TALABA SHAXSINI HURMAT.
Bola shaxsiga chinakam hurmat, eng avvalo, unga nisbatan pedagogik talabchanlikda, o‘quvchining o‘z “men”ini kashf etishga yordam berishda namoyon bo‘ladi. O'qituvchining talabchanligi mehribon, talaba taqdiri bilan qiziqqan do'stning talabchanligi bo'lishi kerak. Talablar real, amalga oshirilishi mumkin, talabalar uchun tushunarli bo'lishi kerak. O'qituvchining talablarini ifodalash uslubi ham odobli, hurmatli, xushmuomala bo'lishi kerak. Qichqiriqdan, tilni burishishdan qochish, o'rgatuvchi ohangni istisno qilish kerak. O'qituvchining o'quvchiga bo'lgan hurmati uning bolalar tabiatining noyob iste'dodidan hayratga tushish qobiliyatida, o'quvchilarning ichki ruhiy kuchlariga ishonishida namoyon bo'ladi.
Axloqiy professionallik me'yorlari va aksiomalari
Har bir o'qituvchi professional bo'lishni orzu qiladi. Pedagogik kasbiy mahoratning mavjud standartlari o'qituvchi-ustozning ma'lum bir modelini yaratishga imkon beradi. Bunday xususiyatlarning bir qatori, albatta, umuminsoniy qadriyatlarga qaratilgan bo'lib, tajribani katta avloddan yoshlarga o'tkazish bilan tarixan shartlangan. Zamonaviy o‘qituvchi, albatta, professional, usta, ziyoli, psixolog, sotsiolog, texnolog, tashkilotchi, kurator, innovator, axloqiy ustoz, ilhomlantiruvchi, do‘st bo‘lishi kerak. Pedagogik kasbiy mahoratning me'yorlari va aksiomalari o'zlarini mehnatkash: yosh avlodni tarbiyalash va tarbiyalashga bag'ishlagan kishilar tomonidan ajralmas tarzda qabul qilinishi kerak bo'lgan narsadir.
Aksioma 1. O'qituvchi bolalarni seva bilishi kerak.
Bolalarni sevish - bu, eng avvalo, ularni tushunish va o'zining kuchli va zaif tomonlari bilan qanday bo'lsa, shunday qabul qilishdir. O‘quvchilarni sun’iy ravishda “bo‘lakchi”, “umidli”, “qiyin” va “oddiy”ga ajratgan o‘qituvchi odamni osongina ajrata olmaydi, kimningdir taqdirini ko‘ra olmay qoladi. Bolani sevish - unga xohlagan narsani qilishiga yo'l qo'ymaslikdir. Intizom tarbiya klubi emasligini o'tmishdagi o'qituvchilar allaqachon payqashgan.
"Yo'q" kabi doimiy taqiqlar o'quvchini o'qituvchining so'ziga befarq qiladi yoki qarama-qarshilik ruhini keltirib chiqaradi. Oqilona va doimiy talablar o‘quvchini ma’lum turmush tarziga o‘rganadi. O'qituvchining mehr-muhabbatidan rag'batlantirilgan ixtiyoriy harakat ma'lum vaqtdan keyin odat tusiga kiradi. SHuning uchun ta’lim jarayonida o’quvchida uning nojo’ya xatti-harakatlari va tashqi sifatlaridan qat’i nazar, uni sevishini his qilish zarur.
Bolani sevish har bir tarbiyalanuvchining tashvishlariga chuqur kirib borish, o'z vaqtida yordamga kela olish, o'quvchilarning kayfiyatini tinglay olish, bolalar jamiyatining yashirin qatlamlariga kira olishdir. va ular tomonidan qabul qilinishi, maktab hayotidagi ziddiyatlarni o'z vaqtida hal qila olish. Bu tushuncha o'quvchilar bilan o'rnatilgan axloqiy munosabatlar darajasida namoyon bo'ladi. Bu munosabatlarga ishonch, hurmat, talabchanlik, mutanosiblik, adolat, saxovat, mehr-oqibat, o‘zaro yordam, o‘zaro tushunish, hurmat, talabchanlik va mas’uliyat kabi sifatlar xos bo‘lishi kerak.
Do'stlaringiz bilan baham: |
