Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

SAÇÝOLDY [saçýolly]: saçýoldy oýnamak 
biri-biriň saçyny ýolup uruşmak, ýolmalaşmak. 
SAÇÝUWLUK, at, ser. Başýuwluk.  
SAÇÝÜZI [saçýüzü], at, zergärç. Saçbaga 
düzülip, saçyň örümleriniň arasyndan çykarylýan 
ýüzi gaşly ýa-da gaşsyz kümüşden ýasalan bezeg 
şaýy. 
SADA [sa:da], syp. 1. Türkana, ýönekeý, hilegär 
däl, mekir däl. 2. Düşünmesi kyn däl, aňsat, ýeňil, 
düşnükli, aýdyň. Til bilmez bela duş etme, Sada dil 
bolsun türkana (Magtymguly). 3. Onçakly zynat, 
haýbat berilmedik, ýönekeý, dabaraly däl. Ony sada 
görnüşli bir garryja aýal menzile çenli ugratdy (A. 
Gowşudow). 4. Gurluşy, ýasalyşy, edilişi boýunça 

---

225 
ýönekeý, çylşyrymly bolmadyk, tilsimsiz. Bu maşyn 
ýönekeý, sada maşyn däl, Beýlekiler ýaly ýörese-de 
ýol (A. Kekilow). 5. Örän ýüzleý, çuň däl, aňly-
düşünjeli däl, dar, ýönekeý. Salaý ekäniň dünýä 
garaýşy sadady, çylşyrymly däldi (B. Seýtäkow).
◊ Sada habar (sada eýe, sada aýyrgyç) dil b. 
diňe bir sözden bolan habar (diňe bir sözden bolan 
sözlem agzasy). 
SADAGA [sadağa], at. Pida, gurban. Özge gözel 
ähli şoňa sadaga, Aga jan, Arabyň gyzyn bereýin 
(

Görogly

). Kaşyk ganym Zöhre jana sadaga 
(

Zöhre – Tahyr

). 
SADAJA [sa:daja], syp. Sada we göze gelimli.
SADAKA, at. Hudaýyň ýoluna aýdylyp berilýän 
hudaýýoly.
◊ Sadakada san ýetmez ugursyz. 
SADALAÇ [sa:dalaç], syp. Sadarak, azda-kände 
sada.  
SADALAŞDYRMAK [sa:dalaşdyrmak], işl. 
Sada görnüşe getirmek, ýeňilleşdirmek.