Bu biz bilan tugaydi
Download 47.43 Kb.
|
It starts with uss
Yoki…haqiqatan ham yanglishmagandirman, u noto’g’ri raqamni eslagandir.
Barmoqlarim telefonim klaviaturasi ustida nima qilsihni bilmasdan aylanib turardi. Unga xabar jo’natishni istayman, lekin unga bosim o’tkazmoqchi emasman. Agar o’tmishda judayam ko’p qaltis qadamlar tashlamaganimda edi, u ham, men ham yaxshi bilamiz, balki hayotimiz butunlay boshqacha bo’lardi. Men ko’p yillar davomida hayotim uning br qismiga aylanishi uchun yetarlicha yaxshi emasligini bahona qilib keldim, lekin u har doim ko’ndi. U judayam mos edi. Biroq bu safar uni shunchaki qo’yib yuborishga ijozat bermayman. Ishonchim komilki, meni haqiqiy raqamim unda bor. Lili, sen bilan bugun ko’rishganimdan xursandman. Men uni javob qaytarishini kutdim. Uch nuqta kelganini ko’rib, nafasimni intiqlik bilan ushlab turdim. Men ham. Uning javobiga ancha vaqt tikilib turdim. Balki yana biror narsa yozar deya umid qilardim. Lekin hech narsa kelmadi. Ikkitagina so’z, lekin satrlar orasida o’qirdim. Xo’rsindim va telefonimni stolimga irg’itdim. To’rtinchi bob Lili Emerson tug’ilganidan beri mn va Rayl endi bunaqangi noodatiy vaziyatga tushdik. Ko’pgina juftliklar ajrim qog’ozini to’ldirishayotgan bir vaqtda yangi tug’ilgan farzandiga olingan guvohnomaga ham imzo qo’yishadi deb o’ylamayman. Nikohimizni tugatishimiz haqida qaror qabul qilishimga majbur qilgan Rayldan qanchalik xafa bo’lsam ham, men uni qizimizdan yiroq bo’lishini istamayman. Qo’limdan kelganicha u bilan birga bo’laman, lekin uning zarur ishlari ko’p. ba’zan qizimiz bilan ko’rishishi uchun tushlik vaqtida ishxonasiga ham boraman. Emerson tug’ilishidan oldin ham men yashaydigan uyning kaliti unda bor edi. Faqatgina unga bergandim, chunki men yolg’iz yashardim, to’g’oq payti boshlanganda u kvartiraga kirishi kerak bo’lardi. Lekin bir necha marta so’raganimga qaramasdan qizimiz tug’ilganidan keyin ham kalitni qaytarib bermadi. Ba’zan kamdan-kam hollarda kalit unga kerak bo’lib qolardi, u kechki operatsiyasidan so’ng ertalab men ishga ketganimdan keyin Emmi bilan birga vaqt o’tkazishga kelardi. Shu sababli ham kalitni qaytarib berishini so’ramadim. Lekin keyinchalik u kalitdan Emmini uyga tashlab ketishda foydalandi. Do’konni berkitishimdan ozgina avval u menga xabar jo’natdi, unda Emmi charchaganini, shuning uchun uni yotog’iga olib boorish uchun uyimga kelayotganini aytdi. Uning kalitdan bunaqangi ko’p foydalanishi meni u faqat Emmi bilan ko’proq vaqt o’tkazishni xohlayaptimi o’zi degan savol bilan o’ylantirib qo’ydi. Vanihoyat ishdan uyga qaytganimda oldingi eshik ochiq edi. Rayl oshxonada edi. Oldingi eshik yopilganini eshitganda u menga tikilib qarab turardi. “Kechki ovqat olib keldim”, dedi u, men yoqtiradigan Tailanddan sumkani ushlab turardi. “Ovqatlanmagandirsan, shundaymi?” Bu menga uncha xush kelmadi. U o’zini bu yerda yanayam qulay his qilishga o’rganib qolyapti. Lekin o’sha kuni rosa charchagandim, shuning uchun boshimni chayqadimda, keyinroq bu muammoni hal qilishga ahd qildim. “Yo’q, rahmat”. Stol ustiga hamyonimni qoldirdim va oshxonadan chiqib, Emmining xonasiga yo’l oldim. “Men uni endigina yotqizdim” deb u ogohlantirdi. Men uning eshigi oldida to’xtab, unga quloq tutdim. Xonasi tinch edi, shuning uchun eshikdanoq ortga qaytdim va uni uyg’otib yubormasdan oshxonaga kirib ketdim. Avvalroq Atlasga yo’llagan qisqa xabarimdan o’zimni juda yomon his qilyapman, biroq Rayl bilan o’rtamizda kechayotgan munosabat barcha o’y-tashvishlarimni ifodalaydi. Sobiq turmush o’rtog’im menga haliyam kechki ovqat tashiyotgan, kamiga kvartiramga