SUMALAKDAGI KAKLIKLAR
Oh, uddaburonlik — ajoyib narsa-da! Bir mahal men bir o'q bilan yettita
kaklikni urib tushirgan edim. Shundan keyin, hatto, dushmanlarim ham, butun
dunyoda mening yagona mergan ekanligimga, Myunxauzenday mergan hech qachon
bo'lmaganligiga tan bermay ilojlari yo'q edi!
Voqea bunday bo'lgan edi.
Men bor o'qimni sarflab, ovdan qaytib kelayotgan edim. Birdan oyog'im
ostidan yettita kaklik chiqib qoldi deng. Albatta, bunday ajoyib o'ljani qo'ldan
chiqarishga yo'l qo'ya olmas edim.
Darrov miltig'imni o'qladim — nima bilan deng? — sumba bilan! Ha, rasmana
sumba bilan, ya'ni, miltiqning quvurini tozalaydigan temir sumba bilan!
Keyin men kakliklarga qarab yugurdim, ularni cho'chitib yubordim va birma-
bir otib tashladim. Kakliklar birin-ketin ko'tarilishgan edi, yettoviga ham birdaniga
sumbani suqib oldim. Yettita kaklik ham oyog'im ostiga kelib tushdi. Men ularni olib
ko'rib, hayratda qoldim - ular qovurilgan! Xuddi shunday, ular qovurilgan edilar.
Boshqacha bo'lishi ham mumkin emasdi, axir mening sumbam otilaverib, qattiq
qizib ketgan edi va kakliklarim ham unga tushib qovurilib qolishgan.
Men o't ustida o'tirib olib, o'sha zahotiyoq yaxshi ishtaha bilan tushlik qildim.
Do'stlaringiz bilan baham: |