Ankara üNİversitesi sosyal biLİmler enstiTÜSÜ


Download 6.7 Mb.
Pdf ko'rish
bet28/55
Sana21.10.2017
Hajmi6.7 Mb.
#18398
1   ...   24   25   26   27   28   29   30   31   ...   55

D.

 

Fatih Sultan Mehmet’in Kardeşi Şehzade  

 Yusuf ve Şah İsmail ile İlişkikeri: 

Osmanlı-Safevi  iliĢkilerinde  Ģehzadelerin  sığınması  unutulmuĢ  bir  konudur.

 1384

  

Bu  konu  o  kader  önemlidir  ki  bu  iki  ülke  arasında  yapılan  antlaĢmanın  bazı 



maddelerinde bu konuya özen verilmiĢtir.

 1385


  

Fatih  Sultan  Mehmet  Yusuf‟tan  baĢka  tüm  kardeĢilerini  öldürtmüĢtü.

  1386

 

Yusuf‟un  annesi  Osmanlı  sarayına  nefis  ve  değerli  ürünler  satan  Ġranlı  Hoca 



Ġmadettin  Gürci  (Gürcistan  Gilan  mahallelerinden  sayılmaktaydı)  ile  tanıldı.

1387


 

Yusuf‟un annesi ondan Yusuf‟u kaçırmasını istedi, Ġmadettin de kabul etti. Yusuf‟u 

gizlice Ġran‟a götürmek istedi. Hoca Ġmadettin Safeviler‟in ateĢli destekçisi idi. Eğer 

Yusuf‟u sağ-salım  Ġran‟a götürebilirse tüm mal  ve sermayesinin beĢte birini Safevi 

Tekkesine bağıĢlama konusunda anlaĢtılar. Onlar Ġran‟a vardıktan sonra Ġmadettin ve 

Yusuf  birlikte  Erdebil  Tekkesine  gittiler  ve  ġehzade  Yusuf  Safeviler‟in 

müridlerinden  biri  oldu.  Sonra  Yusuf  Dekkan  PadiĢahlarından  Nizam  ġah 

Bahmani‟nin sarayına yolu açıldı. Miladi 1490 yılı (Hicri 896 yılı) Bicapür da kendi 

adına  hutbe  okutarak  kendini  AdilĢah  diye  adlandırdı.  Yusuf  Save  de  yetiĢtiği  için 

,Saveli  Yusuf  AdilĢah,diye  meĢhur  oldu  ve  Dekkan  AdilĢahlılar  hanedanını 

kurdu.

1388


 

                                                 

1384

 Yücel. Ve A Sevim, Fatıh, Yavuz, Kanuni, Ankara 1991, s. 178. 



1385

 Feridun Bey, Munşeatus-Selâtin, s. 23-25 

1386

 Franz Babinger, a.g.e, s.73-74 



1387

Nevai, a.g.e, s. 154. 

1388

Nevai, a.g.e, s. 156. 



481 

 

AdilĢah ġii mezhebindeydi ve çeĢitli muhaliflerine galip gelmek için Ġmamiye ġiiliği 



yayacağına and etmiĢti. Bu zaman da ġah Ġsmail ġii mezhebini resmi ilan ettiği için 

bu  da  Miladi  1501  yılında(Hicri  907  yılı  Zilhacce  ayı)  ġii  mezhebini  resmi  ilan 

ederek Oniki imamların adına hutbe okudu. Hindistan‟ın bir kısmında ġii mezhebini 

resmi  ilan  eden  ve  yayan  ilk  komutan  AdilĢah  idi.  Ama  AdilĢah‟ın  metodu  ġah 

Ġsmail‟in  metodundan  çok  farklıydı  ve  ilk  üç  halifeye  son  derece  saygıyla 

davranmayı herkese emretmiĢti. AdilĢah‟ın çok zeki ve akılcı davranıĢlarından dolayı 

aĢırı mezhepçilerden Sunni mezhepte olanları tahkir veya kutsallıklarına saygısızlık 

etmeye  kimse  cesaret  edemiyordu.

1389

AdilĢah‟ın  uyduladığı  gerçekçi  politikaları 



sonucu ġah Ġsmail‟in zamanında meydana gelen olayların tersine ġiilik ve Sunniliğin 

arasında taassup ortadan kaldırıldı. Böylece Caferi mezhebinin âlimleriyle Hanefi ve 

ġafii  âlimlerin  arasında  tartıĢmalı  bir  konu  kalmadı  ve  bilimsel  konuĢmalarla 

konularını  çözdüler.

1390

Ġran‟da  eğitim  alan  AdilĢah  bütün  diğer  mezheplerden  olan 



Müslümanlar‟a  izin  verdi.  Camilerin  de  kendi  geleneklerine  göre  ibadet  ve  namaz 

kılmalarına ve onlara konuĢma ve fikir özgürlüklerine izin verdi. Hatta kendi Hanefi 

emirlerine de istediklerine göre ibadet  ve namazlarını kılmalarına izin verdi. Yusuf 

ġah,  ġah  Ġsmail‟e  çok  saygı  duyuyordu.  AdilĢah  Yusuf  muhaliflerin  isyanını 

kaldırdıktan  sonra  Safevi  hanedanına  gösterdiği  tam  ihlâs  ve  oniki  imamların  adını 

getirdiği  hutbede  belirttiğini  Seyyit  Ahmet  Herevi‟yi  birçok  hediye  ve  mektuplarla 

birlikte ġah Ġsmal‟e gönderdi. Yusuf AdilĢah Miladi 1509 (Hicri 916) yılında kendi 

                                                 

1389

  Nevai, a.g.e, s. 157. 



