The Tempest Title page of the part in the First Folio Editors

Postkolonial[tahrir]

Ferdinand Jon Everett Millais tomonidan Ariel tomonidan aldangan, 1850-yil
Shekspir davridagi dunyoning ko'p qismini hali ham yevropalik savdogarlar va ko'chmanchilar mustamlaka qilayotgan edi. Amerika qit'asidan hikoyalar qaytayotgan edi. Karib dengizining kanizaklari, uzoq adanlar va uzoq tropik utopiyalar haqidagi afsonalar bor edi. Kaliban (nomi deyarli Kannibalning anagrammasi bo'lib, "Karib" ga o'xshaydi, keyinchalik West Indiyadagi mahalliy aholi uchun ishlatiladigan atama), Shekspir mustamlakachilik axloqini chuqur muhokama qilishi mumkinligi [^{iqtibos kerak edi]} taklif qilindi . O'yinda buning turli ko'rinishlari uchraydi. Gonzaloning Utopiyasi, Prosperoning Kalibanni qul qilib olgani va Kalibanning keyingi g'azabi kabi misollar keltirilgan. Postkolonial olimlar ^{[kerakli ma'lumotlarga ko'ra]} Kaliban ham o'yindagi eng tabiiy belgilardan biri sifatida ko'rsatilishini ta'kidlashdi, tabiiy dunyo bilan juda ko'p aloqada bo'lishdi (va zamonaviy tinglovchilar ^{[kerak bo'lgan]} uni eski dunyodagi ikki do'sti Stefanodan ko'ra nobler deb hisoblashga kelishdi va Trinculo, garchi muallifning asl niyati boshqacha bo'lishi mumkin). Shekspirning Montaignening «Kanniballar» asariga chizganligi haqida dalillar bor — unda Yevropa ta'siridan izolyatsiya qilingan jamiyatlarning qadriyatlari muhokama qilinadi — «Bo'ron» asarini yozish bilan birga. ^[65]
Taxminan 1950 yildan boshlab, Oktave Mannoni tomonidan kolonizatsiya psixologiyasi nashr etilishi bilan, Postcolonial nazariyachilar The Tempest-ni tobora ko'proq o'zlashtirgan va postkoloniya nazariyasiga e'tibor qaratib, uni qayta talqin qilganlar. Matnga qarashning ushbu yangi usuli "kolonizator" (Prospero)ning "kolonizatsiya qilingan" (Ariel va Kaliban)ga ta'sirini o'rgandi. Garchi Ariel koʻpincha bu bahslarda yanada qiziqarli Kaliban foydasiga koʻzdan kechirilsa-da, shunga qaramay u ularning zarur tarkibiy qismi hisoblanadi. ^[66] Frantsuz yozuvchisi Aimé Césaire, Une Tempête o'zining "Gaitidagi bo'ron" asarida Arielni yanada isyonkor Kalibandan farqli o'laroq, mustamlakachilardan ozodlik yo'li deb hisoblaydigan mulatto sifatida tasvirlaydi. Fernandez Retamar Kubadagi oʻyinning versiyasini oʻrnatadi va Arielni isyon yoki muzokara oʻrtasida ham tanlashi kerak boʻlgan badavlat kubalik (past darajadagi Kalibanga qaraganda) sifatida tasvirlaydi. ^Orolning haqli egasi Kaliban yoki Prospero emas, balki Ariel ekanligi ham taʼkidlangan. ^[68] Yamaykalik muallif Mishel Kliff oʻz madaniyatini yaxshiroq ifodalovchi yozish usulini yaratish uchun Kaliban va Arielni oʻz ichida birlashtirishga harakat qilishini maʼlum qildi. Postkolonial fikrlashda Arielning bunday qo'llanilishi odatiy hol emas; ruh hatto mustamlakadan keyingi tanqidlarni o'z ichiga olgan ilmiy jurnalning nomi. ^[66]