Pedagogika va psixologiya kafedrasi

Enaga-qarindosh: ijobiy va salbiy tomonlari
Ko'pgina ota-onalar o'z farzandlarini begona odam bilan qoldirishga jur'at etmaydilar, shuning uchun enaganing rolini bobo va buvilar yoki boshqa yaqin qarindoshlar bajaradilar. Ular ajoyib enaga bo'lishlari mumkin, ammo bolani tarbiyalashga yaqin odamlarni jalb qilishning salbiy tomonlari ham bor.
Enaga — bu ma'lum vazifalarni bajaradigan va buning uchun ish haqqi oladigan yollangan xodim. Ota-onalar undan ta'lim, o'yin-kulgi va bola bilan muloqot qilish qoidalariga rioya qilishni talab qilishlari mumkin. Agar qarashlar bir-biriga mos kelmasa, enaga har doim ishdan bo'shatilishi mumkin.
Qarindoshlar bilan hamma narsa boshqacha. Agar ularning tarbiya haqidagi fikri ota-onalarning fikriga to'g'ri kelmasa, oiladagi nizolar muqarrar. Biroq, siz enagalik vazifasini bajarayotgan buvi bilan bunchalik oson xayrlasha olmaysiz, unga bolani o'z yo'lida tarbiyalashni taqiqlay olmaysiz va uni o'zingizning haqligingizga ishontirish juda qiyin.
Agar buvi enaga bo'lgan bo'lsa, bolaning ota-onasi ko'pincha o'z rejalarini boshqa odam bilan kelishib olishga majbur bo'lgan qaram bolalar roliga qaytadilar. Shuning uchun, qarindoshlarni enaga sifatida jalb qilishdan oldin, siz ijobiy va salbiy tomonlarini ko'rib chiqishingiz kerak.


Qanday qilib bola oldida o'zingizni aybdor his qilmaslik kerak
Ko'pincha, ota-onalar bolasini "tashlab ketgani", uni "begona odam" qaramog'ida qoldirgani uchun bolaning oldida aybdorlik hissi paydo bo'ladi.
Bolaning oldida ota-onalarning aybi jamoatchilik fikri ta'siri ostida paydo bo'lishi mumkin, chunki ko'pchilik onaning o'zi bolani tarbiyalashi va har doim uning yonida bo'lishi kerak deb hisoblaydi. Shuning uchun, ko'plab zamonaviy onalar farzandining hayotida yetarlicha qatnasha olmayapman degan fikrdan aziyat chekmoqda. Ammo aslida bolaga bunday qurbonlik kerakmi? Baxtli bolalarni tarbiyalash uchun ota-onalar o'zlari baxtli bo'lishlari lozim. Agar ona ertadan kechgacha uyda farzand tarbiyasi, uy ishlari bilan mashg'ul bo'laversa, vaqt o'tgan sari uning ruhiy holati og'irlasha boshlaydi, dunyoqarashi torlashib boradi, tez asabiylashib ketadigan bo'lib qoladi va hatto, ba'zi onalar depressiyaga tushib qolishlari mumkin. Buning natijasida ular tajang bo'lib qoladilar va buning alamini o'z farzandlaridan ola boshlaydilar, ularga baqiradilar, qo'l ko'taradilar.
O'zining sevimli mashg'ulotiga yoki sevimli kasbiga ega bo'lgan onalar esa hammasiga ulguradilar: uy ishlarini bajarishga ham, farzandlariga vaqt ajratishga ham, sevimli ishi bilan shug'ullanishga ham. Buning natijasida ular charchasalar ham, o'zlarini baxtiyor his etadilar va farzandlariga ham ana shu baxtni bera oladilar. Zero, ota-onaning ichki ruhiyat olami yaxshi bo'lsagina, ular farzandlariga ham baxtli, farovon, tinch muhit yaratib beroladilar.