1390

Muhammed  Kasim  HiduĢah  Esterabadi,  Tarihi  Firişte,  tashih  eden 

Muhammedrıza Nasiri, Enjomane Asar ve Miras-ı Ferhengi basımı, Tahran 2008, s. 

4. 


482 

 

hükümetinin baĢkenti Bicapür‟de vefat etti.  AdilĢah‟tan üç kız ve bir oğul  kalmıĢtı 



yalnız oğlunun adını  Ġsmail koymuĢtu. Ġsmail AdilĢah da babası  gibi ġii mezhebini 

yaydı  ve  ġah  Ġsmail‟e  çok  saygı  duyuyordu.  Mahmud  ġah  Behmeni  ġah  Ġsmail‟in 

elçisini  geri  döndermek  için  Ġsmail  AdilĢah  aracılık  yaparak  Ġran  elçisi  döndü.  ġah 

Ġsmail  onun  yaptığı  bu  iĢe  karĢı  ve  arkadaĢlığını  sağlamlaĢtırmak  için  Türkmen 

Ġbrahim Bey‟i pahalı hediyelerle örneğin  altından kırbac ve kılıç  Ġsmail  Adil  ġah‟a 

gönderdi.  Ġsmail  AdilĢah  Ġran  Elçisini  “dil  onu  beyan  etmekten  aciz  olan”

1391

 çok 


heybetli ve görkemli bir Ģekilde kendi baĢkenti Bicapür‟e kadar getirdi ve onlar için 

birçok  törenler  yaptı.  Ġsmail  ġah  Ġran  heyetine  kendi  saygısını  daha  çok  göstermek 

için  bütün  askerleri  KızılbaĢlar  gibi  kızıldan  taç  baĢlarına  takmaklarına  emir  verdi. 

Hatta  baĢına  takmayan  KızılbaĢ  tacını  ve  taçsız  hareket  eden  askerlere  ceza  verdi. 

Ayrıca Ġsmail Adil ġah‟ın fermanıyla bütün Cuma namazları ve Ġslamı bayramlar da 

veya kutsal günler de minberler de ġah Ġsmail‟in sağlığı için dua okuma emri verdi. 

Bu ferman yetmiĢ yıl boyunca uygulandı. 

1392


 

 

 



 

 

 



 

 

 



                                                 

1391


Muhammed Kasim HiduĢah Esterabadi, a.g.e, s. 5. 

1392


 Muhammed Kasim HiduĢah Esterabadi, Tarihi Firişte, s. 18. 

483 

 

IV. Bölüm:  



   1.Kanuni’nin Tahta Culusundan Amasya Anlaşmasına Kadar Olan 

      İlişkiler (1520-1555) 

A.

 

Sultan Selim’in Vefatı ve Kanuni Sultan Süleyman’ın Tahta  

  Oturması ve İlk hadiseler: 

      Miladi  1519  yılı  Ocak  ayının  11.  günü  Hicri  925  yılı  Muharrem  ayının  9. 

günü,  Macaristan  imparatoru  Maximilian  öldükten  sonra  taht  kavgaları  yüzünden 

ortaya  çıkan  mücadeleden  dolayı  Avrupa  karıĢtı.  Bu  esnada  Sultan  Selim  bir  sefer 

için  hazırlık  yapıyordu.

1393


Rodos  seferi  için  donanma  hazırlamıĢ  ve  toplar 

döktürmüĢtür.  Ancak  Ulemalar  divan  toplantısında  meclisinde  bu  iĢin  yapılmasını 

uygun  görmediler.  Anadolu  da  çıkan  Celalı  (Köroğlu)

1394


 isyanı  bahanesiyle  ġah 

Ġsmail‟e  karĢı  yürümenin

 

daha  öncelikli  olduğu  yolunda  ulemalar  tarafından  fetva 



çıkarıldı.

 1395


  

      Sultan  Selim  Ġstanbul‟dan  veba  salgını  nedeniyle  Edirne‟ye  doğru  hareket 

etti.  Ġran‟a  saldırmak  amacıyla  yola  çıkan  Sultan  Selim,  sekiz  yıllık  saltanattan

1396


 

sonra ġarbon hastalığına bağlı olarak sırtında çıkan Aslan Pençesi (Şirpençe) denilen 

büyük  bir  çıban  (Ur)  yüzünden  henüz  54  yaĢında  iken  birden  hastalığı  ilerledi.

1397


 

Sultan Selim kayınpederi Manglı Gray Han‟ın mali ve askeri desteğini alarak Çorlu 

                                                 

1393


 Feridun Emecen, Selim I, Ġ.A, T.D.V, c. 36, s. 413. 

1394


 Fuat Köprülü, XIV. Asır Saz Şairleri, Ahmet ġukru, Kanaat Kitabevi, s. 3.  

