www.vivo-book.com
190
– On beş min, anacan! İlahi! – Potapıç yəqin ki, qulluq
göstərdiyini güman eləyə-eləyə mütəəssir halda əllərini
oynadıb az qala qışqırdı.
– Yaxşı, yaxşı, axmaq! Hələ ağlamağa da başlayıb!
Sus! Yığışın! Hesabı! Tez, tez!
– Ən yaxın qatar doqquz saat yarımdan
sonra yola
düşür, nənəcan, –
onun furorunun
78
qabağını almaq üçün
məlumat verdim.
– Bəs indi saat neçədi?
– Səkkizin yarısı.
– Heyif! Amma nə fərqi var, Aleksey İvanoviç, mənim
bircə qəpik pulum yoxdu. Bax, bu iki bileti də götür, ora
qaç, mənə bunları da xırdala. Yoxsa getməyə də pul yoxdu.
Yola düşdüm. Yarım saatdan sonra otelə qayıdıb
bizimkilərin hamısını nənənin yanında tapdım. Nənənin
birdəfəlik Moskvaya getdiyini eşidib, deyəsən, onun
uduzmağından daha çox heyrətlənmişdilər.
Tutaq ki, çıxıb
78
Fransızca – jureur, italyanca – jurore hiddət, qəzəb
deməkdi