P a r a z I t o L o g I ya
Keng yoki serbar tasmasimon chuvalchang - (Diphyllobotrium latum)
Download 1.58 Mb. Pdf ko'rish
|
parazitolog ma\'ruza-конвертирован (1)
Keng yoki serbar tasmasimon chuvalchang - (Diphyllobotrium latum)
tasmasimon chuvalchanglarning eng uzun va yirik vakili bo’lib, odam hamda turli sutemizuvchi yirtqich hayvonlarning (it, mushuk, tulki, ayiq, bo’rilarning) ichagida parazitlik qiladi. Tanasining uzunligi 10-15 m, ba’zan esa 20 metrgacha boradi, eni esa 3-4,5 smgacha etadi. Bo’g’imlar, ya’ni proglottidalar soni har bir voyaga etgan keng tasmasimon chuvalchangda 4000 tagacha boradi. Bo’g’imlarning eni bo’yiga nisbatan uzun bo’ladi. Skoleksi, ya’ni boshchasi, boshqa tasmasimon chuvalchanglardan farq qiladi. Ularning boshchasida so’rg’ich o’rnida 2 ta chuqur egatchalar - botriyalari mavjud, shu organi yordamida ular ichak devoriga yopishadi. Xitinli ilmoqchalari yo’q. Germafrodit proglottidalarida jinsiy organlar sistemasi qoramol tasmasimoninikiga o’xshash, lekin keng tasmasimon chuvalchanglarda 3 ta teshik tashqariga ochiladi, bularning biri bachadon teshigi, qolganlari esa qin va urug’ yo’llari teshigi hisoblanadi. Mazkur teshiklar boshqalarnikiga o’xshab proglottidalarning yon tomonlariga ochilmay, balki oldingi yuzasiga ochiladi. Oxirgi bo’g’imlarining kengligi uzunligiga nisbatan ancha serbar bo’lganligi uchun parazitning nomi serbar yoki keng tasmasimon chuvalchang deyiladi. Etilgan bo’g’imlar bemor axlati orqali tashqariga chiqadi. 49 Urug’donlar har bir bo’g’imda 700-800 tagacha, tuxumdoni esa bir dona bo’lib, ikki bo’lakdan iboratdir. Etilgan bo’g’imlardagi bachadonlar ham o’zining shoxlanishi bilan boshqa tasmasimon chuvalchanglardan farq qiladi. Bachadon shoxlari uzun, har bir bo’g’imning markazida, ya’ni o’rtasida joylashgan, shakli rozetkasimon, gul bezagiga o’xshaydi. Keng tasmasimon chuvalchangning rivojlanishida 3 ta xo’jayin ishtirok etadi. Asosiy xo’jayini odam, mushuk, it, tulki, ayiq va boshqalar. Birinchi oraliq xo’jayini suvda yashovchi mayda qisqichbaqasimonlar (siklop va diaptomuslar) va ikkinchi oraliq xo’jayini (boshqachasiga qo’shimcha xo’jayin ham deb ataladi) baliqlar (cho’rtan, okun, lasos) hisoblanadi. Bunda asosiy xo’jayinda etilgan keng tasmasimon chuvalchangning tuxumlari axlat bilan birga tashqi muhitga chiqariladi. Bu tuxumlar faqat suvda rivojlanadi. Oradan 3-5 xafta o’tgach, tuxumdan usti kiprikchalar bilan qoplangan korasidiy chiqadi. Korasidiy sharsimon bo’lib, suvda kipriklari yordamida suzib yuradi. Korasidiylarning kiprikli epiteliyasi ostida olti ilmoqli onkosfera bo’ladi. Korasidiylarni suvdagi qisqichbaqasimonlardan - sikloplar ozuqa sifatida yutib yuboradi. Sikloplar ichida korasidiylar kipriklarini yo’qotadi va onkosferalar ichak devorini teshib tana bo’shlig’iga o’tadi. Bu joyda onkosfera keyingi lichinkalik stadiyasi - proserkoidga aylanadi. Proserkoidning bosh qismida olti ilmoqli yumaloq, kichkina o’simta bo’ladi. Proserkoid taraqqiyoti uch xaftacha davom etadi. Keyinchalik bunday lichinkalar bilan zararlangan sikloplarni cho’rtan, nalim va ba’zi lasossimon baliqlar yutib yuboradi. Proserkoidlar baliq oshqozonidan muskullari, jigari va boshqa organlariga o’tadi va keyingi lichinkalik davri pleroserkoidga aylanadi. Pleroserkoidning uzunligi 10-15 mm bo’lib, bosh qismida so’rg’ichlar-botriylari aniq shakllangandir. Bu lichinkalik stadiya yuqumli hisoblanadi. Odamlar xom va chala pishirilgan pleroserkoidli baliq go’shtini yoki ikrasini iste’mol qilganda serbar tasmasimon chuvalchangni o’zlariga yuqtiradilar. Odam organizmida 21-36 kundan keyin pleroserkoiddan 8-15 ba’zan 20 metr uzunlikdagi jinsiy voyaga etgan keng tasmasimon chuvalchang etishadi. SHuni ham aytib o’tish kerak-ki, bu parazitning rivojlanishida asosiy xo’jayin va ikkita oraliq xo’jayindan tashqari ayrim xollarda yana rezervuar xo’jayin ham ishtirok etishi mumkin. Bunday rezervuar xo’jayinlar har xil yirtqich baliqlar bo’lib, ular pleroserkoid bilan zararlangan mayda baliqlarni yutib yuboradi. Bunda mayda baliqlardagi pleroserkoid yirtqich baliqlar muskullariga va boshqa organlariga o’rnashadi va o’zining tiriklik xolatini saqlab qoladi. Masalan, bitta cho’rtan baliqda 250 tagacha pleroserkoid uchraganligi aniqlangan. Bir sutkada kasallangan odam yoki hayvon ichagidagi parazit tashqi muhitga 2,1 mln. ta tuxum chiqaradi. Serbar tasmasimon chuvalchang keltirib chiqaradigan kasallik difillobotrioz deb ataladi. Bu parazit odam ichagida 15 yilgacha va undan ham ko’proq yashashi mumkin. Ular yirik bo’lganligi uchun juda ko’p ovqatni iste’mol qiladi. Bir odam ichagida 143 tagacha parazit uchraganligi ma’lum. 50 Difillobotrioz bilan kasallangan odamlarda bosh og’rishi va aylanishi, ish qobiliyatining pasayishi, ko’ngli bexuzur bo’lishi, ich yurishining o’zgarishi kabi xolatlar kuzatiladi. Odamda gemoglabin va eritrositlar miqdori kamayib ketadi, bu esa kamqonlik kasalligini tug’diradi. Parazit o’zidan turli zaharli moddalar ajratib chiqarib organizmni zaharlaydi. Serbar tasmasimon chuvalchang daryo va ko’llar bo’yidagi axolisi ko’pincha baliq bilan oziqlanadigan xududlarda keng tarqalgan (masalan, Kareliya, Sankt- Peterburg viloyati, Boltiq bo’yida, Sibirda, Irtish, Ob, Lena, Enisey, Amur, Pechora, Neva, Volga xavzalarida, Baykal ko’li atrofida yashaydigan axoli va yirtqich hayvonlar ko’p zararlangan). Difillobotrioz kasalligiga qarshi yalpi kurash tadbirlari ko’riladi. Jumladan, kasallangan odamlarni davolash, suv xavzalarining ifloslanishini oldini olish, zararlangan baliqlarni, ya’ni yaxshi tuzlanmagan va yangi muzlatilgan baliqlarni, ularning ikralarini iste’mol qilmaslik, shaxsiy gigiena qoidalariga rioya qilish kabi tadbirlar amalga oshiriladi. Kasallangan odamlar fenasal va oshqovoq urug’i bilan davolanadi. Kalta, ya’ni pakana zanjirsimon chuvalchang (Hymenolepis nana) odamning, ayniqsa, bolalarning ingichka ichagida parazitlik qiladi va gimenolepidoz kasalligini vujudga keltiradi. Bu parazitning odamlarda parazitlik qiladigan boshqa tasmasimon chuvalchanglardan farqi shundaki, xaqiqatdan bu chuvalchangning uzunligi 1-4,5 sm atrofida bo’ladi. SHarsimon xartumchali boshida ilmoqchalari (bir qator joylashgan 24-30 ta ilmoqchalari) va 4 ta so’rg’ichi bo’ladi. Boshidan so’ng ingichka bo’yni, undan keyin esa 150-200 tagacha mayda bo’g’imlari, ya’ni proglottidalari bo’ladi. Etilgan bo’g’imlarida 180 tagacha tuxumlar bo’ladi. Umuman, kalta zanjirsimon chuvalchangning germafrodit bo’g’imlarida, uch dona sharsimon ko’rinishidagi urug’don va bir juft tuxumdon hamda shoxlanmagan bachadon joylashgan. Bu chuvalchanglarda jinsiy teshiklar proglottida yonidan (faqat bir tomondan) tashqariga ochiladi. Kalta zanjirsimon chuvalchangning hamma rivojlanish davrlari bitta xo’jayinda, ya’ni odamda o’tadi. Demak, odam kalta zanjirsimon chuvalchang uchun ham asosiy va ham oraliq xo’jayin hisoblanadi. Bunda avvalo chuvalchangning tuxumlari suv, sabzavot-mevalar va yuvilmagan qo’llar orqali odamga o’tadi. Ovqat xazm qilish sistemasida tuxumdan olti ilmoqli onkosfera chiqadi va ingichka ichak vorsinkalariga kirib, sistiserkoidga, ya’ni finnaga aylanadi. Bu lichinkalik davrida dumsimon kalta o’simta bo’ladi va bu bilan ular qoramol hamda cho’chqa tasmasimonlarining sistiserkidan farq qiladi. Oradan 14-15 kun o’tgach sistiserkoid ichak devoridan ichak bo’shlig’iga chiqadi va bu erda jinsiy voyaga etgan kalta zanjirsimon chuvalchangga aylanadi. Kalta zanjirsimon chuvalchangning tuxumi odam ichagiga tushgandan boshlab 19 kun o’tgach jinsiy voyaga etadi va ular tuxum qo’ya boshlaydi. Bu tuxumlar tashqi muhitga chiqgach boshqa odamlar ham zararlanishi mumkin. Ammo proglottidalarda etilgan tuxumlar tashqi muhitga chiqmay ichakning o’zida ham rivojlanishi mumkin, bunga avtoinvaziya (o’z-o’ziga yuqtirish) deyiladi. Kalta zanjirsimon chuvalchang ayniqsa yosh bolalarga ko’p azob beradi va ular hamma erda uchraydi. Bitta odamning ichagida 1000-1500 tagacha kalta zanjirsimon 51 chuvalchang bo’lishi mumkin. Kichik yoshdagi bolalar shaxsiy gigiena qoidalariga to’g’ri rioya qilmasliklari tufayli bu kasallikka juda tez chalinadilar. Gimenolepidozga yo’liqqan odamlarning me’da-ichak yo’llari yallig’lanib og’riydi, ishtaxasi buziladi, ich ketish xollari yuz beradi va darmonsizlanib, mexnat qobiliyati pasayadi. Parazitning o’zidan chiqargan zaharli moddalari bolaning asab sistemasiga ham salbiy ta’sir ko’rsatadi. Bunday odamlarni gijja xaydaydigan dori- darmonlar (fenasal) berib davolanadi. Kasallik 3-12 yoshdagi bolalarda, ayniqsa sanitariya-gigiena qoidalari buzilgan bolalar muassasalarida ko’proq uchraydi va tez tarqaladi. Download 1.58 Mb. Do'stlaringiz bilan baham: |
Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling
ma'muriyatiga murojaat qiling