Yuraksiz fabrika Muallif: Sverre Knudsen Tarjimon: Fazliddin Raxmonaliyev ogohlantirish: Mazkur kitobdan tijoriy maqsadlarda foydalanish taqiqlanadi. Tarjimon ushbu tarjima uchun mualliflik huquqini

Yurak hamma uchun.
Dahshatli zarb bilan Marit orqasidan eshik yopildi. Barcha tovushlar bir zumda o'chirildi. Atrofdagi hamma narsa – odamlar, asbob-uskunalar, devorlar, tom – bir zum qotib qolgandek bo‘ldi, tinglashdi va bu yerda, eng past yer osti qavatida ularga kim tushganini bilishga urinib ko‘rishdi.
Marit qonunga xilof ish qilib qoʻyganidan va uni topib qoʻyishlaridan qoʻrqib, bir zum nafasini ushlab turdi, lekin asta-sekin xona yana tovushlarga toʻldi – goʻyo butun ustaxona bitta tirik organizm va bu katta, ogʻir jonzot yana nafas olayotgandek. .
Maritning ko'zlari asta-sekin qorong'ilikka moslashdi va qiz chiqindi yig'uvchilarning egilgan orqa va qo'llarining tez harakatlarini aniqlay oldi. Ammo Marit ularning yuzlarini koʻrmasdi. Minus o'n uchinchi qavatdagi ustaxona xodimlarining hech biri ko'zini poldan uzishga kuch va vaqt topa olmasdi. Marit ishchilar qatoridan birin-ketin o‘tdi, lekin hech kim boshini ko‘tarmadi va unga qaramadi. Ular qizni payqamadi ham shekilli: uskunaning ovozi baland, hidlar kuchli, yorug‘lik yomon edi.
Keyin Marit rejasi barbod bo'lganini tushundi. U yertoʻlaning katta ko'lamini hisobga olmadi. Juda ko'p odamlar, son-sanoqsiz transport vositalari! Qanday qilib u bu yerda o'zgarishlar qilishiga umid qilishi mumkin? U juda kichkina, yo'qolgan va yolg'iz. Yuqorida, o‘n birinchi qavatda Fru Grossen uni kutib turardi va xo‘jayinning sabr-toqati, albatta, tugab borayotgan edi. Balki orqaga qaytish yaxshidir?
Marit ohang kuylay boshladi, uning ostida, u sezganidek, unga o'ylash osonroq edi. Mashinalarning shovqini tufayli qizning qo‘shig‘i eshitilmas, u hatto to‘la ovozda ham kuylay olardi, eshitishdan aslo qo‘rqmasdi.
Ustaxonalarni kezib, Stella metro bekatida kuylagan xalq qo‘shig‘ini baland ovozda kuylashdan to‘xtamagan Marit, taslim bo‘lishdan oldin oxirgi, kichik bir urinishni qilishga qaror qildi.
- Bu yerda nima qilyapsiz? U orqasidan bir ovozni eshitdi. Marit hayratdan sakrab tushdi. Ammo u o'girilishidan oldin ham unga kim murojaat qilganini bilar edi.
- Salom, Silvestr! — dedi Marit yigitning nigohiga duch kelib. Uning osmondek moviy ko'zlari g'ayrioddiy edi. Ular yertoʻlaning qorong'isida ham porlardi va Marit qanday qilib Silvestrni sezmaslik mumkinligini tushunmadi.
- Salom Marit! — javob qildi Silvestr va bir soniya Maritga yigit jilmaygandek tuyuldi. Hech bo'lmaganda uning ko'zlari.
- Hammaga yurak bag'ishlayman deganingizda nimani nazarda tutdingiz?
Bu savol Silvestrni inspektorlar olib ketishganidan beri uni qiynab keladi.
- Biz bir necha do'stmiz ... - noaniq javob berdi Silvestr, - nimadir boshqacha bo'lishini xohlaydigan ...
Ammo Maritni bunga umuman qiziqtirmasdi. U Silvesterdan so‘rashga sabri yetmadi va uning gapiga quloq solmay so‘radi:
"Ammo siz bu yuraklarni bir necha kishiga berdingiz, shunday emasmi?"
Yigit uning nigohiga duch keldi. Uning qiyofasi katta charchoqni ko'rsatdi.
- Aytganimdek, yuraklarni yolg'iz men tarqatmayman. Va yurakni faqat siz qabul qilmadingiz.
- Albatta, - dedi Marit g'azab bilan emas, balki ovozida qayg'u bilan. Axir o‘sha yurak shaklidagi vafli uning uchun tayyorlanmagan.
Bir necha soniya pauza bo'ldi, keyin Silvester so'radi:
— Xo'sh, bu yerda nima qilib yuribsiz?
"Men ... men loyiha ustida ishlay boshladim", dedi Marit. To'satdan u o'zini faqat o'zi haqida gapirishni xohlaydigan dahshatli egoistdek his qildi, bechora Silvestr esa jirkanch zulmatda eng pastki qavatda ishlashga mahkum edi.
- Ha, ha, ba'zilari yuqoriga, boshqalari pastga siljiydi.
"Kechirasiz..." Marit aytmoqchi edi, lekin Silvestr uning gapini bo'ldi:
- Loyihangizning mohiyati nimada?
"Men..." Marit nima demoqchi ekanligini bilmas edi. Ilgari, qiz asosiysi Silvestr bilan uchrashish, qolganini o'zi hal qiladi deb o'ylardi. Ammo hammasi boshqacha bo'lib chiqdi. "Menimcha, bu yerda ish sharoitlari juda yomon", deb o'yladi u nihoyat. Men ularni yaxshilashga yordam bermoqchiman. Bu yerdan chiqib ketishingiz uchun.
Silvestr kuldi, lekin uning kulgisi unchalik quvonchli emas edi.
“Zavoddagi hamma narsa pulga bo'ysunadi va siz buni juda yaxshi bilasiz. Resurslardan foydalanish. Bu yerda mehnat sharoitlarini yaxshilashning yagona yo'li - ko'proq pul topish. Lekin qanday qilib isrofgarchilikdan ko'proq daromad olish mumkin? Axir, ular oddiygina qayta ishlanadi, hammasi shu.
- Bir yo'lini topaman.
"Ko'pchilik shunday deydi", dedi Silvestr. “Ammo bu unchalik oson emas. Axir, ish sharoitlari nafaqat bu qavatda yomon ...
Silvestrning nutqini baland va g'azablangan qichqiriq to'xtatdi. Marit titrab ketdi. U bu bahaybat itning hurayotganiga amin edi va Silvesterga yopishib, undan himoya izladi. Oh mo'jiza! - Silvester uni quchoqladi, lekin keyin qiz bu ular tomon kelayotgan dahshatli it emas, balki faqat erkak ekanligini ko'rdi.
Erkak ularga yaqinlashganda, Marit uning qizil-jigarrang forma kiyganini va orqadan xuddi shu kiyimdagi boshqa bir kishi yaqinlashayotganini ko'rdi. Ikkovi ham qanday gapirishni unutgandek qichqirdi. Marit Silvestrga yopishib oldi va u qizni yanada qattiqroq quchoqladi, lekin inspektorlar yigitni bo'g'ib ushlab oldilar va ko'z ochib yumguncha uni Maritdan tortib olishdi. Inspektorlar tomonidan qo'lga olingan Silvestr qorong'ulikda g'oyib bo'ldi.