Ankara üNİversitesi sosyal biLİmler enstiTÜSÜ


D. Şah Tahmasb ve Kanuni Döneminde Mezhep


Download 6.7 Mb.
Pdf ko'rish
bet48/55
Sana21.10.2017
Hajmi6.7 Mb.
#18398
1   ...   44   45   46   47   48   49   50   51   ...   55

D. Şah Tahmasb ve Kanuni Döneminde Mezhep  

 

   ġah  Tahmasb  mezhebi  açıdan  KızılbaĢları  ġiiliğe  dönüĢtürmek  için  çalıĢtı. 



Bu  nedenle  her  yerde  ve  tüm  idarelerde  çalıĢanları  gözlemlemek  için  Ģeriatçıları 

                                                 

2584

Anonim,  Sefernamehaye  Veneziyan  Dar  İran,  s  438;  Navayi,  İran  ve  Cihan,  s. 



168. 

2585


Parsadost, Şah Tahmasb-ı Evval, s. 757. 

835 

 

görevlendirdi.  ġah  Tahmasb,  Teberailer‟i,  pazar  ve  mahallelere  zorla,  halkı  Sünni 



mezhepte olanların kutsallarına lanet etmek için gönderiyordu. ġah Tahmasb, Emr bi 

marufa,  hayatın  sonuna  kadar  devam  etti  ve  bu  iĢi  daha  çok  gösteriĢ  için 

yapıyordu.

2586


 

 

    Kendini  Seyyid  göstermesine  rağmen  mezhep  birliği  için  çok  çalıĢtı  ama 



baĢarılı  olamadı.  ġah  Tahmasb  Amasya  anlaĢmasından  önce  Sünni  mezhepte 

olanlara  iyi  davranmıyordu.  “Yahya  Masum”  olarak  tanınan  ġah  Ġsmail  ve 

Tahmasb‟ın Tarihçisi Abdullatif Kazvini Sünni cemaatin baĢkanlığına geçtiği zaman 

ġah  Tahmasb  tarafından  hapsedildi  ve  bir  yıl  sonra  hapishanede  öldü.

2587

Tahmasb 


Amasya  anlaĢmasından  sonra  Osmanlıyla  dostluk  iliĢkisini  kesmemek  için 

davranıĢlarına dikkat ediyordu. Bu nedenle söz verdiği anlaĢmaya göre ve iki ülkenin 

düĢmanlığına neden olan lanet etmeyi kaldırdı.  Rüstem PaĢa‟nın KızılbaĢlar‟ın dört 

büyük komutanına yazdığı cevapta aramızda olan düĢmanlığın nedenini, bazı Ģerlerin 

büyük  sahabelere  düĢmanca  davranmalarıdır,  diye  yazıyordu.  Ama  Ģimdi  bu  iĢin 

yapılmasının  yasak  olduğunu  söylüyordu.

2588

 Hürrem  Sultan  da  Tahmasb‟ın  kız 



kardeĢine 

yazdığı 


mektupta,  sahabeleri 

lanetlemelerinin 

yasaklanmasını 

istemektedir.

2589

Hatta  ġah  Tahmasb  zamanında  bazı  KızılbaĢ  Emirleri  bu  iĢin 



yapılmasını  istemiyorlardı.  Sistan  Hâkim‟i  Ahmed  Sultan  ġamlu‟nun  kardeĢi 

Hüseyin Kulu Hindistan PadiĢah‟ı Hümayun ġah‟a konuĢmasında lanet etmeye karĢı 

                                                 

2586


 Ġskender Bey Türkmen, a.g.e, s. 134. 

2587


 Abdullatif  Kazvini,  Safevi  Tarih-i,  çev.  Hamidreza  Muhammednejad,  BirleĢik 

Kıtabevi, Ankara 212, s. 12-15. 

2588

 Nevayi, a.g.e, s. 257. 



2589

 Nevayi, a.g.e, s. 349. 



836 

 

düĢüncesini  belirtiyor.



2590

 Hüseyin  Kulu  da  Sultan  Hüseyin  Mirza  Baykara  gibi 

mezhep açısından açık görüĢlüydü.

