Bob. Qiyin ahvolga tushib qolganda aytiladigan duo

narsaga shubhada bo’lsangiz...» (Yunus surasi, 94)
oyatini nozil qilgan. Nafsingda
biror narsa topsang, «Huval avvalu val axiru vaz
zohiru val batinu va huva bikulli
shay`in ‘aliym», deb ayt», dedilar». (Ma’nosi: U avval
va oxirdir, U zohir va botindir. U
har bir narsani biluvchidir.) Abu Dovud rivoyatlari
Ustoz Abulqosim Qushayriyning risolalarida Ahmad
ibn Ato Ruzboriydan rivoyat
keltirilgan. U zot aytadilar: «Tahorat qilganimda, suvni
ko’p ishlatib yuborganday
bo’ldim, ichimda g’ashlik paydo bo’ldi. Keyin: «Ey
Rabbim, afv et, afv et», dedim.
Shunda: «Afv ilmdadir», degan nido eshitildi. So’ngra
mendan haligi g’ashlik ketdi».
Ba’zi ulamolar: «Namoz, tahorat va shularga o’xshash
narsada vasvasaga tushgan kishi:
«La ilaha illalloh» kalimasini aytishi mustahabdir.
Chunki shu kalimani shayton eshitsa,
uzoqlashadi», deyishgan.
«La ilaha illallohu» kalimasi zikrning boshidir. Shuning
uchun ummatning ulug’lari,
solihlarning tarbiyachilari, muridlarga odob beruvchilar
shu kalimani doimo aytib
yurishni buyurishgan.
Sayyid Ahmad ibn Abul Havoriy aytadilar: «Abu
Sulaymon Doroniyga vasvasa oralagani
to’g’risida shikoyat qildim. U zot: «Agar sendan
vasvasa ketishini xohlasang, qay vaqt
bo’lsa ham, xursand bo’l. Chunki mo’minning
xursandchiligidan ko’ra shaytonni
g’azablantiradigan narsa yo’qdir», dedilar».
Ba’zi ulamolar: «Iymoni komil kishi vasvasa bilan
sinaladi. Chunki o’g’ri hech qachon
xaroba uyni o’marishni qasd qilmaydi. Shuning singari
shayton ham iymoni zaifni emas,
balki iymoni komilni qasd qiladi». deb aytishdi.
94-bob. Esi og’ganda va biror narsa chaqqanda
o’qiladigan duolar
337/1. Abu Said Xudriydan (r.a.) rivoyat qilinadi.
Rasululloh sollallohu alayhi
vasallamning sahobalaridan bir nechtasi safarga
chiqishdi. Ular arab mahallalaridan
biriga tushib, mehmon qilishini
so’rashdi. Mahalladagilar esa, ularni mehmon
qilishdan
bosh tortishdi. Nogahon, ana shu mahalla oqsoqolini
bir narsa chaqib oldi. Unga hamma
narsani qilib ko’rishdi, ammo foyda bermadi. Ba’zilar:
«Ana u mehmonlarga boringlar- 
chi, shoyad, ularda biror narsa bo’lsa?» deyishdi. Ular
borib: «Ey mehmonlar jamoasi,
bizning boshlig’imizni bir narsa chaqib oldi. Hamma
harakatni qilib ko’rdik, ammo foyda
bermadi. Sizlarda biror narsa bormi?» deb so’rashdi.
Mehmonlardan bittasi: «Allohga
qasamki, men dam solinadigan bir duoni bilaman.
Lekin sizlardan bizni mehmon
qilishingizni so’raganimizda, rad etdinglar. Bizga bu
duoning evaziga biror narsa
Al-Azkor. Al-Faqih an-Navaviy