ZOŇTARLYK [zoňtorluk], at. Ýerliksizlik,
bijaý hereket. Zoňtarlyk edip ýörme-de, edepli bol.
ZOOLOGIÝA [zoolo:ğyýa], at. Haýwanat
dünýäsini, haýwanlaryň gurluşyny, ýaşaýşyny we
olaryň ýaýraýşyny, ýaşaýan ýerine gatnaşygyny we
ş.m. öwrenýän ylym.
ZOR [zo:r] I, syp.1. Güýç, kuwwat, gujur.
Ganymlardan aldyň ary, Kuwwatlandy goluň zory
(Durdy Gylyç). 2. Güýçli, edenli, kuwwatly, gujurly.
Her ýerde zor adamlar bar-ow. 3. Oňat, gowy; ökde,
gaýratly. Dag göwsünden nebit alýan zor oglan (G.
Seýitliýew).
◊ Zora düşmek zorluk görmek, güýçlä sezewar
bolmak. Atam meni zora düşüp barýandyr hyýal
etmesin (
Görogly
). Zor bermek köp güýç sarp
etmek, güýçli hereket etmek, bir işe janypkeşlik bilen
ýapyşmak. Araňyzda geleňsizlik bolmasyn, Zor berip
işläliň ýygym wagtynda (A. Salyh). Zor etmek
zorluk etmek, güýç görkezmek. Meni goşunçylyga
ýaratsalar, dagy men zor edip ýaratdyraýynmy? (A.
Gowşudow). Zor görmek güýç görmek. Aýgytly
söweşde gudrat görkezýär, Näçe zor görse-de,
bermeýär ýeňse (B. Kerbabaýew). Zor salmak ser.
535
Zor bermek. Biri-biriniň sesini basmak üçin
bokurdaklaryna zor salyp gygyrdylar (B. Seýtäkow).
ZOR [zo:r] II, at, gepl.d. Duz. Naharyň zory
ýetipdir.
ZORAÝAKDAN [zo:raýakdan], hal. Zorluk
bilen, güýç bilen, zora galyp, nalaç, bialaç.
ZORBAGY [zo:rva:ğy], at. Hamydyň aşak
uçlaryny birleşdirmek üçin ulanylýan bag.
ZORDAN [zo:rdon], hal. 1. Kynlyk bilen.
Gözlerinden biygtyýar dökülen ajy ýaşy tiz süpürip,
zordan saklandy (H. Derýaýew). 2. Çala, çalaja.
Aýaklaram zordan hereket edýärdi (
Edebiýat we
sungat
).
Do'stlaringiz bilan baham: |