Trust and support

Форс тилидан Башорат Отажонова таржимаси

---

Ҳикоялар тўплами
306
ГУЛЛАРНИ СЕВАДИГАН ЙИГИТ
Стивен Кинг,
АҚШ
1
963 йилнинг май ойлари. 
Яна бир тароватли оқшом эди. Қўлида пакет кўта-
риб олган бир йигит Нью Йоркнинг муҳташам хиё-
бонида шаҳдам қадамлар ташлаб олға юриб борар-
ди. Ҳаво ҳар кунгидан-да мусаффо ва соф, осмон ҳам 
сокин мовий рангдан виқорли тўқ бинафшарангга 
айланиб, вақт ўтган сари қуюқлашиб бораётганди. 
Одамлар бу шаҳарни севишар, айниқса, кечалари-
нинг гўзал манзараси унинг кўркига кўрк қўшарди. 
Бу ерда яшовчи аҳоли, балки шунинг учун ҳам Нью 
Йоркни яхши кўришар. Турли-туман яхна овқатлар, 
хомашёлар сотиладиган дўконлар ва қиммат ресто-
ранларнинг эшиги ёнида турган одамлар ёқимли та-
омларнинг хушбўй ҳидларидан сармаст эди.
Эски болалар аравачасида икки халта сабзавот ва 
меваларни ташиб кетаётган қари кампир ёш йигитга 
кулимсираб қаради ва у билан саломлашди:
– Салом, хушсурат йигит.
Йигит ҳам нимтабассум билан унга қаради ва 

---

Атиргул ўғриси
307
қўлини кўтариб силкиб қўйди. Кампир унинг ҳола-
тини кўриб йўлдан ўтар экан ўйлаб қолди: «У севиб 
қолганга ўхшайди».
Йигит ташқи кўринишига кўп эътибор бермас-
ди. Аммо энди у ўзгариб қолганди. Унинг кўрини-
ши жуда ажойиб эди: ёрқин кулранг костюм кийиб 
олган, ингичка бўйинбоғи бироз пастлаган ва ёқаси-
нинг тугмалари қадалмаган эди. Сочлари қоп-қора 
бўлиб калта қилиб олинганди. Юзи эса оппоқ, кўз-
лари ёрқин мовий ранг эди. Унинг юзи фавқулотда 
бошқаларникидан фарқ қилмаса-да, самимий баҳор 
кечасида, бу хиёбонда, 1963 йилнинг мана шу май ку-
нида, у ҳаммадан ҳам чиройли эди. Бояги кекса аёл 
эса баҳорда ҳар қандай инсон ҳам гўзал бўлиб кета-
ди, ахир, дея ҳали ҳамон ўзининг ширин дамларини 
қўмсаётган эди. Улар балки кечки овқат учун ўзла-
ри орзу қилган бирор жойга учрашишга ёки рақс 
тушиш учун шошилишаётгандир. Баҳор шундай 
фаслки, бундай соғинишлар кишини ҳеч ҳам тарк 
этмайди. У йўлида мамнун ҳолда кетар, хушсурат 
йигитчага гапирган вақтини ва йигитнинг ҳам қўл 
кўтариб салом берганини эслаб севинарди.
Ёш йигит эса 63-кўчани кесиб ўтиб, лабларида 
ярим табассум қилган ҳолда ката-катта қадамлар 
ташлаб юриб борарди. Йўлнинг тугашида бир қария 
сариқ рангли турли-туман гуллар солинган ишлов 
берилиб бежирим бўлган яшил рангли аравачаси 
билан ўтиб қолди. Аравачадаги сарғиш рангли нар-
гиз гули ва кечки заъфарон гуллари кўзга ташланиб 
турарди. Кекса чолда яна чиннигуллар, иссиқхона-
да ўстирилган, деярли ҳаммаси сариқ ва оқ рангда 
бўлган хушбўй атиргуллар ҳам бор эди. Чол прет-
зел еб, аравачанинг бир бурчагида турган катта ва 
бесўнақай радиони тинглаш билан овора эди.
Айни дамда радиода ёмон хабарлар қуйилиб 

---

Ҳикоялар тўплами
308
келса-да, ҳеч ким унга эътибор бермасди: бир қо-
тил ҳануз эркинликда; Жон Ф. Кеннеди Вьетнам деб 
номланган кичик Осиё мамлакатидаги вазиятни 
кўришга чидай олишини хабар берган. (Бир йигит 
радиода айтилган янги сўзни ўқиш билан овора эди: 
Вите-нум); шахси номаълум аёл жасади Шарқий 
дарёдан олиб чиқилган; бош ҳоким амалда тайин-
ланган шаҳарда героин савдоси бўйича жиноятда 
айбланиб қамоққа олинган; россияликлар ядровий 
қурилмани портлатган. Бу хабарларнинг ҳеч бири 
ҳақиқийга ўхшамасди ва ҳеч бири эътиборга лойиқ 
эмасди. Шунчаки, ҳаво соф ва беғубор эди, холос. 
Атрофда одамлар кам. Бир бурчакда қоринлари-
ни пиво билан тўлдираётган икки киши эса никел 
қўйиш ҳақида суҳбатлашиб бир-бирларига қараган-
ча новвойхона ташқарисида туришарди. Баҳор ниҳо-
ясига етиб, ёз яқинлашиб келиши билан бу шаҳарча-
да орзулар фасли ўз бўйини кўрсата бошлайди.
Ёш йигит гуллар йўлагидан ўтар экан, тўсатдан 
бу нохуш янгиликлар қулоғига чалинди. У жуда ҳа-
яжонланарди ва нималарнидир ўйларди. Палтоси-
нинг чўнтагига қўл узатганда унда яна нимадир бор-
лигини пайқади. Бироздан сўнг, унинг юзи қийин 
аҳволга тушган одамнинг юзидек буришиб кетди, 
яна унда руҳан ёлғизлик аломатлари ҳам акс этар-
ди, гўёки кимдир уни таъқиб қилгандай ҳис қиларди 
ўзини. Аммо тезда ўзини ўнглаб олди.
У гулларга қарар экан, табассум қиларди. Йи-
гит уни мамнун кўриш учун бир даста гул олмоқ-
чи бўлди. У севганига кичик сюрприз бериб, унинг 
кўзларида ҳаяжон ва қувончни кўришни хоҳларди, 
айниқса, кўзлар бир-бири билан тўқнашиб кетиш-
са, йигит яна ҳам хурсанд бўлишини ҳис қилди. Ёш 
йигит бой оиладан эмасди, шунинг учун севган қизи 
унинг кичик совғаларидан хурсанд бўлишини жуда 

---