2591


 

Bu  dönemde  diğer  dönemler  gibi  mezhep  siyaset  etkisinde  olduğu 

görülmektedir.  Ġslam  ve  Hz.  Peygamber  görüĢünde  ulemaların  bağımsız  fikriyle 

gerçeğe  ulaĢmak  için  çalıĢacaklar.  Ama  Ġslam  tarihinde  böyle  olmadı  ve  ulemalar 

kılıç  adamın  etkisinde  kaldılar.  Bu  dönem  iktıdarla  mezhep  yandaĢ  olmuĢlardı  ve 

ulemalar iktıdar dıĢında ve bağımsızca düĢünmüyorlardı. Bu âlimlerden çok meĢhur 

din  hocası  KızılbaĢları  yaptığı  ilk  üç  halifeye  lanet  etmelerine  karĢı  onları  din  dıĢı 

sayıp  kâfirlerden  daha  kütü  olduklarına  dair  fetva  vermiĢ  mal  ve  canlarını  helal 

kılmıĢtır.

2592


 Tahasb‟ın  kardeĢi  Elkas  Mirza  Osmanlı‟ya  sığındıktan  sonra  uzun  bir 

ara  vermekle  Miladi  1548  Hicri  955  yılında  Ġran-Osmanlı  savaĢları  baĢladı.  Bu 

savaĢa hazır olan Kanuni Süleyman, soru cevap Ģeklinde Ebusuud Efendi KızılbaĢlar 

hakkında fetva verior.  

Mesele: 

 

KızılbaĢ taifesinin Ģer‟an kıtali helal olup, katl eden gazi ve kızılbaĢ taifesinin 



ellerinde maktul olanlar Ģehid olurlar mı? 

Elcevap: 

                                                 

2590

 Ebulfazl  Mubarek,  Ekbername,  c.  I,  Gulamreza  Tabatabai  Macd,  Mutaleat  ve 



Tahkikat Ferhengi,  Tahran 1993, s. 304. 

2591


 Nevayi, a.g.e, I. Dipnot, s. 109. 

2592


 Mehmet Ertuğrul Düzdağ, Şeyhülislâm Ebussuud Efendi fetvaları ışığında 16.  

     Asır Türk hayatı, Enderun Kitabevi, Ġstanbul 1972, s. 109-117. 

837 

 

Olur, gaza-i ekber ve şehadet-i azimedir. (A,255 b)



2593

  

Su‟al-ı Ahar:  

Kıtalleri  helal olduğu takdirde, mahza Sultan-ı  ehl-i  Ġslam hazretlerine bağy 

ve adavet üzere olup, asker-i islama kılıç çektiği için mi olur, yahut gayri sebebi var 

mıdır?  

Elcevap: 

Hem bağılerdir, hem vücüh-i kesirden kâfirlerdir. (A.255 b).

2594

 

Mesele: 


Re‟isleri  hazret-i  Resülüllah  (sallallahu  te‟ala  aleyhi  ve  sellem)  alindendir 

derler, öyle olucak nev‟a Ģuphe olur mu?  



Elcevap: 

“Hâşâ yoktur. Efal-i şeni‟aları, ol neseb-i tahire alakaları olmamağa şehadet 

ettiğinden gayri, sikkattan menkuldür ki, babası İsmail ibtida-i hurucunda, imam Ali 

er-Rıza  ibni  Musa  el-Kazım  meşhedinde  ve  sair  emakinde  olan  sadat-i  izamı, 

kendinin  nesebini  Bahr-i  Ensaba  dere  eylemeğe  ikrah  edip,  iftiraya  cür‟et 

edemeyenleri  katl-i  am  edincek,  ba‟zı  sadat  katilden  halas  için  imtisal  süretin 

gösterip  dediğin eylemiştir. Amma bu miktar  tedarik eylemişler  ki,  bunun nesebini, 

ulema-i  ensab-i  şerife  maeynlerinde  akim  olup,  asla  nesli  kalmamağıyla  ma‟rüf  bir 

seyyide  mğntehi  kılmışlardır  ki  nazar  edenler  hakikat-i  hale  vakıf  olalar.  Faraza 

                                                 

2593

 Fatih Kütüphanesi, Ali Emini Kitapları, ġer‟iye bölümü, 479. Fetva, 



Mustensihinin Cezair Mustafa bin Ali el-Hatib, Ġstanbul Hc. 1041 (Miladi 1634), 

Ebusuud Efendinin yakın öğrencisi, Naklen Ertuğrul Düzdağ, Ebusuud Efendinin 



Fetvaları, Enderun Kitabevi, Ġstanbul 1972, s. 109.  

