Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

SALAM [sala:m], 1. at. Birine duşanyňda saglyk-
amanlyk soraşmak üçin aýdylýan ýüzlenme sözi (ser. 
Salawmaleýkim). 
Salam, 
mugallym. 
Salam, 
okuwçylar! 2. Dostluk duýgusyny aňladýan dabaraly 
gutlag sözi. Bäsleşige gatnaşyjylara ýalkymly salam! 
◊ Salam (salamyny) almak özüňe salam beren 
adamyň salamyna 

Salam

diýip, gaýtargy bermek. 
Salam bermek öňüňden çykan ýaşula, tanşyňa we 
beýleki duşan adama 

Salam!

diýip aýtmak. Salam 
haty uzak ýerden öz ýagdaýlaryň bilen tanyşdyrmak 
we salam iberýän adamyň hal-ýagdaýyny soramak 
üçin iberilýän hat. Salam ibermek başga birinden öz 
tanaýan ýakyn adamlaryňa salam sözüni ýollamak.
– Salam iberenem, salam getirenem sag bolsun. 
Salam getirmek (gowşurmak) aýdylan salamy 
iberilen adama dil üsti bilen ýetirmek.
SALAMAT [sala:mat], hal. 1. Aman-sag, sag-
gurgun, aman-esen, sag-aman; parahat. Istär ki gözel 
ýary, gördüm ki salamatdyr (Mollanepes). 2. Oglana 
dakylýan at. 
SALAMATLYK [sala:matlyk], at. Aman-saglyk, 
sag-gurgunlyk, aman-esenlik, sag-amanlyk; dynçlyk, 
parahatlyk. Saglyk, salamatlyk bir-bir sordular, 
Durmaň, ulug jaýa ýörgül diýdiler (Magtymguly). 
SALAMÄLIK 
[sala:mä:li:k], 
at. 
Aýal 
maşgalanyň özünden ululara berýän salamy. 
Gartaşan aýal: – Salamälik! – diýip, öýe girdi. 
SALAM-HELIK [sala:m-heli:k], at. Biri bilen 
duşulanda alşylýan salam, salamlaşma. Garry ene: 

Indiki ýaşlaryň birentegi salam-heligi-de bilenok

 
diýip zeýrendi. 
SALAMLAŞMA 
[sala:mlaşma], 
iş 
ady. 
Salamlaşmak ýagdaýy.