йўқ. Таровиҳ асносида танбур чалмоқ макруҳ кўрулмас ва ҳеч
уламо андин м утаж ониб ўлмас. Там оми шаҳарда би р ҳам мом
йўқ. Аксар ёз фаслида наҳрларда ғусл қилурлар. Х онларнинг
харжи табаххонаси қалил ва ҳарна ҳозир қилинса, яхши ва ёмон,
пухта ва хом га қониъ, от гўшти емакда, хусусан, саф арда кўп
мулаъ, уларда асло кафш йўқ, этук киядурлар ва улар Э рон
аҳолиларини кофир ва вожиб ул-қатл эътиқод қилиб ва роф и-
зий ва палид тасмия қилурлар. Ш иъия хотунларини кўзига сур-
ма қўйуб, сочларини ўруб, ю з ва аъзоларини мупггарийга кўрса-
турлар, уларнинг ағлаб риж олларида рутуботи арзия ва сам о-
вия кўплигидин қувваи боҳлари қалил, ружулиятлари заиф,
хотунлари би-л-ъакс. Уларда асорой и Эрон аз ҳадд фузун, ҳат-
то аҳолийи аслиясидин зиёда бир хўжанинг эллик қадар ғулом
ва қули бўладур, деб. А йб ва мазамматларини бас қилғондин
кейин илова би-ш-шеър:
Айбро жумла бигуфти ҳунараш низ бигуй,
Нафии ҳикмат макун аз баҳри дили оммие чанд.
[Ҳамма айбини айтдинг, энди фазилатини ^ам айт,
Омий кишилар дилида ҳикмат булишини инкор этма].
Д ар он вилоят жанги пурхош ва сирқат ва инкори муомилот
набуд. А ҳаде ба аҳаде жанг накунанд, балки баланд овоз наку-
нанд. Аз аъло ва адно касеро, ки арза бош ад ҳама рўз бе мамони-
ат ба хизмати хон ҳазрат М ухаммадхон равад ва ариза кунад.
Агар урфи аст ҳукм кунад ва агар шаръи аст ба қози калон таҳ-
вил намояд. Ва ба ғайр аз закот дар амволи кас тасарруф нана-
мояд ва закоти чиҳилу як гирад ва зулм дар муомилот воқеъ на-
шавад. М устароҳи он куллан ба болохона аст, ки зери он холи
аст ва аз тарафи хорижи хона роҳе дор ад, ки мутлақан уфунати
Do'stlaringiz bilan baham: |
