Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

SEREDIBERMEK [seredivermek], işl. Seredip 
başlamak. 
SEREDILMEK, işl. 1. Bir zada ýa-da birine 
bakylmak, äňedilmek. 2. Gowy saklanmak, 
idedilmek. Bu goýunlara gowy seredilipdir. 3. 
Nämedir bir zada göz-gulak bolmak. 4. Bir zat 
barlanyp görülmek. Çap edilmeli makalalara gaýta-
gaýta seredildi. 5. Bir zat bejerilmek, düzedilmek, 
oňarylmak. Otlanmansoň motora täzeden seredildi. 
SEREDIŞ, iş ady. Seretmek ýagdaýy. Onuň 
gözüni aýyrman seredişini halamadym. 
SEREDIŞDIRMEK, işl. Bir zada seredip 
çykmak. Birdenkä-de bir hata bar ünsüni berip 
seredişdirdi-de, sesli okady (B. Kerbabaýew). 
Seredişdirip görse, Çalaja demi gelýär (A. 
Alamyşow). 
SEREDIŞMEK, işl. 1. Birnäçe bolup bilelikde 
seretmek. Ýoldaşlary oňa uzakdan ogrynça seredişip, 
hezil edişip gülüşýärler (Ö. Abdyllaýew). 2. 
Seretmäge 
kömekleşmek. 
Men 
hem 
elimiň 
ýetdiginden çagalara seredişerin. 
SERENJAM [serenja:m], at. Iň gerekli, zerur 
bolan enjam, gerekli zatlar, goş, şaý. Goşun 
serenjamyn, il serişdesin, Padyman ogluna bilmek 
ýaraşmaz (Magtymguly) 
◊ Serenjam bermek tertip-düzgüne salmak, ýerli-
ýerinde goýmak, tijemek. Öýüň içiniň serenjam 
berlişi tämiz hem düşünjesi bar bolan bir aýalyň 
sypatyny gözüň öňüne getirýärdi (A. Gowşudow).
SERENJAMÇY [serenja:mçy], at. Guramaçy; 
serediji, göz-gulak bolujy, baştutanlyk ediji.  
SERENJAMLAMAK [serenja:mlamak], işl. 1. 
Gerekli enjam, goş we ş.m. bilen üpjün etmek. 
Gerekli ýol goşlary bilen serenjamlap ýola saldylar.