      Tarihsiz.     

1395

 Haydar Çelebi, Rüzname, s. 499. 



1396

Purgstall, Osmanlı Tarihi, c. II, s. 932. 

1397

 Bridj Anthony, Taziyaneye Aseman, s. 51. 



484 

 

da  babası  II.  Bayezid‟e  savaĢ  açtığı  mekân  da  ileri  gidemedi.  Ġki  ay  ümütsüz  bir 



tedavı gördükten sonra Miladi 1520 yılı Eylül ayının 21-22. günü (Hicri 926 yılının 

ġevval  ayının  8-9.  Günü)

1398

 gecesi  sabaha  karĢı  yakın  adamı  olan  Hasan  Can‟ın 



yanında vefat etti.

1399


 Sultan Selim‟in cenazesini Fatih Camiisinde emanet bırakarak 

oğlu Süleyman tarafından inĢa edilen Selimiye Camiisinde gömdüler.

1400

    


         Sultan  Selim  Trabzon  da  valilik  tecrubelerini  padiĢahlık  tahtına  geçtikten 

sonra  da  ne  yapacağına  yardım  etmiĢtir.  Gürcistan,  Kırım  adası,  Rusiye  ve  Ġran‟la 

yakın  olan  Trabzon  hudutları  onu  tecrubeli  etmiĢtir.  Trabzondayken  Gürcistan 

seferine  gidip  ve  ġah  Ġsmail‟in  faaliyetleriyle  ilgili  II.  Bayezid‟e  rapor 

göndermiĢtir.

1401


 Sultan Selim ulemalara saygı duyordu. KemalpaĢazade, Zenbilli Ali 

Efendi, Ġdris‟i Bitlisi hocası Halimi Çelebi gibi ulemalarla hem sohbet idi. Tacizade 

Cafer  Çelebi,  Ahi  Benli  Hasan  ve  Revanı  gibi  Ģairlere  destek  veriyordu.

1402


 Ġdris 

Bitlisi‟yi  Kürt  beyleri‟nin  iĢlerini  düzene  getirmek  için  tayin  etti.  Bazı  Arapça 

kitapları  örneğin  Ġbn-ı  Teğriberdi‟nin  En-Nücümü‟zzahire  adlı  tarihinin 

KemalpaĢazade‟ye  çevirmesini  buyurdu  ve  Osmanlı  tarihinin  yazmasını  ona 

                                                 

1398


 Feridun Emecen, Selim I, Ġ.A. D.A.V, c 36, s. 413. 

1399


UzunçarĢıl, Osmanlı Tarihi, s. 323; Purgstal, a.g.e, ġevval ayının 9. Günü 

yazıyor,  s. 936; Ferid Bey, 9 Ģevval yazıyor,



 

Yüce Osmanlı Devletinin Tarihi

 s 69; 



Feridun Bey, a.g.e, s. 499-500 ölüm maddesini, zevval Hünkâr, yazıyor. 

1400


Feridun Emecen, “Selim I”  Ġ.A. T.D.V, c. 36, s. 413. 

1401


 II. Bayezid Dönemine, Ait olan arĢivler, Hc. 906 M. 1500 Tarihli Ahkâm Defteri, 

hk. Nr. 111. 

1402

 Feridun Emecen, “Selim I” Ġ.A, Diyanet vakfı yayınları, c. 36, s. 414. 



485 

 

bıraktı.



1403

 Mısır  saldırısında  Ahmet  Kemal  PaĢazade‟ye  Kadı  Askerliğe  seçti.

1404

 

Ġrfan  da  Muhyiddin  Ġbnu‟l-Arabi‟nın  vahdet-i  vucüt  görüĢünü  benimsiyordu.  Hz. 



Mevlana‟ya çok saygısı vardı.

1405


  

             Sultan  Selim  hazır  cevap  bir  insan  idi.  Bir  gün  ona  Ġnek  Mehdi  Hoca‟nın 

evinde bir peri yüz (yüzü güzel) vardı. Hemen “yani ay Ġnek‟in evindedir” cevabını 

verdi. ġiirlerinde Hafiz‟den etkilenmiĢtir: 

ًت ان اي ٌاکئ ٌٕک ًّْ وا َٔن ٍیا              ًتاناي ٌآظ و یلیهؼ ٔ بٕثؽي ٔ یي

1406


           

 

    “Bu dünyada bana içki, sevgili ve bir hem-sohbet yeter 



      Bana bu tarz bütün varlıktan yeterlidir” 

  Öyle ki Hoca ġemsettin Hafiz söylemiĢ: 

ًت ان اي ٌأن ٔهٌ ٌا ّیاٌ ًٍچ ٍیو                       ًتاناي ٌآظ ٌارٍهگ و ینامؼهگ   

1407


           

 

  “Dünyanın gülistanından bana gül yanaklı (sevgili) yeter  



    Bu çime o Selvi‟nin (sevgilinin) gölgesi yeter”  

BaĢka yerde: 

  Sultan  Selim  altı  kız  ve  bir  oğlu  vardı.

1408


 Kanuni  Sultan  Suleyman  Sultan 

Selim‟in yalnız oğlu ve kardeĢi yoktur. Bu nedenle eli kardeĢkanına bulaĢmadığı için 

                                                 

1403


 Feridun Emecen, a.g.mk

.

  



1404

Hammer Purgsthal, Osmanlı Tarihi, c. II, s. 813. 

1405

 Feridun Emecen, a.g.mk, s. 414. 



1406

Sultan  Selim‟in  bazı  Ģiirleri  UzunçarĢılı  kayıt  etmiĢtir,  UzunçarĢılı,  Osmanlı 



Tarihi, c. II, s. 306. 

1407


   Hoca  ġemseddin  Muhammed,  Divan-ı  Hafiz,  EnteĢarate  EndiĢe,  Gum  1980,  s. 

231. 


1408

UzunçarĢılı, Osmanlı Tarihi, c. II, s. 307. 



486 

 

Ģanslıydı.  Babasının  ölümünü  haberini  aldığı  zaman  hızlıca  yönetiminde  olan 



Manisa‟dan Ġstanbul‟a geldi ve 9 gün sonra Miladi 1520 yılı Eylül ayının 30. Günü 

(Hicri 926 yılı ġevval ayının 17. Günüde) 26 yaĢındayken PadiĢahlik Tacını baĢına 

koydu.

1409


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                 

1409

UzunçarĢılı, a.g.e.  



487 

 

B. Kanuni Sultan Süleyman ve I.Tahmasb’ın İlişkileri  

Kanuni  Sultan  Süleyman  Miladi  1495  yılında  (H.  900  ġaban  ayı)  dünyaya 

geldi.


1410

(H.926  ġevval  ayının  17  si)Miladi  1520.  Yılın  Eylül  ayının  30.gününde 

padiĢahlık tahtına (89. Halife Olarak) oturdu. Miladi 1569 Eylül ayının 6.günü (Hicri 

974  Sefer  ayının  20.günü  Cuma  akĢamı)  Macaristan‟da  Zigetvar  Kalesini  kuĢatma 

zamanında 74 yaĢında iken öldü. Çoğu tarihçinin saptamalarına göre Osmanlıların en 

güçlü  ve  Ģanslı  sultanıydı;  Fakat  II.  Mehmet  onunla  rekabet  edebilirdi.  O  tek  bir 

çocuk olduğu için saltanat iddiasında bulunan kardeĢi yoktur ve bu nedenle de kardeĢ 

katili  olmadı.  Onun  zamanında  Osmanlı  Devleti  tarihinin  en  parlak  dönemini 

yaĢamıĢtır  ve  imparatorluk  üç  kıtaya  yayılmıĢtır.  Bugünkü  ölçeklerle  ölçersek  otuz 

dört  ülkeyi  sınırlarında  barındıracak  imparatorluk  seviyesine  ulaĢmıĢtır.  Osmanlı 

döneminden günümüze kalan son toprak parçası Anadolu olmuĢtur. O ilim ve edep 

sever bir padiĢahtı. SavaĢ esnasında savaĢ anılarını yazardı. Aristoteles‟in kitaplarını 

okuyordu. Sulh zamanında Ģiirler söylerdi; ondan günümüze Türkçe ve Farsça iki Ģiir 

divanı  kalmıĢtır.  Farsça  Ģiirleri  yedi  yüz  beyit  idi  ve  Ģiirde  mahlası  “Muhibbi”  idi. 

Onun mümtaz özelliklerinden birisi de budur ki; o hiçbir zaman adam kayırmamıĢtır. 

Ġnsanları liyakat ve cesaretlerine göre görevlendirirdi. Hiç kimseyi soy ve mevkisine 

göre diğerlerinden üstün tutmuyordu. Onun sarayı çoban çocuklarından  oluĢuyordu 

ve  makamları  bunlara  veriyordu.  Bu  çoban  çocukları  Kanuni  karĢısında  atalarını 

övüyordu  ve  Kanuni  de  bu  durumdan  hoĢlanıyordu.  Sultan  Süleyman  usul  ve 

kurallara  saygı  duyoyurdu.  Komutan  veya  normal  bir  vatandaĢ  olsun  herkes  eĢit 

davranıp  yargılıyordu.  ġiddet  ve  vahĢetinden  dolayı  “kanlı”  lakabıyla  anılan, 

Donanma  Kapudan-ı  Cafer  Bey‟i  sü-i  istımalinden  dolayı  azlederek  soçunun  sabit 

                                                 

1410


  Ferid Bey, Yüce Osmanlı Devletinin Tarihi



(



Ahsenut-Tevarih), s. 69. 

488 

 

olduğu ortaya çıktığı zaman idam ettirdi.



1411

 Kanuni ülkesinin çeĢitli iĢleri hakkında 

icat  ettiği  kurallar  için  Osmanlılar  onu  Kanuni  olarak  (kuralcı)  adlandırdılar. 

Avrupalılar  onu  Avrupadaki  fethettiği  geniĢ  topraklardan  dolayı  ona  MuhteĢem 

diyorlardı.  ĠĢlerini  kural  üzerinde  yaptığı  için  bu  nedenle  yirmi  altı  yaĢında  babası 

1.Selim‟in  yerine  geçerken  ġah  Ġsmail  zamanında  babası  tarafından  zindana  atılan 

ġah  Ġsmail‟in  elçilerinin  serbest  bırakılması  emrini  vermiĢtir.

1412


 Ġranlıların  ticaret 

eĢyalarını  onlara  geri  göndererek  onların  zararlarını  ödedi;  ayrıca  altı  yüz  Mısırlı 

esirin zindanlardan çıkarılmasını sağladı ve Ġran‟a saldırmadı. 

1413


 

Kanuni‟nin  dıĢ  siyaseti  babası  Selim‟in  tersine  Doğu  değil  Batı  eksenliidi. 

Eğer  Sultan  Suleyman  doğuya  yönelseydi  Safevilerin  iĢi  zor  olacaktı.  Sultan 

Suleyman  öncelikle  Belgrad‟ı  Miladi  1521  yılı  Ağustos  ayında  (Hicri  927  yılı 

Ramazan ayı) fethederek oranın büyük kilisesini Camiye dönüĢtürdü.

1414


Sultan Selim 

Rodos  adasını  fethetmek  için  yüz  parça  donanma  hazırlamıĢtı;  ama  sonunda  ġah 

Ġsmail ile savaĢmayı ona tercih etti. Sultan Selim‟in aniden kanserden ölmesi Rodos 

adasını  fethetmesine  engel  oldu.  Sultan  Süleyman  babasının  siyasetini  bırakarak 

Safevilerle mücadele etmedi ve Rodos‟un fethini Ġran‟la savaĢtan daha önemli saydı. 

                                                 

1411

Celalzade  Koca  NiĢanci  Mustafa,  Tabakatu‟l-Memalik  fi  Dercati‟l-Memalik



Fatih  Kitaplığı,  nr  4423,  Süleymaniye  Kıb,  Ġstanbul;  Hammer  Purgestall,  D.O.T. 

Terc. M.A. Ata, C,V, s. 12.  

1412

Kaffari  Ahmet,  Tarih-i  Cıhan-Ara,  s  247;  Hasan  Rumlu,  Ahsenüt-tearih,  s  170; 



Rizakulu-Han  Hidayet,  Macmeül-fusaha,  1.cilt,  s.  56;  Parsadost  Manüçehr,  Şah 

İsmail Evval, s. 514-523.                                                                                                                          

1413


UzunçarĢılı, Osmanlı Tarihi, s. 333.  

1414


Hammer PurgaĢtal, Osmanlı Tarihi, s. 951.  

489 

 

Miladi  1523  yılı  Aralık  ayının  yirmi  beĢinci  günü  (Hicri  929  yılının  Sefer  ayında) 



Rodos adası Sultan Süleyman‟ın eliyle fethedildi. Sultan Suleyman‟ın zaferlerinden 

sonra ġah ĠsmailSultan Suleyman‟ın tahta oturduğuyla ilgili eksikliğini cıbran etmek 

için  beĢ  yüz  kiĢilik  bir  heyeti  Taceddin  Hasan  halife  baĢkanlığında  Ġstanbul‟a 

gönderdi;  Ama  Sultan  Süleyman  onlardan  yirmi  kiĢinin  Ġstanbul‟a  girmesine  izin 

verdi,

1415


 kalanlar  Üsküdar‟da  durduruldu.  Bazı  Osmanlı  tarihçileri  kalanlar,  Sultan 

Süleyman  emriyle  Üsküdar‟da  tutuklandıklarını  söylemiĢler.

1416

 Ama  bu  yanlıĢtır, 



kalanlar  Sultan  Selim‟in  sarayının  dıĢında  kalmıĢlardı.  ġah  Ġsmail  mektupta  Sultan 

Süleyman‟a; Süleyman mekân, CemĢit mertebeli, Büyük Hakan, Sultanların Sultan‟ı, 

Cennet mekân, Ġslamın hamisi… sonra devam ediyor; “Ġslamı kafirlere ve doğruluğu 

saptırmağa  yüz  açan  fetih  ve  kazançlar  Allah‟ı  hoĢnut  eder”.  Sonunda  da  Sultan 

Suleyman hakkında bir ayet; “men eti le Allah bi kalbi Selim” 

1417


Allah kalbine göre 

verir  diyor.  Elçileri  hapis  etmeye  rağmen  ġah  Ġsmail‟in  mektubunun  cevabını 

yazmadı, Osmanlı munĢilerinin reisi cevap yazdı. Sultan Süleyman babasının tersine 

elçileri hapise atmadı ve ġah Ġsmail‟in mektubunun cevabını yazdı. Sultan Süleyman 

ġirvan  hâkiminin  cevabını  kendisine  yazmasına  rağmen  ġah  Ġsmail‟in  cevabını 

kâtiplerin baĢı Cüri Çelebi‟ye yazması için emir verdi.

1418


 Sultan Süleyman mektupla 

birlikte bir elçi göndermedi ve mektubu götürmesi için ġah Ġsmail‟in elçisine bıraktı. 

Bu  mektubu  Cevri  Çelebi  Miladi  1523  yılı  Novamber  ayının  24  Hicri  930  yılı 

                                                 

1415

Feridun Bey, a.g.e,



 

s. 525-526. 

1416

UzunçarĢılı, a.g.e, s. 375. 



1417

ġuara süresi, 89. Ayet. 

1418

 Feridün Bey, a.g.e, s. 528. 



490 

 

Muharrem ayının 14. günü Farsça olarak ġah Ġsmail‟e yazmıĢtı.



1419

 Cevri Çelebi‟nin 

mektubun cevabını yazmaktaki amacı Ġslam geleneğine göre selama cevap vermenin 

vacip  olması  dolayısıyladır.  Mektupta  ġah  Ġsmail‟e;  “Memleketdarlık  kiĢiliğinde 

olan”  hâkimliğe  yaraĢan  ve  ġeyh  Haydar  Oğlu  Ġsmail  gibi  saygıdeğer  unvanlarla 

hitap  etmiĢtir.  Hatta  ġah  Ġsmail‟in  elçisini;  “dinin  güvenli  adamı”  Ġzzetli  ve… 

Ģeklinde  anarak  ona  olan  saygısını  göstermiĢtir.  Sultan  Süleyman‟a  mektubunuz 

PadiĢah  Hazretlerine  (kendisini  kastediyor)  eriĢti  ve  iyice  kabul  gördü  demiĢtir. 

Sultan  Süleyman  mektubunu,  Tacettin  Halife‟ye  dönme  izni  verdik  ve  Allah  ġah 

Ġsmail‟in  saltanatını  sağlamlaĢtırsın,  cümlesiyle  bitiriyor.  Az  zaman  sonra  ġah 

Ġsmail‟in elçisi  Ġstanbul‟da alıkonulurken vefat  etti.

1420


 ġah  Ġsmail‟in  ölümünden  az 

sonra  Ramazan  ayında  Sultan  Süleyman  Gilan  hâkimine  yazdığı  mektupta  ġah 

Ġsmail‟den  rahatsız  olduğunu  söylüyordu.  Mektupta:  “Bu  Ģer  ve  dinsiz  Ġsmail‟i 

ortadan kaldırmak için Ġran‟a saldırmak amacı vardı” diyor ve mektubunun sonunda 

Gilan hâkimiyle arkadaĢlıklarını vurguluyor ve ne haber varsa bana gönder ibaretiyle 

mektubu bitiriyordu.

1421

 

Sultan  Süleyman  elçilere  saygısızlık  etmemesine  rağmen  ġah  Ġsmail‟in 



mektubuna  cevap  yazmadı.  Osmanlı  Sarayının  münĢilerinin  reisi  ġah  Ġsmail‟in 

yazdığı mektubuna cevap yazmak için emir verdi. Bu elçilerin göndermesine rağmen 

önceden  ortaya  çıkan  sıkıntılar  ve  mezhebi  çatıĢmalardan  dolayı  dostlukları 

                                                 

1419

 Feridün Bey, a.g.e, s. 526-527. 



1420

Nıcolae Jorga, Osmanlı İmparatorluğu Tarihi, Nilüfer Epçeli, Yeditepe Yayınları, 

Ġstanbul 2005, c.II, s. 301;

 

Savory, Studied On The History of Sefawid Iran, s. 93



.

 

1421



Feridun Bey, a.g.e, s. 540-541. 

491 

 

sağlanmadı.



1422

 ġah  Ġsmail‟in  öldüğü  zaman  Sultan  Süleyman  Gilan  hâkimi  Emir 

Muzaffer  Dabbac‟a  bir  mektup  yazarak  ġah  Ġsmail‟in  ortadan  kalkmasından 

küçümseyerek bahsetmiĢtir ve Gilan hâkiminden ġah Ġsmail‟in ölümünden emin olup 

kendisini  haberdar  etmesini  istedi.

1423


 Kanuni  elçisini  Gilan  hâkimine  yollayarak 

kendisinin  Ġran‟a girmesi halinde onun makamını  yücelteceğini söylemiĢtir.

1424

Ama 


sonunda  Ġran‟a  saldırma  isteğini  gerçekleĢtirmedi  ve  Avrupa  ile  savaĢı  daha  zaruri 

gördü.


 1425

  

               Miladi 1526 yılı Ağostos ayının 29. günü Hicri 931 yılı Zilkade ayının 22. 



günü sadece iki saatlik süren bir savaĢta Osmanlıların kullandığı iyi taktikten dolayı 

Macarlar  çetin  bir  Ģekilde  yenildiler  ve  Macaristan  kralı  II.  Lajos  (II.  Lodvick,  II. 

LayoĢ)  kaçarken  akĢam  karanlığında,  Csela,  (Karasu)  bataklığında  atının  altında 

kalarak boğulup ölmüĢtür. Macar komandası Pol Tomori Borza deresinin yakınında 

öldü.

1426


 Kendi  padiĢahlık  günlük  anılarını  yazan  Sultan  Suleyman  “Mohaç” 

(Mohácsi csataOvasının savaĢından sonra kendi hatıra defterinde bu savaĢta toplam 

20000  kiĢi  piyade  ve  4000  süvarı  öldü  ve  10000  kiĢi  de  esir  olarak  istanbul‟a 

gönderildiğini  yazmıĢtır.

1427

 Kanuni  V.  Karl‟a  darbe  vurmakla  onun  kız  kardeĢi  ile 



                                                 

1422


UzunçarĢılı, a.g.e,  s. 397-398. 

1423


  

Feridun Bey, a.g.e,

 

s. c. I, Ġstanbul 1284 hc.s.477-478.



 

1424


 Feridun Bey, aynı sf. 

1425


 Ġbn-ı Kemal, Tevarih-i Al-ı Osman, c. I, s. 201-311. 

1426


 Ferıdun Emecen, “Mohaç” Ġ.A, T.D.V, c. 30, s. 234. 

1427


  Feridun Bey, a.g.e, c. I, s. 554-563; Ġbn-i Kemal, Tevarih-i Al-ı Osman, c. X, s. 

201-311;  Celalzade  Mustafa  Çelebi,  Tebakatu‟l-Memalik  ve  Derecâtü'l-Mesâlik,  s. 

131-148; Ġbrahim Peçevi, Tarih-i Peçevi, c.I, s. 84-98.

     



492 

 

evli olan ve Habsburglara yakınlaĢan II. LayoĢ‟a sefer açmasıyla hem V. Karl‟ı zor 



durumda  bırakmak  hem  de  barıĢ  çağrılarına  karĢı  hasımlıkla  davranan  II.  LayoĢ‟a 

savaĢ açmıĢtı.

1428

 SavaĢtan sonra Sultan Süleyman Jeon Zapoliya‟yı (YanoĢ Zapolya) 



Macaristan kralı seçti. Zikredilen  yılın 11 Eylül ayı Hazira ayının 4. Günü Bir gün 

Mohaç Ovasında kaldıktan sonra Budin kaleleri sonra PeĢin‟e ( 19. Yüzyılında bu iki 

bölge birleĢti BudapeĢt adını aldı) kaleswinin anahtarı ona teslim edilerek Ģehre girdi.  

Fransa kralı I.Fransuva ile birleĢmiĢti. Ġspanya ve Almanya imparatorluğu V.Karl (II. 

Ludvik‟in eniĢtesi ve II. Ludvikte Çarl‟ın eniĢtesi) onun küçük kardeĢi Avusturiya ve 

Bohemya  taraftarının  idarecisi  ArĢıdük  Ferdinand‟ın  akrabalığından  dolayı  çöğu 

Macaristan  komutanları  tarafından  meĢru  olan,  YanoĢ  Zapolya,  Macaristan  kralı 

seçilmiĢtir.

1429

 Tâbiiyet  altına  alma  politikası,  Osmanlı  fetih  metotlarından  biri 



olupNitekim  Macar  tahtı,  Macar  asilzâdeleri  tarafından  kral  seçilen  YanoĢ 

Zapolya'ya bırakıldı. Mohaç seferi sonuçu 150 yıl Osmanlılarla Habsburglar arsında 

çatıĢmaya  baĢlamasına  ve  Avrupadaki  siyaset  arenasında  Osmanlıların  ciddi 

hissettirecekleri yeni bir devir açtı.

1430

 Zapoliya ve Sultan Suleyman beraber, Fransa 



kralıyla birleĢen I. Fransuva ile savaĢmaktaydılar.   

                                                                                                                                          



„ 

1428


 Hammer,

 

a.g.e,



 

 c. V, s. 134- 135. 

1429

 Nicolae Jorga, Osmanlı $mparatorlugu Tarihi, Çev. Nilüfer Epçeli, Yeditepe 



Yayınevi, Ġstanbul: 2009, C.II, s. 339.   

1430


 Geza Perjes, Mohaç Meydan Muharebesi, özetleyen Serif Bastav, TTK Basımevi 

Ankara 1992, s. 5. 



493 

 

               Eğer Sultan Süleyman dıĢ  politikasında Hıristiyan ülkelerin  yerine  yüzünü 



Safevilere  çevirseydi  sonucun  ne  olacağı  belli  değildi;  zira  bu  zamanda  Ġran‟da 

Ģiddetle  karmaĢa  hâkimdi.  KızılbaĢ  reisleri  kudrete  eriĢmek  ve  pay  almak  için 

çatıĢmadaydılar ve Tahmasb çocuk olduğu için (10 yaĢında) bir Ģey yapamıyordu. Bu 

esnada  Macaristan‟ı  ele  geçirmek  isteyen  Ferdinand  sürekli  Jan  Zapoliya  ile 

savaĢtaydı. BaĢaramamasına rağmen Miladi 1533 yılı Haziran ayı (Hicri 940) yılında 

Sultan  Süleyman‟la  barıĢ  yaptı.  (bu  barıĢ  devam  etmedi  çünkü  Ferdinand 

Macaristan‟ı tümünü ele geçirmek istiyordu).

1431


 Safevilerle Osmanlılar‟ın arasındaki 

anlaĢmazlıktan  dolayı  birbirlerini  önemsemiyordular.  Kanuni  Sultan  Süleyman‟da 

önceden  ġah  Ġsmail‟in  baĢlattığı  hatası  gibi,  o  da  tahta  geçtiği  zaman  bir  elçi  ġah 

Ġsmail‟in  ölümü  nedeniyle  taziye  vermeye  göndermedi  ve  Tahmasb‟ın  tahta 

geçmesini  de  tebrik  etmedi.  Sultan  Süleyman  bir  mektupta  Tahmasb‟ı 

önemsemeyerek Ģöyle diyor: 



“Neden hüküm kaynağı, yardım ve herkesi himaye eden ve bundan dolayı herkes ona 

katılmak  isteyen  benim  âlem  sığınağı  olan  gökyüzü  gibi  Dergâhıma  bir  kişi 

göndermedin, hakir ve vucütsüzlük iradetini göstermedin… Allah isteğiyle Bu (senin) 

unutkanlığından  dolayı  ben  doğu  tarafa  hareket  etmeye  kararlıyım.  Tebriz‟le 

Azerbaycan‟da kendi silahımı kullanarak, İran ve Turan, Semerkant ve Horasan‟da 

Çadırımı  kuracağım.  Eğer  şimdiye  kadar  geçtiğim  Macaristan,  Ferengistan 

(Fransa),  hem  de  Rodos  ve  Belgrad  ki  dünyanın  en  sağlam  kaleleri  ve  âlemin 

acayiplerinden  sayılmaktadırlar  da  benim  fetih  ettiklerim  mekânlar  içermektedir. 

Haksız  tanrıların  evi  İslam  Cami‟lerine  dönüştü.  Put  kullarının  evi,  doğru  yolu 

                                                 

1431

Menüçehr Parsadost, Şah Tahmasb Evval, ĠntiĢar Yayınları, 2.baskı, Tahran 2002, 



s. 135. 

494 

 

gidenlerinin tasarrufuna çıktı… Şimdi dikkatli ol ki Tovsenimin (serkeş at) dizgisini 



sana taraf çeviririm. Benim askerlerim senin velayetlerini yüzünü sarmadan, soyunu 

yok  etmeden  önce,  başını  aşağı  at,    tacını  yere  koy  ve  atalarının  gibi  kendini 

fakirlerin hırkasına sarı ve dervişler gibi kısmetine razı ol… Ancak eğer firavunluk 

kibir  ve  Nemrud‟un  sefahatsızlığı  gibi  davranmak  istersen…  Karınca  gibi  yer  altı, 

kuş gibi göğe uçarsan… bil ki Seni ele getirip âlemi senin vücudundan silerim” 

1432


. 

Sultan  Süleyman‟ın  Ġran‟a  yönelmesinde  iki  düĢünce  vardır.  Birinci  görüĢ: 

Hamer  Purgstall‟ın  görüĢüdür.  Hamer  Purgstall  diyor  ki  Ġranlılar  ve  Turanlılar 

eskilerden  beri  çatıĢmaktaydılar.  Devam  ederek  Ģimdiki  Türkler  Turanlıların 

soyundandılar  ve  sürekli  Ġranlılarla  çatıĢmadaydılar  demiĢtir.

1433


 Ġranlılar  ve 

Almanlıları  Aryan  soyundan  bilerek  Türkler  Almanlara  kâfir  ve  Ġranlılara  Rafizi 

diyor.  HamerpurgeĢtal  Türkler  Ġranlılarla  savaĢmayı  kendi  dini  görevi  addediyorlar 

demiĢtir.

1434

Hamerpurgstall  on  altıncı  yüzyılda  mezhep  ve  ahiretcilik  düĢünce  çok 



önemli ve güçlü bir role sahip olmasına rağmen doğru olmayan bir Ģekilde Osmanlı-

Safevi  anlaĢmazlıklarını  ırk  ve  tarihsel  nedenlerden  dolayı  biliyor.  Ġkinci  görüĢ 

Ġsmail  Hakkı  UzunçarĢılı‟nın  görüĢüdür.  Sultan  Süleyman‟ın  Ferdinand‟la  barıĢını 

Tahmasb‟ın  babası  Ġsmail‟in  izinden  gitmesine  ve  Avrupa  ile  iĢbirliği  yapmasına 

bağlıyorlardı.

1435


 Ama  bir  kanıt  göstermeyerek  ve  elçilerin  adını  söylememektedir. 

                                                 

1432

Hamer Purgstall, a.g.e, s. 980-981; Feridun Bey,  Munşetaus-Selâtin, c. I, s. 541-



543; Ġsmail Hakkı UzunçarĢıl, 8. Dipnot, s 590.  

1433


 Riza  Ġnayetullah,  Azerbaycan  ve  Arran,  Mahmud  AfĢar  Vakıf  Yayınları,  s.  80, 

Tahran 1993; LamuĢ, Türkiye Tarihi, s. 13. 

1434

 Hamer Purgstall, a.g.e, c. II, s. 1067. 



1435

 UzunçarĢılı, a.g.e, s. 401. 



495 

 

UzunçarĢılı bir belge ve senet göstermeden,  hangi yıllarda bu elçilerin gönderilmiĢ 



olduğu  bir  tarih  söylemiyor.  Sadece  Tahmasb  Alman  ve  Avusturya  krallarını 

Osmanlı‟ya karĢı tahrik ettiklerini söylemektedir. Bu nedenle Süleyman Tahmasb'la 

savaĢa hazırlanmıĢ ve Ferdinand ile barıĢ yapmıĢtır.

1436


 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

                                                 



1436

UzunçarĢılı, a.g.e

,

  s. 562. 



496 

 


Download 6.7 Mb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   ...   24   25   26   27   28   29   30   31   ...   55




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling