Onajonlar bayrami

Buning javobi bitta. Bu onalar mehridir.
Azizbek: O’quvchilar:
–Sendan yuksak nima bor, yulduz? –Onalar mehri.
–Sendan keskir nima bor olmos? –Onalar qahri.
–Qaydan olding otashni, quyosh? –Ona qalbidan
–Po’lat, qaydan sendaa zo’r bardosh? –Ona sabridan.
–Senmi, ko’klam, hayotbaxsh fasl? –Yo’q, Ona izi.
–Senmi, totli, shifobaxsh asal? –Yo’q, Ona so’zi.
–Dengiz, nedir kenglikda tanho? –Ona og’ushi.
–Sendan shaffof ne, tonggi ziyo? –Ona nigohi.
–Baxsh beruvchi senmisan, hayot? –Yo’q, yo’q, Onalar.


Ezoza: – Kimdur savol berdi: Aytgil, Muhammad,
Yolg’iz sen Rasulsan butul olamga.
Kimga ko’p yaxshilik aylay, o’zing ayt,
Ota-onamgami? Yoxud bolamga?
Jonibek: – Rasul javob qildi: Tingla, birodar,
So’zimni uch bora quloqqa ilgil.
Imkon topa olsang dunyoda agar,
Eng avval onangga yaxshilik qilgil.
Ona va bola chiqib she’r aytishadi.
Men senga shunchaki ko’zlar berganman,
O’g’lim, toliyengda ikkinchi onang,
Boshingda parvona mualliming bor.
Muallim o’rgatar ko’ra olmoqni.
U bilan yoru’gdir qorong’I xonang,
Dilbandim, men senga tilingni berganligim rost,
Go’daklik chog’ingda bo’lganman bedor,
Dono so’zlamoqni u o’rgatadi.
Ham senga baxshida etganman hayot.
Mens senga qo’llaring berganligim rost,
U esa yashashni o’rgatar ming bor,
Qalam ushlamoqni u o’rgatadi.
Seni deb bezovta yashar umrbod.
Orasta: – Olamda axtardim baxtning suratin,
Orzular mavjilanib jo’shganda mudom,
Uning eng chiroyli tasviri sizsiz,
Eng yuksak istaklar qalbda tuyg’ular.
Yuzingiz kulgani – shuning o’zi baxt
Ey, mening munisim mohim – onajon
Men eng baxtiyor insonman shaksiz!
Faqat siz uchundir go’zal tilaklar.


(Sahna ko’rinishi)
Boshlovchi: – Kunlardan bir kun yurtni yov bosibdi. Elni tig’dan o’tkazibdi, Onaning bir o’g’li bilan bir qizi bo’lib , ularni haddan ziyod yaxshi ko’rar, ular uchun hech ikkilanmay, hatto jonini sinab ko’rmoqchi bo’libdi.