Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

LAGAR [lağar], syp. Arryk, hor.
◊ Lagar düşmek garrap, sandan galmak, hor 
düşmek, lagşamak. Lagar düşdüm, awum alyp 
bilmeýän (A. Salyh). Garraýaňmy, ýaman lagar 
düşüpsiň? (G. Ezizow). 
LAGYL [lağyl], at. Gyzyl reňkli gymmatbaha 
daş. Deken käni, Jahangiriň almazy, Badahşan 
magdany – lagly siziňdir (Magtymguly). 
◊ Lagly-leb gyp-gyzyl dodak. Eý lagly-lebi 
göwher (Magtymguly). 
LAGNAT [lağnat], at, k.d. Nälet, gargyş. Ýow 
güni gaýrata gatlan, Lagnat goýma riş üstünde 
(Magtymguly).
LAGNATKERDE [lağnatkerde], syp., k.d. Nälet 
edilen, gargyş siňen, näletlenen, näletkerde. Ýagşy 
oguldan rahmet arygy akar, Lagnatkerde ogul boldy, 
bolmady (Magtymguly).
LAGNATLAMAK [lağnatlamak], işl., k.d. Nälet 
etmek, gargyş etmek, näletlemek. Oglum, seniň 
kakaň pahyr jan berende, şolaryň neslini lagnatlap 
gitdi (G. Muhtarow, G. Seýitliýew). 
LAGNATLANMAK [lağnatlamak], işl. Lagnat 
edilmek, näletlenmek. 
LAGNATY [lağnaty], syp., k. d. Näletlenen, 
gargalan, gargyş alan, nälet siňen. Magtymguly, ýigit 
dogsa lagnaty, Möhümiň bitirmez, goýar minneti 
(Magtymguly). Lagnaty perzendiň ýokdur paýany, 
Birniçe örteýip, gynaýdyr jany (Zynhary). 
LAGŞAMA [lağşama], iş ady. Lagşamak 
ýagdaýy. 
LAGŞAMAK [lağşamak], işl. 1. gepl.d., ser. 
Çagşamak. 2.göç.m. Garrap sandan galmak, güýjüň, 
gujur-gaýratyň gaçmak, süňňüň gowşamak. Ýaşynyň 
könelişmegine, göwresiniň lagşamagyna garaman, 
ýigitlik kuwwaty bilen ylgady (B. Kerbabaýew).