Ularga xos qoHdoshdir.
Butun borliq — tabiat
(Bu so ‘zlarim haqiqat)
Bo ysunajak insonga
Gui tutajak ui jonga.
S h o ir in s o n n in g aq l-z ak o v ati, k u ch -q u d rati haqida fik rlar ekan
mubolag‘aga z o ‘r beradi,
insonni hatto, tabiatni ham o ‘ziga b o‘ysundiruvchi
kuch sifatida t a ’r if etadi. Albatta, bu fikriar turg‘unlik davrining oqibatidir.
Negaki, «Sirdaryoning jilovlanishi» bugungi kunda xalqimizga qim m atga
tushm oqda. B ir s o ‘z bilan aytganda, tabiat
insonlam ing boshboshdoqlik
xatti-harakatlari u c h u n shafqatsiz o ‘ch olmoqda. Bundan bu asar m utlaqo
keraksiz yoki z a ra rli asar ekan, degan xulosaga kelmaslik zarur. Asar
k ito b x o n la rn i
m e h n a tse v a rlik k a , y aratu v ch ilik k a, tab iat b ila n in so n
munosabatida m u habbat tuyg’ulari bo'lishi lozimligiga undaydi.
Bu fikrini
ifoda etishda shoir yangi usul — tog‘ va o ‘tloqlami jonlantirishdan foydalanadi:
—
Hoy, m ard o'rtoq, mard o ‘rtoq...
Do'stlaringiz bilan baham: