Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi

ulgurolm ay qoldi. Bamisli yirtqich parrandanikiga o'xshash qayrilma 
tem irdek tirnoqli panja jayraning yum shoq qornini yorib yuborgan edi. 
Agar jayra ignalarini butunlay yoyishga ulgurgan yoki dushm anini bir 
nafas kechroq ko'rganida edi, silovsinga shikast yetm agan bo'lardi, 
a m m o silo v sin p anjasin i tortib olgan c h o g 'id a jayra d u m i bilan 
yonboshidan qarsillatib urdi-yu, o'tkir ignalar silovsin badaniga xanjardek 
sanchildi.
H am m asi ko'z och ib yum guncha ro'y berdi — ketm a-ket, bir-biriga 
zarba berishga ulgurgan jayra bilan silovsin biri chiyillab, boshqasi 
og'riqdan o'kirib yubordi. Birko'z boshini ko'tardi, quloqlarini ding 
qilib suyunganidan dum ini likillatishga tushdi. Silovsin o'zin i tiyolm adi. 
U o g 'riq q a ch id a y o lm a y quturib ketib jayraga tash lan d i. B iroq , 
xirillayotgan, yorib tashlangan qornidan osilib tushgan ichak-chavag'ini 
to'sish uchun g'ujanak bo'lishga chiranayotgan jayra yana dum i bilan 
urib qoldi. Silovsin og'riqdan yana o'kirib yubordi-da, jon achchig'ida 
ortiga sap ch id i, u n in g tu m sh ug'i igna qadab qo'yilgan yostiqchaga

---

o'xshab qolgan edi. U ch o'g'dek achishtirayotgan nayzalardan qutulish 
uchun tumshug'ini panjasi bilan timdalar, qorga suqar, shox-shabbalarga 
ishqar va beqiyos o g ‘riq va qo'rquvdan o'zin i qo'yarga jo y topolm asdi.
Silovsin pishqirishdan to'xtam ad i, kalta dum ini jo n talvasasida 
silkita-silkita, oxiri asta-sekin tinchidi. Birko'z undan h am on ko'z 
uzm asdi. D a fa ta n , u sapchib tushdi va irillab yubordi, sirtlon jo n  
ach ch ig 'id a irg'ish lad i-d a, chinqirgan ko'yi q och d i. U n in g qorasi 
ko'zdan yo'qolib, chiyillashlari eshitilm ay qolganda Birko'z yashiringan