АДАБИЁТЛАР:
Ўзбекистон Республикаси Конституцияси. Тошкент, 1992, I-II бўлимлар, 16-17, 21-22 бетлар.
Каримов И.А. «Ўзбекистоннинг ўз истиқлол ва тараққиёт йўли». Тошкент, 1992, 6-10 бетлар.
Каримов И.А. «Истиқлол йўли. Муаммолар ва режалар». Тошкент, 1992
Каримов И.А. «Тарихий хотирасиз келажак йўқ». Тошкент, 1998
«Тараққиёт ва ҳамкорлик йўлларида». (Ўзбекистон ташқи сиёсати ва дипломатияси) Тошкент, Ўзбекистон, 1993
Шайхова Х, Назаров К. “Умуминсоний қадриятлар ва маънавий камолот”. Тошкент, 1992
Бекмурадов М, «Социология асослари». Тошкент «Фан» 1994
Юнусов К. «Социология» (ўқув қўлланма). А-1997
Маъруза матни.
Таянч иборалар:
Жамият-кишилар ҳаёти фаолиятининг тарихий ривожланиш шакли бўлиб, ўз тузилиши жиҳатдан мураккаб жараёндир.
Психологик омил-жамиятда ва ҳар бир жамият аъзосида юз берадиган руҳий ҳолат ва руҳий жараён.
Социал мувозанат-ижтимоий ҳаётда, кишиларда, жамиятда юз берадиган ижтимоий ҳолатлар мувозанатидир.
Инсон-бу ижтимоий мавжудот бўлиб, жамият тараққиётининг фаол иштирокчиси, унинг ўзгартирувчиси, Яратувчи ва бунёдкоридир.
Социал психология – бу кишиларнинг, группа ва алоҳида жамоанинг социал ҳарактерида ички кечинмалари механизми руҳий сабаблари қонуниятларини ўрганадиган фандир.
Ижтимоий муносабатлар-бу кишилар, ижтимоий гуруҳлар, халқлар, элатлар ўртасидаги тизилма ва тузумлар ўртасидаги алоқа муносабатларидир.
Ижтимоий санкция-қонун асосида турли формаларда индивидуал таъсир этиш, куч ишлатиш.
Ижтимоий тушунчалар-кишилар руҳий ва тафаккурида ҳосил бўладиган онг фикрдир.
Дунёқараш-шахс маънавий савияси, билими атроф муҳитга, ижтимоий жамиятга муносабати, уни тушуниши, билиши жараёнларининг асосий мазмуни ҳосиласидир.
Do'stlaringiz bilan baham: |