Sevgili Milena
Download 0.97 Mb. Pdf ko'rish
|
Sevgili Milena - Franz Kafka ( PDFDrive )
|
Cumartesi
Güzel, güzel Milena, çok güzel! Salı günü mektubunda güzel denecek bir şey yok belki, ama bir rahatlık, bir güvenme, bir açıklık var ki, çok güzel işte. Sabah bir şey çıkmamıştı postadan, mektup gelmeseydi de boyun eğecektim, ne yapayım. Senden mektup alma işi değişti biraz, ama yazmamda değişen bir şey yok; yazma zorunda olmamın verdiği mutluluk, o zorunluk sapsağlam duruyor. Almasaydım bugün senden mektup, ne çıkardı sanki? Mektubu ne yapayım? Dün bütün günüm, akşamım, gecenin yarısına dek seninleydim... Seninle konuştum; çocuklar gibi açık ve ciddiydim bu konuşmada; sen de bir ana gibi anlayışlıydın, sen de ciddiydin (gerçek yaşamda ne böyle bir çocuk gördüm, ne de böyle bir ana!) diyeceğim, mektup almasaydım da üzülmeyecektim... Yalnız yazmayışının nedenini bilmeliydim, hasta olduğunu sanmamalıydım... Küçücük bir odada, sen tek başına, dışarda güz yağmuru (öyle yazmıştın), üşütmüşsün kendini (bunu da sen yazdın), geceleri terliyorsun, yorgunsun (bütün bunları sen yazmıştın), bilsem böyle olmadığını diyordum... Neyse, rahatım şimdi. Önceki mektubunda sözünü ettiğin tümcenin korkunçluğunu bilmiyorum ki... onun için bu mektubundaki ilk tümcene karşılık vermeye yanaşmayacağım. Bunlar birbirine bağlı, çözülmesi güç nesneler; ancak ana-oğul konuşmalarında çözülebilir, gene de konuşarak değil, duyularak olur. Karşılık vermeye yanaşmayacağım, çünkü pusu kurmuş şakaklarımda sızı, başladı başlayacak. Ne dersin? Yüreğime değil de, şakaklarıma mı fırlatılmış aşkın oku? İnadına Gmünd' den de söz açmayacağım işte... Oysa çok söylenecek şey var orası için, neye yarar? Viyana'da ilk gece hemen ayrılsaydım senden, bu seferkinden daha mı iyi olacaktı? Sanmam... Hem Viyana Gmünd'den önceydi. Benim oraya korkudan yarı baygın, yorgunluktan bitmiş bir durumda geldiğime göre bir üstünlüğü de var... Ama Gmünd'e gelirken, alıkça bir güvenim vardı -hiç farkına varmadan üstelik- sanki artık bir terslik olmazmış gibi... sahip olmanın güveni içinde geldim Gmünd'e. Tuhaftır, ama durmadan beni ezen o tedirginliğim, o elde etmenin bitikliği de tek kusurum... Bu böyle, bu işte ve bütün işlerde bu böyle! Mektubunu ikide almıştım, şimdi saat 3 1/4, bırakıyorum artık, yemeğe gitmeliyim. Çevirideki son tümce çok başarılı. O öyküdeki her tümcede, her sözcükte -övünmek gibi olmasın-ezgiyle karşılık bir "korku" var; yara o zaman kanamıştı, uzun bir geceydi, bu ilintiyi çeviride çok güzel belirtmişsin... Dedim ya: tılsımlı bir elin var. Mektup almanın ezici yanlarını anlıyorsun artık, değil mi? Büyük güvensizliği unutmayalım, ama bugünkü mektubunla mektubum arasında bir açıklık, iyilik, geniş bir soluk almanm eşitliği var; yalnız, öteki mektuplarımın karşılığım alamadım daha, korkuyorum yazacaklarından. Adresin ancak pazartesi günü elime geçtiğine göre, nasıl olur da salı günü mektup beklersin benden? Pazar Tuhaf bir yanılgıya düşmüşüm dün! Salı günkü mektubunu öğleyin almış olmanın sevinci içindeydim, fark etmedim, ama akşam gene okuyunca, son gelenlerden değişik olmadığını gördüm.. Doğru bulduklarını açıkladığın halde, bu da ötekiler kadar mutsuz. Yanılmış olmam şunu gösteriyor: İçime kapanığım, yalnız kendimi düşünüyorum. Senden alabileceğim kadarını alabiliyorum, kaptırmamak için elimden gelse, dünyanın öbür ucuna kaçardım. Odama koşarak döndüğümde mektubunu masamın üstünde bulduğum için; hiç beklemediğim için; mutlu ve acıkmış gibi yazılmamış olduğu için; şakaklarımdaki zonklama bir kıpıcık durduğu için; seni ormanın, gölün, dağların ortasında rahat sandığım için, bütün bu saydıklarımla saymadıklarımdan ötürü alıklık ederek mektubunu sevinçli bulmuş, ona göre karşılık vermiştim. Ama şimdi anlıyorum ki, gerçek durumunla hiçbir ilintisi yok bu saydıklarımın, yok, mektubunda da yok bu hava. Download 0.97 Mb. Do'stlaringiz bilan baham: 
|