madaniyat, ayniqsa, ilm-fan, adabiyot va san'at hamda iqtisodiyot, savdo-sotiq,
hunarmandchilik
va siyosiy institutlar Xijozga nisbatan ancha rivojlangan va qadim an'analarga ega edi. Arab
xalifaligi bu borada o’z tarkibiga kirgan
mamlakatlarda
ilgari
erishilgan
yutuqlarning ko’pchiligiga voris bo’ldi.
Ular islom mafkurasiga moslashtirilib
Yangi tamadduning asosiga qo’ydi.
Islom tamadduning shakllanishi va
ravnaq topishiga bizning ajdodlarimiz
ham munosib hissa qo’shdilar. Bu
moddiy
madaniyatning
dehqonchilik,
chorvachilik
tarmoqlarning
ba'zi
sohalarga,
geodeziya, yer o’zlashtirish,
irrigatsiya va melioratsiya, sug’orish
inshootlari qurish, shaharsozlik bilan
bog’liq
ayrim
yutuqlarga
tegishli.
Ipakchilik, paxtachilik, to’qimachilik,
polizchilik,
bog’dorchilik, qishloq
Makka
shahridagi
muqaddas
qora
tosh
(Ka’batulloh)
xo’jaligi
va
chorvachilik
maxsulotlarini qayta ishlash bo’yicha
ajdodlarimiz to’plagan tajriba,
shuningdek parvarish qilinadigan
o’simliklarning ba'zi turlari arab
mamlakatlariga tarqaldi.
Davlat
boshqaruv va harbiy
san'atni
rivojlantirishga
ham
ajdodlarimiz qo’shgan hissa benihoya
katta. X asr oxiridan boshlab XVII
asrgacha
islom
mamlakatlarining
aksariyati
(aholisi
turkiy
bo’lmaganlari ham), ayrimlarini esa
XIX-XX asrgacha turkiy sulolalar boshqargan, Mahmud Gaznaviy, Jaloliddin Manguberdi, Amir
Temur kabi buyuk sarkardalar bobokalonlarimiz orasidan chiqqani buning dalilidir. Somoniylar,
Gaznaviylar,
Qoraxoniylar, Saljuqiylar, Xorazmshoxlarning davlat tizimi, Nizomulmulkning
“Siyosatnoma”si, Temurning «Tuzuklar»i, Temur va temuriylar davrida yer, mulk munosabatlari,
suvdan
foydalanish tartibi, bojxona va soliq tizimi, savdo yo’llarining, bozorlarning davlat
himoyasida bo’lishi, aholini ijtimoiy muhofaza qilish tizimi davlat vazifalarini kengayishiga va
takomillashuviga xizmat qildi.
Do'stlaringiz bilan baham: