xilma-xil shakllar tan olindi. Ijtimoiy-iqtisodiy siyosatda baquwat o'rta hoi
dehqon xo‘jaliklaridan iborat chidamli qatlam yaratishga kirishildi. Tanazzuldan,
vayronagarchilikdan asta-sekin chiqilib iqtisodiyot barqarorlashib bordi.
Xalq xo‘jaligini tiklash ishiga davlat sektori bilan bir qatorda kooperatsiya,
uning shakllari ham qo‘shildi, lekin iqtisodiy hamkorlik qilishga boylar tabaqasini
jalb etilishi rahbar partiya idoralarida norozilik uyg‘otdi.
Ijaraga olgan kishilar tomonidan sotib olingan obyektlar ishga tushdi, xalq
ehtiyojini qondira boshladi, tovar almashuvi ko‘paydi. Iqtisodiyotning yangi
shakllari: ko‘p ukladli iqtisod paydo bo‘ldi, buning natijasida esa iqtisodiy
barqarorlik o‘lkamizga kirib kela boshladi.
1925—30-yillarga kelib 0 ‘zbekiston SSR tuzilishi bilan birga SSSR tarkibiga
qabul qilindi. Sanoat va qishloq xo‘jaligini boshqaruvchi respublika tuzilmalari
ittifoq idoralarini takrorlar, Xalq komissiariatlari va idoralar tuzilishi bilan
amaldorlar qatlami ko‘payib borar, yordam berish uchun markazdan vakillar
kelar, biroq ular o‘zbek tilini, milliy an’analami bilmaganligi uchun boshqaruvda
mahalliy sharoit bilan hisoblashmas edi. Boshqaruv to‘la ma’muriy buyruqbozlik
uslubiga o‘tib, nihoyatda markazlashgan edi.
Bu jamiyatning negizi bo‘lib qolgan ma’muriy buyruqbozlik tizimi NEP
iqtisodiyotining ziddiyatlarini o‘ziga singdirib «Harbiy kommunizm» an’analarini
davom ettirib bordi. Asosiy qismi past malakali va qashshoq kishilardan iborat
bo‘lgan ishchilar bozor stixiyasini, yakka tartibda zo‘r berib qilinadigan ijodiyotni
emas, balki tayinli ma’lum ijtimoiy kafolatlami afzal ko‘rar edilar. Shu narsa
ma’muriy buyruqbozlik tizimiga to‘g‘ri kelar, chunki ommani g‘oyaviy jihatdan
Do'stlaringiz bilan baham: |