2594


Fatih Kütüphanesi, a.g.e. 

838 

 

sıhhat-i nesebi mukarrar olsa dahi, bi-din olucak, sair kefereden farkı olmaz. Hazret-



i  Nuh‟un  (aleyhisselam),  Ken‟an  sulbü  oğlu  iken  dini  üzerine  olmadığı  için  

ehlindendir,  deyu,  necatı  için  Rabba-i  izzete  du‟a  ettikte   

2595

 

كهْا ٍي ًین َّا  deyu 



buyurulup, sair kefere ile bile ta‟zip ve iğrak buyurulmuştur. Enbiya-i izam (aleyhim-

üs-salati  ve-s-selam)  neslinden  olmak,  dünyevi  ve  uhrevi  azabdan  necata  sebeb 

olsaydı,  hazret-i  Âdem  nebi  (aleyhi-s-selam)  neslinden  olmak,  dünyevi  ve  uhrevi 

azabdan necata sebeb olsaydı, hazret-i Adem nebi (aleyhi-s-selam) neslinden olmak 

ile,  esnaf-i  keferden  bir  kafir  asla  dğnyada  ve  ahirette  mu‟azzeb  olmazdı.  Vallahu 

te‟ala a‟lem ve ahkem”. (A.256a)

2596

 

Mesele: 


Taife-i  mezbur  Ģi‟adan  olmak  da‟va  ederler,  ,lailahe  illallah,  derler  iken,  bu 

mertebeye icab eden halleri nedir, mufassal ve meĢru beyan buyurula? 



Elcevap: 

“Şi‟adan  değil,  ,yetmiş  üç  fırka  ki,  içinde  ehl-i  sünnet  fırkasından  gayrı 

nardadır, deyu hazreti Resül (sallallahu aleyhi ve sellem) tasrih buyurmuşlardır, bu 

taife  ol  yetmiş  üç  fırkanın  halis  birinden  değildir.  Her  birinden  bir  miktar  şer  ve 

fesad  alıp,  kendiler  hevalarınca  ihtiyar  ettikleri  küfr  ü  bid‟atlere  ilhak  edip,  bir 

mezheb-i  küfr  ü  dalalet  ihtira  eylemişlerdir.  Dahi  durup  gün  günden  artırmak 

                                                 

2595

 Hüd Süresi, 46. Ayet  



 ًَْیَن ََُِّّ  ُغَُٕ اَی َلاَه

  ْنِم 

 َكِهَْْ 



 

 Ya Nuh sizin aile değildi dedi.  

2596


 Fatih Kütüphanesi, Ali Emini Kitapları, ġer‟iye bölümü, 490. Fetva, 

Mustensihinin Cezair Mustafa bin Ali el-Hatib, Ġstanbul Hc. 1041 (Miladi 1634), 

Ebusuud Efendinin yakın öğrencisi, Naklen Ertuğrul Düzdağ, Ebusuud Efendinin 

Fetvaları, Enderun Kitabevi, Ġstanbul 1972, s. 110.  

 


839 

 

üzerinedirler.  Şimdiye  değin  üzerine  müstemir  oldukları  kabayih-i  ma‟rüfelerinin, 



müceb-i  şeriat-i  şerife  üzerine  mufassalan  hükmü  budur  ki:  Ol  zalimler  Kur‟an-ı 

azimi ve şeriat-i şerifeyi ve din-i islamı istihfaf eylemekle ve kütüb-i şer‟iyyeyi tahkir 

edip  oda yakmak ile, ve  ulema-i  dini ilimleri için ihanet edip  kırmak ile,  ve reisleri 

olan facir mel‟unu ma‟bud yerine koyup ana secde eylemekle, ve dahi hurmeti nusus-

