1. Ферментларни барқарорлашнинг афзаллик жиҳатлари

3.Қайси жараёнлар асосида глюкоза-фруктоза сиропи олинади?
4.Фермент иммобилизациясига таъсир этувчи омиллар. Reaksiya muhiti immobilizatsiya qilish jarayonida juda katta ahamiyatga ega, ayniqsa sorbsiya, elektrostatik o‘zaro ta’sir yordamida amalga oshirilgan holatlarda.Bunga asosiy sabab pH o‘zgarishi bilan oqsil yoki tashuvchining sorbsiya uchun javobgar bo‘lgan ionogen guruhlapHi ionizatsiyasi o‘zgaradi. Ionalmashuv xossalariga ega bo‘lmagan tashuvchilardan foydalanganda, sorbsiya oqsil yoki fermentni izoelektrik nuqtasida amalga oshirilsa yaxshi natija beradi.Ion kuchi bu Ferment bilan tashuvchi orasidagi bog‘lanishni kuchiga ta’sir ko‘rsatuvchi omildir.ion kuchini oshishi bilan fermentni desorbsiyasi oshib boradi. Ba’zi hollarda bunga aksincha ta’sir ham uchrab turadi, buni oqsilni "tuzlanishi" deb ataladi.Eritmada fermentni miqdori oshib borgan sari, uni sorbsiya bo‘lishi va immobilizatsiya bo‘lgan fermentni katalitik faolligi oshib boradi.Immobilizatsiya bыlgan ferment faolligini, eritmadagi ferment miqdoriga nisbatan taqqoslab o‘rganganda shu narsa ma’lum bo‘ldiki, fermentni eritmadagi miqdorini oshib borishi bilan ma’lum nuqtagacha fermentni katalitik faolligi oshib boradi va undan keyin o‘zgarmasdan qoladi va hatto kamayishi ham mumkin.
5.Целлюлозани парчаловчи ферментлар. Sellyulolitik fermentlar (sellyulazalar) - faol oqsillarning murakkab kompleksidir, sellyuloza molekulasining xar xil bog‘lariga ta’sir qiladi, S komponent (ekzonukleaza) tabiiy xoldagi sellyulozaga (paxta, filtr qog‘ozi) ta’sir qiladi. Sx -komponenti (endonukleaza) eriydigan shaklga o‘tkazilgan kletchatkani (karbosimetilsellyulozani) gidrolizlaydi. Sellyuloza bilan bir qatorda mikroorganizmlar sellobiaza (-glyukozidaza) xosil qiladi, bu ferment sellyulozani va gemitsellyulozani parchalaydi. Sellyulozani gidrolizining oxirgi bosqichi, glyukoza xosil bo‘lishi bilan tugallanadi.


6.Трансляция-инициация ҳақида тушунча беринг Translyatsiya (biologiyada) - genetik kodga binoan, informatsion RNK asosida oqsil polipeptid zanjirlari sintezi; tirik qujayralarda irsiy axborot amalga oshirilishining 2bosqichi. T. jarayonida iRNK molekulasida nukleotidlar ketma-ketligi tarzida yozilgan oqsil molekulasi toʻgʻrisidagi axborot nukleotidlar kodidan sintezlanadigan oqsil molekulasidagi aminokislotalarning muayyan ketma-ketligi holatiga oʻtkaziladi. Boshqacha qilib aytganda, iRNKdagi axborot nukleotidlar tilidan aminokislotalar tiliga oʻtkaziladi. T.da i RNK dan tashqari ribosomalar, transport RNK (tRNK), oqsillarning aminoatsil—tRNKsintetaza, initsiatsiya (boshlovchi), elongatsiya (polipeptidni davom ettiruvchi), terminatsiya (tamomlovchi) va boshqa omillardan iborat murakkab makromolekulyar kompleks ishtirok etadi. Aminokislotalarni RNK ribosomalarga olib boradi. T.ning initsiatsiya bosqichida ribosomaning kichik subbirligi, tRNK va initsiatsiya omili iRNK dagi kodoninitsiatorni tanib oladi. Shundan soʻng ribosomaning katta subbirligi qoʻshilib, oqsil sintezi boshlanadi. Bu sintez 3 bosqich: tRNK ning qoʻshilishi, peptid bogʻ hosil boʻlishi va ribosomalarning 3 nukleotidga siljishi — translokatsiya orqali boradi; shundan soʻng barcha sikl yana takrorlanadi. Kodonterminatorlarni tanib olishda terminatsiyaning oqsil omillari polipeptid zanjirining ribosomadan ajralishini katalizlaydi. Oksil sintezida iRNK poliribosoma tarkibiga kiradi. Har bir poliribosomada bir vaqtning oʻzida 100 tagacha ribosomalar sintezni olib boradi. Prokariotlarda poliribosomalar transkripsiya davrida i RNK da (DNKdan ajralmasdan oldin) qosil boʻladi. Eukariotlarda oqsil sintezi sitoplazmada boradi.