O‘zbekiston republikasi oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi ulug‘bek hamdamov, abdug‘opir qosimov jahon adabiyoti
Iongann Volpfgang Gyote (1749–1832)
Download 1.56 Mb. Pdf ko'rish
|
jaxon adabiyati songisi
Iongann Volpfgang Gyote (1749–1832). Frankfurt shahrida
yurist oilasida tug‘ildi. Laykuna universitetida (grafik) o‘qib yur- ganda birinchi she’rlarini yozadi. Uning dunyoqarashiga Spinoza falsafasi-«Poetika» ta’siri katta bo‘ladi. Studentlik yillari Ganpening 154 «Muhammadning hayoti» kitobidan ruhlanib, Muhammad haqida drama yozmoqchi bo‘ladi (parchalar). Gyote 1771-yilning 14-oktyabrida buyuk ingliz dramatur- gi V.Shekspirga bag‘ishlangan kechada ma’ruza qildi. Ushbu ma’ruzasida u o‘zining estetik dasturini bayon qildi. Ma’ruza Shek- spir dahosiga aytilgan madhiya bo‘lib, Gyote uni yangi adabiy oq- imning bayrog‘i deb e’lon qildi. O‘z hayoti davomida 1600 ga yaqin she’r yozadi. Juda ko‘pchiligi xalq qo‘shiqlariga aylanadi. «Gets fon Berlixingen» (1773) Gyoten- ing nomini butun Germaniyaga mashhur qiladi. Dramada XVI asr voqealariga murojaaat qilinadi. Bosh qahramoni Ges ritsor. U xalq orasida juda mashhur. Isyonkor shaxs taqdiri uni juda qiziqtiradi. Asar uning Shekspir bilan juda qiziqqan davrida yaratildi (Xronika- lar ruhida). Asar klassitsizm teatridan butunlay farq qiladi. 1774-yili «Yosh Verterning iztiroblari « romanini yozdi. Asar qa- hramoni Verter – byurger oilasidan chiqqan iste’dodli, nozik tabiat yosh yigit. U o‘z davri uchun juda yaxshi ma’lumot olgan, klassik adabiyotni, ayniqsa, Gomer asarlarini sevib o‘qiydi. Qalbi olijan- ob his-tuyg‘ularga boy. Verter tabiatning erkin farzandi, u Russo ta’limotining ixlosmandi. Verter Sharlotta ismli qizni sevib qolgan. Ammo Sharlotta boshqa yigit – Albertga unashtirilgan edi. Shu sa- babli Verter qizni unutish maqsadida shaharga borib, diplomatiya idorasiga ishga kiradi. Ammo bu yerda uning ishi yurishmaydi. O‘z xo‘jayini graf saroyidagi ziyofatda hozir bo‘lgan Verter yuqori ta- baqa vakillariga yoqmaydi. Verterning xo‘jayini mehmonlarning xohishini unga aytgach, yigit bu uydan chiqib ketadi. Ertasiga butun shaharga, go‘yo Verter mehmondorchilikdan haydab yuborilganligi haqida be’mani tuhmat gaplar tarqaladi. Haqoratlangan Verter ariza berib ishdan bo‘shaydi. Yana o‘z sevgilisi yoniga qaytib boradi. Endi Sharlotta turmushga chiqqan, Verterning Sharlottalarnikiga kelishi bu oilani obro‘sizlantirgan bo‘lar edi. Chorasiz qolgan Verter o‘zini o‘zi o‘ldiradi. Gyote zamondoshlari asarning bunday yechim bilan tugallanishiga salbiy munosabat bildirdi, hatto Lessing ham Vertern- 155 ing o‘z joniga qasd qilishini qahramonning irodasizligi, ojizligiga yo‘ydi. Garchi Gyote bu fikrlarga qo‘shilmasa-da, romanning ikkin- chi nashriga quyidagi she’riy misralarni epigraf qilib kiritdi: “Er bo‘lgin, men yurgan yo‘ldan yurmagin”. Gyote qahramoni ichki dunyosi boy sentimental obrazdir. XVIII asr yozuvchilari uchun, jumladan, Gyote uchun ham inson sezgilarining ifodasi o‘sha zamon feodal tuzumida hukm surayotgan shafqatsizlik, toshbag‘irlikka qarshi kurash ifodasini anglatar edi. Bu hol inson uchun, uning har tomonlama kamoloti yo‘lidagi kurashni bildi- radi. XVIII asr insonparvarlari barcha qobiliyatlarini, qalbining boy his-tuyg‘ulari to‘la namoyon qilinishini istar edilar. Insonni tabiat bekam-u ko‘st yaratadi, ammo adolatsiz jamiyat sharoiti undagi barcha illat va qusurlarni keltirib chiqaradi, deb hisobla- ganlar. Gyote lirikasi o‘ziga xosligi bilan ajralib turadi. Uning she’riyati badiiy yetuk, serma’no va hayotiydir. Shoir o‘z lirikasida xalq hayo- tiga, uning og‘zaki ijodiga murojaat qilib, yana ana shu xalq folklyori xazinasini ajoyib durdonalar bilan boyitadi. Gyote she’riyati kishin- ing murakkab ichki dunyosini ochib beradi. Xalq tili, uning ohan- grabo musiqiyligi, quvnoq lapar ohanglari kitobxon qalbini junbush- ga keltirib, lirikaning sirli sehriga maftun qilib qo‘yadi. Lirikasining asosiy mavzui inson, uning sevgisi, uning tabiat bilan uyg‘unlashib ketgan hayotiy, falsafiy go‘zallik va ozodlik haqidagi olijanob orzu- larini tarannum qiladi. Gyote dunyo madaniyatining bir ildizi, bir asosi bor, bu ham bo‘lsa, G‘arbda, G‘arb-madaniyat beshigi, degan noilmiy fikrga qarshi o‘laroq, dunyo madaniyati yagona jarayon va qonuniyatlar asosida rivojlanishi, bu jarayonda Sharq hech qachon G‘arbdan keyin qolmaganini, balki ko‘p sohalarda undan ilgarilab ketganini ta’kidlaydi. Aytish joizki, adibning Sharqqa hurmati, ehtiromi uning Ho- fiz Sheroziy ijodi ta’sirida yaratilgan “Devoni” da o‘z ifodasini topdi: 156 Hofiz, sen-la bellashmoqqa Yo‘l bo‘lsin bizga! Lochin kabi uchar yelkan To‘lqinlar uzra. Yengil, epchil uchib borar Intilib olg‘a, Agar to‘fon ko‘tarilsa, Azobda darg‘a! Qo‘shiqlarning ko‘kka uchar Olov qushiday, Dengiz o‘tga do‘nsa agar Men uchun qo‘ymay! Shoirning sharq mavzusiga bo‘lgan qiziqishi yangi hodisa emas edi. Bir qancha san’atkorlar o‘z ijodlarida sharqqa murojaat qilgan- lar. Jumladan, Shekspir (“Otello”), Rasin (“Boyazid”), Monteske (“Fors maktublari”), Volter (“Muhammad”), Bayron (“Sharq dos- tonlari”), Viktor Gyugo (“Sharq motivlari”) kabi misollarni aytib o‘tish kifoya. Gyote g‘arb va sharq adabiyotlarining boyib, rivojlanishini bir- biri bilan yaqinlashuvida deb biladi. U sharq bilan g‘arb, o‘tmish bilan hozirgi zamon, ularning urf-odatlari, muloqot va mushoha- dalarini, biri orqali ikkinchisini tushunishni maqsad qilib qo‘yadi. “Mag‘rib-u mashriq devoni” da Gyote sharqning buyuk shoirlari Hofiz, Nizomiy, Firdavsiy hamda Sa’diy ijodini nozik talqin qilib, o‘ziga xos falsafiy lirika javharlarini yaratadi. Shoirning “Devoni” sharq va g‘arb she’riyati bir-biriga yaqin, umumbashariy adabiyot ekanligini isbotlaydi. “Mag‘rib-u mashriq devoni” o‘n ikki kitobga bo‘linadi. Bular: “Qo‘shiqchi kitobi”, “Hofiz kitobi”, “Sevgi kito- bi”, “Mushohada kitobi”, “Qobus kitobi”, “Soqi kitobi”, “Norozilik kitobi”, “Hikmat kitobi”, “Zulayxo kitobi”, “Temur kitobi”, “Ma- sal kitobi” hamda “Jannat kitobi” dan iborat. Bu she’riy to‘plamda shoirning hayot, insonlarning taqdiri, tinchlik haqidagi o‘ylari o‘z ifodasini topadi. 157 “Devon”da shoir timsollar, majozlar, qochiriqlar yo‘li bilan she’riyat, ijodiyot, sharq madaniyatining xususiyatlari haqida fikr yuritadi. “Devon”ning “Hijrat” deb ataluvchi she’ri to‘plamning muqaddimasi hisoblanadi. “Devon”ning tarixiy mazmuni shuki, unda 622-yilda Muhammad payg‘ambarning Makkadan Madinaga ko‘chib o‘tishi ko‘zda tutiladi. Ayni vaqtda “Hijrat” shoir Gyoten- ing sharqqa yuz o‘girishini bildiradi. U g‘arbning bo‘g‘iq, diqqina- fas muhitidan qochib, sharqning keng va sof havosidan to‘yib-to‘yib nafas olishga oshiqadi. Download 1.56 Mb. Do'stlaringiz bilan baham: |
Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling
ma'muriyatiga murojaat qiling