i  kat‟iye  ile  sabit  olan  enva‟i  hurumat-i  diniyeyi  istihlal  eylemekle  kafir 

olduklarından sonra hazret-i Aişe-i sıddıkanın  (radiyallahu anha) beraati hakkında 

bunca ayat-i azime nazile olmuş iken, anlara itale-i lisan eylemekle Kur‟an-i kerimi 

tekzip edip kafir olduklarından ma‟ada, hazret-i Risalet-Penahın  (sallallahu aleyhi 

ve sellem) cenab-ı azizlerine şeyn getirdikleri ile sebb-i nebi eylemiş olup, cumhür-i 

ulema-i a‟sar ve emsar icmaı ile, kıatilleri mubah olup küfürlerinde şek edenler kafir 

olurlar.  İmam-i  Azam  ve  iman  Süfyan-i  Sevri  ve  imam  Evzagi  (erhimehullah) 

katlarında tamam sıhhat üzere tevbe edip islama gelicek, eğerçi bu küfürler dahi sair 

kefere küfürleri gibi afv olunup katilden necat bulurlar, amma imam Malik ve imam 

Şafi‟i ve imam Ahmed bin Hanbel ve imam Leys bin Sa‟d ve imam Ishak bin Rahuye 

ve  sair  uzema-i  ulema-i  dinden  cem‟-i  kesir  katlarında  asla  tevbeleri  makbul  ve 

islamları  mu‟teber  değildir.  Elbette  hadden  katl  olunurlar.  Hazret-i  imam-i  din-

penah (eyyedehullahu te‟ala ve kavvahu) zikr olunan eimme-i dinden, hangi canibin 

kavli ile amel ederler ise meşrudur. Ol kabayih ile ittisafları cemi ehl-i islam içinde 

tevatür  ile  mu‟ayyenen  ma‟lum  olmuştur.  Hallerinde  tereddüd  ve  iştibah  yoktur. 

Askerlerinden  olup  kıtale  mübaşeret  edenler  ve  binip  inip  etba‟ından  olanların 

şamında  asla  tevakkuf  olunur  değildir.  Amma  şehirlerde  ve  köylerde  kendi  halinde 

selah  üzerine  olup,  bunların  sıfatlarından  ve  ef‟allerinden  tenezzühü    olup  ,  zahir 

halleri dahi sıdklarına delalet eyleyen kimselerin kizbleri zahir almayınca, üzerlerine 

840 

 

bunların  ahkamı  ve  ukubatı  icra  olunmaz.  Bu  taifenin  kıtali  sair  kefere  kıtalinden 



ehemdir. Anınçün Medine‟i münevvere etrafında kefere çok iken ve bilad-i Şam feth 

olunmamış iken anlara gaza eylemekten, hazreti Ebi Bekr-i sıddik (radiyallahu anh) 

hilafetinde zuhür eden Museyleme-i Kezzab tabi olan taife-i mürtedde üzerine gaza 

eylemeğe, eshab-i kiram (radiyallahu aleyhim ecma‟in) icmaları ile tercih ve takdim 

buyurmuşlardır.  Hzret-i  Ali  Kerremallahu  vecheh)  hilafetinde  havaric  kıtalı  dahi 

böyle  olmuştur.  Bu  taifenin  fesadları  dahi  azimdir.  Yeryüzünde  fesadların  ref 

eylemek için mücahede eylemek dahi ehemdir”.

2597

 

                                                                                   ٌلاكرنا ّیهػٔ ٌاؼرًٍنا اللهٔ          



ٍیهكاكنا وٕونا ىهػ اَهَٕأ اُياكها دثشٔ اَهي  يك اُكاهٌأ اُتَٕل اُن هلؿا اُتن 

2598


                    

 



 حٌُ يك هُٕنأ ولاٌلاا ناق يك يرلًنا قٕؼٍنا ٕتا هٕؼنا جٔكه اَلأأ اَلإي آثرك

955


        ) 

 

KızılbaĢ ve esir olan çocukları hakkında fetvalar; 



Mesele: 

Nahcivan seferinde tutulan kızılbaĢ evladı kul olur mu? 

Elcevap: 

Olmaz (B. 104a)

2599

 

                                                 

2597

 Fatih Kütüphanesi, Ali Emini Kitapları, ġer‟iye bölümü, 481. Fetva, 



Mustensihinin Cezair Mustafa bin Ali el-Hatib, Ġstanbul Hc.1041 (Miladi 1634), 

Ebusuud Efendinin yakın "öğrencisi, Naklen Ertuğrul Düzdağ, Ebusuud Efendinin 



Fetvaları, Enderun Kitabevi, Ġstanbul 1972, s. 110-111. 

2598


 “Ey Rabbimiz! Günahlarımızı ve bilmeyerek içine düştüğümüz aşırılıklarımızı 

 affeyle, doğru yolda ayaklarımızı sabit kıl ve küfr ü küfran içindekilere karşı bize 

yardımcı ol” (Âl-i Ġmrân Sûresi, 3/147).  

2599


 Fatih Kütüphanesi, Ali Emini Kitapları, ġer‟iye bölümü, 482. Fetva, 

Mustensihinin Cezair Mustafa bin Ali el-Hatib, Ġstanbul Hc. 1041 (Miladi 1634), 



841 

 

Mesele: 



PadiĢah emriyle kızılbaĢ taifesi vurulup, sağır ve kebir esir olanlardan ba‟zı ermeni 

olduklarından, ol takdirce halas olurlar mı? 



Elcevap: 

“Olurlar, ermeniler kızılbaş askeri ile asker-i islam üzerine gelip müharebe 

etmiş olmayacak, şer‟en esir olmak yoktur”. (B.102a) 

2600

    

VII. Bölüm 

1.Osmanlı-Safevi Ticari İlişkileri:  

A. Osmanlı ve Safevi ilişkilerinde Ticaret ve İktisata Genel Bir Bakış 

Osmanlı-Safevi  münasebetlerinde  siyasi,  kültür,  mezhep  vs  çeĢitli  konular 

hakkında araĢtırmalara önem verilmiĢ ve bir sürü kitaplar yazılmıĢtır. Ama ortak din 

ve  kültürleri  ve  yüzlerce  yıl  komĢu  olan  bu  ülkelerin  ticaret  konusu  unutulmuĢ  ve 

munasebetlerinde bu eksik görülmektedir. Bunu söylemek tam doğru olmaz. Çünkü 

ticaret  ve  iktisatla  ilgili  kaynak  mevcut  olmayıp  ve  dönemin  tarihçileri  bu  konuda 

ayrı bir kitap yazmamıĢlardı. Bir tarih öğrencisi bu konu da araĢtırma yapmak isterse 

ancak yazılan siyasi ve mezhebi kitaplar arasından arayabilir. Bu nedenle bu iĢin tam 

yapılması  mümkün  olmayıp  ve  bu  yazıda  amaç  elimizden  geldiği  kadar  bu  iki 

ülkenin iliĢkisinde ticaretin etkisini bulmaktır. Bütün tarihçilerce belirtilmiĢ ki bütün 

hükümetlerin  baĢlangıçta ortaya  çıkıĢları  manevi  ve ruhsal  bir istek olsa  bile  yavaĢ 

yavaĢ bu hükümetler iktisat ve servete tabi oluyorlar. 

 

                                                                                                                                          



Ebusuud Efendinin yakın öğrencisi, Naklen Ertuğrul Düzdağ, Ebusuud Efendinin 

Fetvaları, Enderun Kitabevi, Ġstanbul 1972, s. 111.      

2600


Fatih Kütüphanesi, a.g.e, 483. Fetva. 

842 

 

B.İran-Osmanlı İktisadı İlişkilerinin Geçmişi: 



         Ġktisad‟ın asıil konusu ve kimliği diğeriyle iletiĢim kurmaktan geçmektedir. Bu 

nedenle  eskilerden  beri  insanlar  birbiriyle  iktisadi  munasebetleri  vardır.  Ticaret 

Devletlerarasında  siyasi  ve  sosyal  iliĢkilere  neden  olan  bir  konudur.  Bu  arada  bazi 

memleketler  coğrafi  özellikleri  iktisadi  açıdan  fevkalade  önem  taĢıyorlardı.  Bu 

memleketlerden  olan  Anadolu

2601


 ve  Ġran  Felatı‟dır.

2602


Dünya  ülkeleri  ve 

hükümetleri dıkkatlarını Osmanlı-Ġran‟a çeviriyorlardı. Ġran ve Anadolu‟ya yönelme 

bazen  ticaret  ve  bazen  de  yağmalama  için  uygulanıyordu.  Ġran  ve  Osmanlı 

hükümetleri eskiden bu özel mevkilerinden faydalanmak istiyorlardı. Diğer taraftan 

Osmanlı-Safevi  ticari  iliĢkileri  de  bu  özellikten dolayı  birbirine  bağlıydı.  Ortaçağın 

sonlarında  Ġslam  ve  Dünya  iktısadında  ticari  geliĢmelerin  önemi  Osmanlı-Safevi 

ticari  iliĢkilerinin  önemini  bize  göstermektedir.  Osmanlı-Safevi  dünyadaki  ticari 

iliĢkilerinin  mevkisi  ve  ihtiyaçları  dıĢında  birbirine  bağlılıklarının  asil  nedeni  Ġpek 

Yolu idi.

2603


.Ġpek yolu ve ticaretin verimli ve verimliliği her iki Devlet‟in geliĢme ve 

çökmelerinde  çok  önemlidir.  Doğu  ve  Batı  dünyasını  birbirine  bağlayan  Ġpek  Yolu 

Ġran  ve  Osmanlı  ülkelerindengeçiyordu.  Osmanlı-Safevi  iktisadi  iliĢkileri  ve 

rekabetleri  dıĢında  Avrupayla  da  rekabetleri  ticareti  etkiliyordu.  ĠpekYolu  ticareti 

dünyanın  önemli  bir  ticari  yolu  idi.  Bu  yolun  kapanması  bütün  dünya  iktisatını 

etkiliyordu.  Osmalı-Safevi  ticariil  iĢkilerinin  geliĢmesiResam  ve  Rönesans 

döneminde  denk  gelmiĢtir.  Bu  çağda  iç  ve  dıĢ  ticareti  iki  Devlet‟in  önemli 

                                                 

2601

 john Holdon, Byzantium a History, page. 32, 2002. 



2602

 Ali Ekber Deh-Hoda, Luğatnameye Deh-Hoda, c.I/2, Tahran 1963, s. 551. 

2603

 Parviz Behravayi, “NakĢe Tuccar Dar Tahavvulate Fikriye Safeviye” ġahre Ray 



Azad Üniversitesi. 

843 

 

meselelerindendir. 



2604

Timurlular‟ın  çökmesinden  sonra  üç;  Hindistan,  Ġran  ve 

Osmanlı  Devletler‟i  arasındaki  ticari  iliĢkileri  bölgeselleĢti.

2605


Bursa,  Tokat,  Haleb, 

Trabozun,  Ġstanbul,  Tebriz,  Erdebil,  BağdatOsmanlı  ve  Safevi  Ģehirleri  iyi,  verimli 

bir  ticaret  merkezi  sayılmaktaydılar.  Bu  iki  devlet  çatıĢmaları  olsa  da  iktisatı 

ihtiyaçlarından  dolayı  hiçbir  zaman  iliĢkileri  tam  kesilmemiĢtir.  Osmanlı-Safevi 

devletlerinin  her  ikisinde  de  iktisat  serbestliği  görünmemektedir.  Ticaret  güçlü 

ailelere ve PaĢalar‟ın tekelindeydi. 

      

Bir  ülkede  emniyet  ve  iktisat  iki  önemli  temel  ihtıyaç  halkın  isteğidir.  Eğer 



Ġran-Osmanlı  siyasi  iliĢkileri  gerginliğe  dönüĢseydi  emniyet  kalksaydı  Ġpek  Yolu 

kapanacak ve bütün Doğu ve Batı ülkeleri sıkıntıyla karĢılaĢacaktı. Ġran‟ın en önemli 

ticaret ürünü ipeğin küresel Ģöhreti vardı.

2606


 Uzun Hasan zamanına kadar Osmanlılar 

Ġran  Ġpeği‟nin  asıl  alanıdırlar.  Uzun  Hasan  zamanında  Osmanlı-Ġran  çatıĢma  içinde 

olduğu için Avrupalılar özellikle Venedikler Osmanlı  yerine geçip ve Ġran Ġpeğinin 

asıl alanı oldular. Venedikler kendi tacirlerini destekleme ve tacirlerini eğitmek için 

Ġran‟ın  çeĢitli  Ģehirlerinde  konsolosluklar  kurdular.

2607


Ama  Ġstanbul‟un  fethi 

Venedikler‟in  ticaretini  Ġran‟dan  kaldırdı.  Avrupalılar  tekrar  Doğu  ticaretini  ele 

geçirmek  için  Güney  Afrıka  yolunu  Portekizler,  Ġngilizler  de  Ruslar  karayolundan 

Kuzey yolunu keĢif ettiler. Ġngilizler tarafından Kuzey yolundan Anthony Jenkinson 

                                                 

2604


 Parviz Behravayi, a.g.e. 

2605


 Roger  Savory,  Dar  Bab-ı  Safeviyan,  çev.  Ramazanali  Ruhullahi,  NaĢr  Merkez 

Yayınları, Tahran 2001, s. 17-20. 

2606

 Nasrullah Felsefi, Zendeghaniye Şah Abbas, Ġlmi yayınları, Tahran 1973, s. 225-



229.  

2607


Parviz Behravayi, “NakĢe Tuccar Dar Tahavvulate Fikriye Safeviye” Mk. 

 


844 

 

ticari  iliĢki  kurmak  için  ġah  Tahmasb‟ın  Sarayına  geldi.



2608

Avrupa‟dan  Ġslami 

ülkelere gelen tacirler sadece ticaret için gelmiyorlardı. Belki Ġslami memleketlerinin 

siyasi iliĢkilerini bozmak gibi bir amaçları da vardı. Çoğu Osmanlı-Safevi tacirlerinin 

nekadar  güçlü  iktisatlarının  olması  siyasi  iĢlerde  de  etkisi  vardı  ve  çoğu  isyanlarda 

izleri görülmektedir. 

        Safeviler döneminde tekrar Avrupalılar Ġran‟la ticari ve siyasi iliĢkileri artırdı ve 

Ġran  Ġpeği‟nin  önemli  muĢterisi  oldular. 

2609

Ġran  ve  Osmanlı  ile  çeĢitli  ülkeler  Ġpek 



Yolun‟dan  faydalanmak  için  bu  yolun  en  kötü  durumda  bile  açık  olmasını 

sağlanııyorlardı. Deniz yollarının keĢif edilmesinden önce karayollarının en önemlisi 

Ġpek  Yolu  idi.  Hatta  deniz  yolları  keĢif  olduktan  sonra  bile  bu  yol  önemini 

kaybetmemiĢti.  Bu  yol  Ġran‟dan  geçtikten  sonr  birkaç  yola  bölünerek  Anadolu‟ya 

variyordu  ve  buranın  sahillerinden  Avrupaya  bağlanıyordu.  Timur‟un  iktıdara 

ulaĢması  bu  yolu  tehlikeye  soktu.  Osmanlı  ve  Avrupalılar‟ın  çatıĢmaları  da 

Doğu‟nun ürünlerine ihtiyaç duyan Avrupalılar‟ı herekete geçirdi. Bunun da onların 

Uzunburun yolunu Hint ve Ümman Deniz‟ine ulaĢmalarını sağladı…. Bir zamandan 

sonra Amerika Kıtası ve yeni yerleri keĢfettikten sonra Doğuyla iletiĢim kurmak için 

yeni  yolları  buldular.  Buna  rağmen  Ġran‟dan  Anadolu‟ya  giden  Ġpek  Yolu  hala 

değerini  koruyordu.  Ġran  ve  Anadolu‟da  merkezi  hükümet  güçlü  olursa  bu  yolun 

emniyeti sağlanıyordu ve tehlikeli olan deniz yolları gibi olmazdı. Bazen Osmanlı ve 

Safeviler arasında vukubulan çatıĢmalardan dolayı Ġpek Yolu‟n da kervanların gidiĢ 

geliĢi  kapanıyordu.  Bazen  de  Osmanlı  Avrupa  çatıĢmasından  dolayı  Avrupalılar‟ın 

                                                 

2608


 Anthoney Jenkinson, Evvelcilik Sefernameler, c. I,  London 1886.    

