Сезги – шахснинг бирор нарса ёки ҳодисага муносабатини ифода этувчи барқарор муносабатига оид ҳис–ҳаёжон.
Сирли қасоскор (ишкаллар) – бирор–бир найранглар ёрдамида ноқулайликларни юза келтирувчи, «нотўғри қилинган иш учун ўзини адолат ўрнатувчи» деб ҳисоблайдиган киши.
Смокинг ва фрак — бугунги кунда кечки костюмларнинг тури бўлиб, дунё протокол тажрибасида янада кенг ишлатиб келинмоқда.
Сўзлашув услуби. Бу услуб лексикаси, морфологияси ва синтаксиси билан халқнинг оддий сўзлашув тилини ўзида акс эттиради.
Сурункали айбловчи – доимий равишда ўзгаларнинг айбини қидирадиган (тирноқ орасидан кир қидирадиган), ўзини доимо ҳақ деб ҳисоблайдиган шахс.
Суҳбат – бу фикрлар алмашинуви бўлиб, у ақллилик ва чиройли сўзлашнинг белгиси ҳисобланмайди маълум бир мавзу, масала юзасидан диолог ёки полилог тарзида икки ёки бир неча киши ўртасида бўлиб ўтадиган нутқий мулоқот суҳбат дейилади.
Табрик нутқи – табрик нутқида нотиқ турли далиллардан фойдаланади.
Тавсифлаш – бунда нотиқ предмет ёки воқеаларнинг баъзи, алоҳида ҳарактерли белгиларини баён этади.
Тажовўзкор – агар сўзига қулоқ солишмаса, кишиларга тажовўз қилувчи қўпол ва шаллақилар.
Тақдимот – бу ўзлаштириш, маълумотларни кўпчилик олдида очиқ тақдим этишдир.
Танқидий нутқ – юз берган ҳодиса, шахс хатти–ҳаракатларига эътирозли муносабатда бўлувчи нутқ танқидий нутқ ҳисобланади.
Тасвирлаш – нотиқ ҳикоя қилаётган у ёки бу предметнинг белгиларини бир – бир санаб кўрсатиш.
Тафаккур – инсоннинг ноёб хусусияти, миянинг маҳсули, объектив оламнинг тушунчалар, муҳокамалар, назариялар ва ҳоказолардаги инъикосининг фаол жараёни бўлиб, амалий фаолиятга боғлиқ бўлган инсон фаолиятининг алоҳида маънавий шаклидир
Ташқи кўриниш – инсоннинг ким ва қандай эканлиги ҳақида дастлабки маълумотни беради ҳамда унинг турмуш тарзи ва ҳаётида муҳим аҳамиятга эга.
Тушунтирувчи саволлар. Бундай саволлар фикр ноаниқ баён этилганда ёки тингловчи(лар) масалани яхши англамаган тақдирда туғилади.
Do'stlaringiz bilan baham: |