kirish uchun o’zida shaxsiy kaliti bor bir paytda qanday qilib men bir yangi insonni hayotimga kirgizishim mumkin? Atlas bilan baxtli hayot boshlashdan avval Rayl bila oramizga mustahkam chegaralar o’rnatishim zarur. Rayl ichimliklar orasidan bir shisha qizil sharobni oldi va “Buni ochsam qarshi emasmisan?” Idishga qoshiqni qo’ygach, yelka qisdim. “Davom et, lekin menga shart emas”. Rayl sharobni olib joyiga qo’ydi, o’rniga choy ichishni afzal ko’rdi. Men esa muzlatgichdan oddiy suv oldim va ikkimiz ham stoldan joy oldik. “Bugun u qanday edi?” deb so’radim. “Ozgina asabiy, lekin qiladigan ishlarim ko’p edi. Menimcha, mashinag chiqib-tushaverib charchab qoldi. Elizanikiga borganimizda u ancha yaxshi edi.” “Keyingi dam olish kuning qachon?” so’radim men. “Anig’ini bilmayman. Xabar berarman.” U oldinga cho’zildi va bosh barmog’I bilan yanog’imdan nimanidir artdi. Biroz seskanib ketdim, lekin u payqamadi. Balki sezmagandek tutgandir o’zini. U qo’lini menga yaqinlashtirganda, bu holatga nisbatan mening reaksiyam salbiy ekanligini anglab yetdimi yoki yo’q, ishonchim komil emas. Raylni yaqindan bilishimga ko’ra, nimadir ichimda jumbushga kelganidan seskanib ketdi deb o’ylagandir ehtimol. Emmi tug’ilgandan so’ng, oramizda yana qandaydir hislar uyg’ongandek bo’lganini his qildim. U yoqimli nimadir aytar, qilar, yoki Emmini ko’targancha unga qo’shiq hirgoyi qilar, va ayni paytda menda ham unga nisbatab bir xil tuyg’ular paydo bo’lardi. Biroq men har safar bunday vaziyatlardan o’zimni tortib olardim. U bilan birga bo’lgan har qanday o’tkinchi tuyg’ularni darhol yo’qotish uchun faqat bitta yomon xotira kerak edi xolos. Uzun va og’ir paytlar edi, keyinchalik bu tuyg’ular yo’qolib boraverdi. Men buni u bilan nega ajrashganim sabablarimini yozgan ro’yxatga bog’layman. Ba’zan u ketganian keyin, yotog’imga boraman va ajrashish qarori barchamiz uchun eng yaxshisi bo’lganligini takrorlash uchun bu ro’yxatni yana qayta o’qiyman. Ha, hali aniq bir kelishuvimiz yo’q. Men kalitlarim o’zimga qaytishini xohlayman. Yana ozgina lag’mon yemoqchi bo’lib turgandim, lekin stol ustida turgan hamyonim ichidan past ovozda signal tovushi keldi. Sanchqichni qo’ydimda, Rayldan avval tezlik bilan telefonimga cho’zildim. U meni xabarlarimni o’qib qo’ymasligi uchun emas, men undan istagan so’nggi narsa telefonimni odob bilan tutqazishi edi. Xabar Atlasdan ekanligini ko’rgan bo’lishi ham mumkin, lekin men u olib keladigan bo’ronga tayyor emasman. Xabar Atlasdan emas ekan. Onam yo’llagan ekan. U shu hafta boshida Emmini olgan suratlarini jo’natyotgan edi. Telefonimni qo’yib, sanchqichni oldim, biroq Rayl menga tikilib qarab turardi. “Oyim ekan” deb aytdim. Nimaga bunday deganimni ham bilmayman. Unga izoh berishga majbur emasman, uning menga tikilib qarab turishi yoqmasdi. “Kimdan bo’lishini kutayotganding?” telefoningni olaman deb o’zingni stoldan tashlading axir.” “Hech kim.” Suv ichdim. Haliyam qarab turardi. Rayl meni qanchalik ichimni o’qiy olishini bilamyman, lekin yolg’on gapirayotganimni bilayotganga o’xshardi. U lag’monini vilkaga o’rab, tarelkasiga qarardi. “Kimnidir ko’ryapsanmi?” U ovozini balandlashtirdi. “Bu yog’i sening ishing emas.” "Bu mening ishim deb aytmayman. Shunchaki oddiy suhbatlashaman." Men bunga javob bermayman, chunki bu yolg'on. Har qanday yaqinda ajrashgan er sobiq xotinidan kimdir bilan ko’rishishi haqida so'rashi tasodifiy suhbatdan boshqa hech narsa qilmayapti. "Menimcha, biz endi shaxsiy munosabatlar haqida jiddiyroq gaplashib olishimiz kerak", deydi u. "Ikkovimiz ham Emersonning atrofiga boshqa odamlarni olib kelishimizdan oldin. Balki ba'zi bir asosiy qoidalarni qo'yishimiz kerakdir." Men bosh irg'adim. "Menimcha, biz bundan ham ko'proq narsa uchun asosiy qoidalarni ishlab chiqishimiz kerak." Ko'zlari kichrayib ketdi. "Nima masalan?" "Masalan, meni kvartiramga kirishingiz." Bir yutinib oldim. “Kalitimni qaytarib berishingizni istayman”. Rayl javob berishdan oldin qattiq tikilib qoldi. So‘ng og‘zini artib: “Qizimni uyquga yotqizolmayman hammi?” dedi. “Men bu haqida umuman gapirmayapman”. “Bilasanmi, mening kunlik tartibimga tushunib bo’lmaydi, Lili. Men uni ko’rishga ham zo’rg’a vaqt topib kelaman." "Men u bilan kamroq ko'rishingni xohlayman demayman. Men faqat kalitimni qaytarib olmoqchiman. Men shaxsiy hayotimni qadrlayman." Raylning ifodasi qattiq. Men uni xafa qildim. Shunday bo'lishini bilardim, lekin u undan ham ko’proq qilyapti. Uning Emmini ko'rishini qanchalik xohlayotganim bilan hech qanday aloqasi yo'q. Men uning kvartiramga oson kirishini xohlamayman. Men chiqib ketdim va ba’zi sabablarga ko’ra ajrashdik. Bu juda katta o'zgarish bo’ldi deyolmayman, lekin bu sodir bo'lishi kerak edi, aks holda biz bu nosog'lom rejimda abadiy qolib ketardik. “Unday bo‘lsa, men u bilan kechalari birg bo’laman” . U buni mendan ko’zlarini uzmasdan shunday ishonch bilan aytadi. Bilaman, u men birdaniga noqulaylik vaziyatga tushib qolganimni his qila oldi. Men ovozimni xotirjam tutaman. "Men bunga tayyor emasman deb o'ylayman." Rayl vilkasini likopchaga qo’ydi. "Balki biz vasiylik masalasidagi ayrim kelishuvlarni o’zgartirishimiz kerakdir." Bu so'zlar meni g'azablantirdi, lekin men qandaydir tarzda g'azabimning qaynashiga yo'l qo'ymayman. Men turaman va laganimni olaman. - Rostdan ham, Rayl? Men kvartiramning kalitini qaytarib berishni so'rayman va siz meni sud bilan qo'rqityapsizmi?Biz bu kelishuvga rozi bo'ldik, lekin u o'zinikidan ko'ra mening foydam uchun harakat qilyapti. U meni boshdan kechirgan hamma narsadan keyin uni sudga olib borishim mumkinligini biladi. Jahannam, men uni hech qachon hibsga olmaganman. U men kabi saxiylik qilganim uchun minnatdor bo'lishi kerak.Oshxonaga borganimda, likopchamni qo‘yib, peshtaxtaning chetlarini ushladim, boshimni yelkalarim orasiga tashlab qo‘ydim. Tinchlaning, Lili. U shunchaki munosabat bildirmoqdaMen Raylning afsus bilan xo'rsiniganini eshitaman, keyin u meni oshxonaga kuzatib boradi. Men tovoqni chayayotganimda, u peshtaxtaga suyanib turadi. "Hech bo'lmaganda vaqt jadvalini bera olasizmi?" Gapirayotganda ovozi pastroq. "Qachon men u bilan tunaman?"Men sonimni peshtaxtaga bosib, unga qarayman. "U qachongaplasha oladi."— Nega unda?U hatto buni baland ovozda aytishimga muhtojligidan nafratlanaman. - Shunday qilib, agar biror narsa bo'lsa, u menga aytishi mumkin, Rayl.Aytganlarimning to‘liq ma’nosi ich-ichiga botganida, u kichik bosh irg‘ab, pastki labini chaynadi. Uning bo‘ynida ko‘tarilayotgan tomirlardagi umidsizlikni ko‘raman. U cho'ntagidan kalitlarini chiqarib, kvartiramning kalitini olib tashladi. U uni peshtaxtaga tashlaydi va uzoqlashadi.U ko'ylagini olib, eshik oldida g'oyib bo'lganida, men ko'kragimga o'sha tanish aybdorlik hissiyotini his qilaman. Aybdorlikdan keyin har doim shunday shubhalar paydo bo'ladi: Men unga qattiqqo'llik qilyapmanmi? va agar u haqiqatan ham o'zgargan bo'lsa-chi?Men bu savollarga javoblarni bilaman, lekin ba'zida shundayeslatmalarni o'qish yaxshi his qiladi. Men xonamga borib, tortamanmening zargarlik qutimdan ro'yxat.1) U sizni kulganingiz uchun urdi. 2) U sizni zinapoyadan pastga itarib yubordi. 5 Download 47.43 Kb. Do'stlaringiz bilan baham: |
ma'muriyatiga murojaat qiling