Adalet Menzili

Adil Yakubov
100

---

— Kanunları satır satır uygulamaya kalkarsak, bu sahtekârlar yine devletin
kasasından milyonlarca rubleyi ceplerine aktaracaklar!..
General, memnun bir şekilde başını sallayıp:
— Mesela, - demişti uğultular kesildikten sonra.- Hepimiz çok iyi
biliyoruz ki, memleketteki pek çok kolhoz müdürleri, parti ve sovyet
çalışanları, özellikle ticari sahalarda görevli sahtekârlar, taş çatlasın iki yüz
iki yüz elli sum maaş aldıkları halde, öyle bir hayat sürüyorlar ki, bırakın
devrimden önceki köy ağaları, beyleri ve paşaları bir yana, ahım şahım
hakimler bile bu hayatı rüyalarında görememişlerdir! Özbek, özü han
diyorsunuz!
Evleri ev değil, saray yavrusu sanki! Kendileri yetmiyormuş gibi çocukları
dahi Jigulilere, Volgalara biniyorlar!..
Sağdan soldan yine biraz önceki gibi uğultular yükselmişti:
— Bir tek çocukları olsa iyi, torunları, torunlarının torunları bile lüks
arabalarla dolaşıyorlar.
Söz bu noktaya gelince Vyaçeslav Şaranavski daha fazla tahammül
edemeyip ayağa kalkmış ve general bir baba şefkatiyle ona bakarak:
— Evet, Vyaçeslav? - demişti. - Bir şey mi söylemek istiyorsun?
— Evet! - Şaranavski sevgili hocasının kendisine özel bir ihtimam
göstermesine çocuklar gibi sevinmiş bir halde: - Ben bu toplantıda söylenen
bütün sözlere aynen katılıyorum, - demişti. - Merkezi gazetelerde en doğru
şekliyle belirtildiği gibi, bu memleket fesat çukuruna düşmüş. Bazılarının
evlerine girseniz, oturacak mitilleri bile yok! Ama çapanını silkelesiniz astan
arasından yüzbin sum dökülür!
Bu sırada arka taraflardan cılız bir ses gelmişti: - Pek o kadar da değil,
yoldaş Şaranavski!
Şaranavski sesin geldiği tarafa başını çevirip bakmıştı. Küçücük salonun
en arka tarafında mahalli delege temsilcilerinden beş altı tanesi omuzlarını
büzüp oturmakta, sanki arslanın inine düşmüş koyunlar gibi titreşmekte, fal
taşı gibi açılmış gözlerinde suçlu insanların nigâhı gezinmekteydi.
Uzun ve yakışıklı yüzüne kan yürüyen Şaranavski:
Adalet Menzili
Adil Yakubov
101

---

— Ben!. - demişti, - kendi gözlerimle şahit olduğum olaylardan
bahsediyorum. Söylediklerimde asla mübalağa yok. Lüzum görülürse cevap
verebilirim! - Sonra sanki çok önemli bir şey keşfetmiş gibi vakur bir havayla
yerine oturmuştu.
Vyaçeslav Şaranavski, Özbekistan’a gelmeden önce Rusya’nın kuzey
taraflarındaki bir vilayette çalışırdı ve generalle de orada tanışmıştı. Gerçi o
zamanlar general bu kadar şöhret sahibi değildi, ama adı demir yumruğa
çıkmıştı ve Şaranavski ‘hakiki savcı böyle olmalı’ görüşündeydi. Hatta sırf
bu inancından dolayı generalin takdirini kazanmış ve vilâyet savcılığına terfi
ettirilmişti.
 
Bu olaydan sonra general onu sürekli kollamış ve hatta sonunda şehir
merkezinde şöhret yaptıktan sonra dahi unutmamıştı. Unutmamış olsa gerek
ki, iki yüz kişilik savcı grubu arasından Vyaçeslav Şaranavski’yi kendi
çalışma grubuna almış ve şu anda da soruşturma yapılan bölge temsilciliğine
şef tayin etmişti..
Şaranavski şehre gelip, bölge temsilciliğini, üniversiteyi, restoran ve
sanayi tesislerini, asfalt yolları görünce içine bir haset dalgası yayılmış ve bu
duygu ona bir türlü rahat vermemişti:
Neden bunlar her tür imkana sahip de biz mahrumuz? Neden onlarda her
şey var da, bizde yok? Tam tersi olması gerekmez miydi?.
Bilahere Mir Celalov’la dostluk kurup, cumartesi ve pazar günleri kolhoz
ve yüzme havuzlarına gidip eğlenmeyi âdet edindikten sonra, beynini
tırmalayan bu düşünceler iyice filizlenip kök budak salmıştı.
Bu eğlenceler genelde en büyük, en varlıklı kolhozların en tenha ve güzel
yerlerinde, sersâye bahçelerinde veya havuz başlarında kurulan şahane
kameriyelerde geçerdi.. Böyle anlarda kolhoz müdürleri, muhasebe şefleri ve
ziraat mühendisleri garsonlar gibi kendilerine hizmet verir, en kaliteli
şaraplar su gibi içilir, sofralarında belki sadece kuş sütü eksik olurdu.
Başlangıçtan beri bu mükellef ziyafetler Şaranavski’nin gözüne öcü gibi
gözükür ve müsait bir fırsat çıktığında intikam almak için yol gözler dururdu.
Ama sonraları kendisi de bu işret âlemlerinden zevk almaya başlamıştı.
Sadece ziyafetler değil, ziyafet sonrası sırtlarına giydirilen pahalı elbiseler,
[26]
Adalet Menzili