ва асбоби амиқига муза^ҳар «лақад кона фи қиссасиҳим ибрат
ли-л-увла-л-боб» [Дарҳаҳиқат, уларнинг қиссаларида ақл эгала
ри учун ибрат бордир]82.
Алҳам дулиллоҳи рабилолам ин ва саллаллоҳу ала хайри
халқи^и М уҳаммад ва Олиҳи ва асҳобиҳи ажмаъин!
Аллоҳума ағфир лимуаллифиҳи ва лиман назара фиҳи туа-
фанни муслиман ва илҳақни би-с-солиҳин ва-д-дафаа ан шарри
зо
лимин ва бинаҳни ан навмати-л-ғофилин!
Аллоҳума иҳсан оқибатино фи-л-умури кулиҳо ва ижарно
мин хаззи ад-дунё ва азоби-л-охира!
Қ ад тамма ҳаза тарих фи салосин мин рамазон ал-муборак
санаи 1334 арбаъ ва салосин ва салоса миа баьда алф мин ҳиж-
рати ан-набавийата алайҳи афзал ас-салавот ва акмал ат-та-
ҳиййот м утоби қ ба 1915 милодий.
Тарихнинг итмоми рам азони шариф итмомига тасодиф қил-
ғони учун мақомига муносиб уш бу видоънома ёзилди:
Иди рамазон омаду моҳи рамазон рафт,
Сад шукр, ки ин омаду сад ҳайф, ки он рафт.
Омода нагаиггем ба тасбеҳу таровиҳ,
А з дасти ман ин фурсати ризвон ба фиғон рафт.
Хосияти си рўза фузун шуд зи ^азорон,
А з баҳри сияҳ то ба канор чи чи хон рафт.
Аз баэцж видом ту маро тоқати он нест,
Боз ой чу аз тани ман руҳи равон рафт.
Аз омаданат омаду ислоҳ пазируфт,
Исло^и жа^он пеши ту аз Ко^кашон рафт.
Имрўз маро иду туро чист бифармой,
Аз ба^ри Худо ҳавсала кун дил нигарон рафт.
Бозори ^ақиқат макун имрўз ту косид,
Бар дасги мижоз ин ^амма жон доду ба жон рафт.
Дар зарфи ту нозил шуда Қуръони каромат,
Бар қадри шабат қудрати ризвону шубон рафт.
Чун лола дилам хун шуд ва хам шуд чун бунафша,
Do'stlaringiz bilan baham: |
