qurdik. Bir yilcha bahtli yashadik. U paytlarda ham ichardi, lekin oz ichardi. 
Uyda haddan ziyod janjal ko'tarmasdi. Keyin ichkilikka ruju' qo'ydi. Birinchi farzandimiz 
qiz bo'ldi, lekin o'ldi. Keyin sen tug'ilding. Uch yildan so'ng Chingiz... . Bundan keyingi 
hayotim har kuni bir hil kechdi. Tayoq, zulm, ochlik, keyin o'zlaringiz ulg'ayib hammasini 
ko'rdingiz". Koshki ulg'aymasaydik, ko'zimiz bilan ko'rmasaydik, onajonim! Sizga 
qilingan zulmlar, kaltaklarga javoban yig'lardik. Qo'limizdan boshqa hech narsa 
kelmasdi. Otamni inson deyishimiz uchun o'zimiz insonlikdan chiqishimiz kerak edi. 
Hayvon ham deyolmasdik... Chunki hayvon ham bu ishlarni qilmasdi. Otamiz inson 
ko'rinishidagi g'alati bir yaratiq edi. Muallim bo'lgani uchun maktabga borishiga to'g'ri 
kelardi, lekin bormasdi. Dars o'tishga bizlarni yuborardi. Mudir so'rasa kasal derdik. 
Davlat muallim tayyorlab, diplom beradi va bir sinf 20-25 o'quvchini qo'oliga topshiradi. 
Lekin u mast, maktabga kelmaydi. Oilasiga zulm qiladi, och qoldiradi. Lekin oy boshida 
maoshini naqd undirib oladi. Otan dinsiz odam edi. Onamni ham o'z ta'siriga olar, o'ziga 
o'hshatmoqchi bo'lar, lekinonam Allohdan ko'ngil uzmaslikka harakat qilardi. Lekinotam 
onamni namoz o'qishi, ro'za tutishiga to'sqinlik qilardi. Doim o'tkir asboblarni yashirib 
qo'yardik, bizni yaralab yoki o'ldirib qo'yishidan qo'rqardik. Bir kuni beso'naqay oyog'i 
bilan onamni tepdi, onamning o'ng qoshi yorilib atrofni qonlarga bo'yadi. Otam onamni 
qancha ursa ham onam bizlarni aralashtirmasdi. Bizni urdirmas, bor zulmu jafoni o'zi 
chekardi. Lekin o'ng qoshi yorilibhar tarafga qon tizillab otilganida, necha yillardan 
buyon ilk marta chaqirdi.
- Qoya! Meni qutqar! Qytqar boalm, menga yordam ber! Onamni o'lib qolishini 

---

Vijdon azobi. Amina Shanliko’g’li