2609


 Darush  Navidi,  Tagyirate  İctemai-İktisadı  Dar  İran  Asre  Safevi,  çev.  HaĢim 

Agajeri, NaĢr-ı Nay Yayınları, Tahran 2007, s. 167-171.  



845 

 

Osmanlı tarafından ceza olarak ağır vergi istediği için bu yoldan ürünlerin taĢımasını 



engelliyordu. Ġran-Osmanlı gerginliğinden dolayı Ġran iktısadi merkezlerinin bazıları 

batıdan güneye merkez değiĢtirdi. Ġran‟ın Osmanlı‟ya karĢı Avrupa ile iliĢkiye girme 

çalıĢmaları ekonomi iliĢkilerini tehlikeye sokuyordu. Osmanlılar‟ın iktısadi ürünlerin 

bu  yoldan  geçit  ve  transit  vergisine  ihtıyaç  duymaları  için  her  durumda  aracılık 

rolunu  kaybetmek  istemiyorlardı.  Diğer  taraftan  bazi  ürünleri  güney  limanlarından 

Avrupaya  göndermesine  rağmen  Ġran‟ın  asil  ürünü  Ġpek  kuzey  bölgede  özellikle 

Gilan da üretiliyordu. Bütün Avrupa ülkeleri Ġranla önemli ticari anlaĢmalar ve alıĢ 

veriĢlerini ipeği esas tutarak bağlıyorlardı.

2610

 Bu nedenle en gergin durumda da ipek 



Osmanlı‟ya ihraç veya Osmanlı‟dan Avrupa‟ya gönderiliyordu. Çoğu Gilan‟ın ipeği 

iki önemli Ģehir Erdebil ve Tebriz üzerinden Osmanlı‟ya aktarılıyordu.

2611

 

          Ġran-Osmanlının  Ģiddetle  iktisadi  rekabetleri  onların  bu  konudaki  gerekli 



çalıĢmalarının önemini artıyordu. Bu rekabet ürününün geçmesine sıkıntı ve problem 

oluĢturuyordu.

2612

 Hatta  bir  ara  Osmanlılar  Volga  ve  Don  Nehir  arasında  bir  kanal 



inĢa  etmek  ve  Kafkas  üstünden  Ġran‟ı  atlayıp  geçerek  Harezm  ve  Türkistan 

bölgeleriyle ticari iliĢkiye girmeye çalıĢtılar. Ama bu iĢten bir sonuç çıkmadı. Diğer 

yandan da Bağdat ve Basra yolundan Fars Körfez‟i ve Deniz yollarına eriĢemek için 

çalıĢtılar ama tam bir sonuç alamadılar. Bütün bu çalıĢmalara rağmen sonunda Ġran 

üzerinden  malın  bir  bölümünü  Osmanlı‟ya  devretmekle  anlaĢtılar  ve  ticari  yolların 

emniyeti  sağlandı.  Bu  iĢin  salılıkca  yapılması  Miladi  1555  (Hc.  962)  Amasya 

anlaĢmasıyla  oldu.  Bundan  sonra  bazı  zamanlarda  çıkan  savaĢlardan  dolayı  ticari 

                                                 

2610

Muhammed Ġbrahim Bastani Parizi, Siyaser ve İktisatı Asre Safevi, s. 120. 



2611

 Muhammed Ġbrahim Bastani Parizi, a.g.e, s. 124. 

2612

 Muhammed Ġbrahim Bastani Parizi, a.g.e, s. 132. 



846 

 

yolların  emniyeti  sağlanamıyordu.  Buna  rağmen  hiçbir  zaman  ticari  yol 



kapanmıyordu.  Bu  dönemde  Ġran  Osmanlı  da  birçok  ürün  ve  eĢyalar  üretilip  iki 

ülkeye ıhraç ve ıthal ediliyordu. 

 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



847 

 


Download 6.7 Mb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   ...   44   45   46   47   48   49   50   51   ...   55




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling