Arastuning so„zlari
Ilm baxtlik vaqtda – ziynat va bebaxtlikda – panohdur.
Ota-ona o„z bolalarini tug„qondin ko„ra alarg„a tarbiyat bermoq.
birlan mustahiqqi tavsifdur. Bir odam maqtanibdurkim: “Men ulug„
shahar odamidurman”, deb. Arastu anga aytibdurkim: “Munga mulohaza
solmoq kerak emas, balki sen ul ulug„ shaharg„a mustahiqliqing bormu?
Anga mulohaza solmoq kerak”, deb. “Do„st nimadur?”– deb qiling„on
savolga Arastu javob beribdurkim: “Ikki badanda turg„uchi bir ruhdur”,
deb.
Arastu aytibdurkim: “Odamlarning ba‟zisi shul tariqa ehtiyot
qiladurlarkim, go„yoki alar bir umr dunyoda turadurg„ondek va ba‟zisi
shul tariqa musrifdurkim, go„yoki alhol o„ladurg„ondek”, deb. “Shogird-
lar ne tariqa qilg„onda muravvaj bo„ladur?”–deb so„rolg„on savolig„a
Arastu javob beribdurkim: “Rivojlik shogirdlarning keyinidin qolmay,
berivojlarning holig„a taqlid qilmaslikdur”. “Men bul odamg„a bergonim
yo„q. Balki mutlaq odamg„a berdim”.
(1887 yil, 6 iyun).
160
Do'stlaringiz bilan baham: |
