Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

OMAÇ [omoç], at. 1. Ýer sürülýän ýönekeýje 
azalyň ýerdemir geýdirilýän bölegi, ýogyn agaç. 
Jykyr bilen suw çekýän, omaç bilen ýer ekýän beşir 
daýhany dälmidi? (

Edebiýat we sungat

). 2. göç.m. 
Ujy tommaýly taýak. 
OMAÇA [omoço], at. But ýa-da gol süňküniň 
bişirilen bir bölegi. Ýüz tomaşadan bir omaça 
(Nakyl). Men hem şol toýdan bir okara palaw bilen 
ullakan bir omaça alyp gelýärdim (Halk 
ertekisinden). 
OMADAKLAMA [omodoklomo], iş ady, gepl.d.
Omadaklamak ýagdaýy. 
OMADAKLAMAK 
[omodoklomok], 
işl., 
gepl.d. Elleriňi ýere berip, dört aýak bolup ýöremek, 
emedeklemek. Eňňitden omadaklap gelmek. 
OMÇA [omço], at. Sazagyň, ojaryň ýogyn ýeri, 
düýbi. 
OMMUGRAK [ommuğra:k], syp. Biraz, sähel 
ommuk. 
OMMUK, syp. Başy, ujy, jüründigi döwlüp 
aýrylan, omruk. Küýzegär ommukdan suw içer 
(Nakyl). Ommuk çäýnek. 
OMONIM [omo:ni:m], dil.b. Sözleriň aýdylyşy 
we ýazylyşy meňzeş bolan aýry-aýry manyly sesdeş 
sözler. (meselem: çal [ça:l]
1
reňk ady, çal [ça:l]
2
içilýän süýt önümi).
OMPA [ompo]: ompa oturmak 1) otyrýeriňi ýere 
birden goýberip oturmak. Ilarasynda 

aw öňüňde 
ompa otursa, ýaragyňy taşlamalymyş

diýen gürrüň 
bar. 2) başaşak, aşagy ýokaryk, ýokarsy aşak bolup 
durmak, oturmak. Atylan dört aşygyň biri ompa 
oturdy. Ompa oturtmak birini gepde, sözde, jedelde 
we ş.m. basmak, ýeňmek. –...Goçmyradyň öýünde bir 
maýor bilen duşuşdym, şol ýigit gaty ylymly bolara 
çemeli, asyl menem ompa oturtdy – diýip gürledi (A. 
Gowşudow).