CamScanner 03-02-2021 15. 24

Mening shahrim - mening mahallam
Bir kabutar
(«Saddi Iskandariy» dostonidan)
Bnr tezuchar kabutar bor ekan. U juda uzok-uzokyaarga uchib borar ekan. Kunlardai bnr kunn podsho uni tutib olibdi va kafasga kamab ko’yibdi. (Qafas juda chiroyli ekan. Kabutarga don va suv bsrishibdi. Lekin kabutar donni yemabdn. suvdan ichmabdi. Chunki u juda xafa ekan. Ko’zlarini yumib. osmonda maza qilib uchib yurgan kunlarini eslab yig’labdi.) Falakning gardishi bilan bschora kush ko’p yillar kafasda qiynalibdi. Bir kuni (kafasning eshigi ochik kolgan ekan). kabutar paytdan foydalanib kochib ketibdi. U osmonga chiqib, xursand bo’lganidan gir-gir aylanibdi. Keyii o’z uyi gomon uchib ketibdi. Kabuzar bir necha kunlik yo’lni birpasda bosib o’tibdi. Uyiga yetib kelibdi... Qarasa, uychasi buzilib, vayron bo’lgan ekan. Kabutar qattiq xafa bo’libdi. Ammo kaytib podshoxnikiga bormabdi. «Podshoxding kafasida nima qilaman? U yer menga begona. Bu yer esa buzilgan, vayrona bo’lsa xam o’z uyimdir», debdi kabutar o’ziga-o’zi va o’z uyini tuzatishga kirishibdi.


Maqollar
Begona tuirok - devona tuproq.
Bulbulga bog’ yaxshi, Kaklikka tog’.
Oia yerning tuprog’i - ona sutidan aziz.
El kudrati - chin qudrat, Vatan tuprogi - qimmat.
Qush ham kegsa keladi,
Uz elini sevadi.


Men va mening oilam
Oyijon
L. Azimxo’jayev
Qosim ko’cha eshikdan hamisha bo’lar-bo’lmasga «Oyi», deb yig’lamsirab kelar, oyisi biror yumush buyursa «yo’k. yo’k». dsb bajarmas edi.
Qosim ammasinikiga borganda qayron bo’ldi. Ammasinnng ksnja o’g’li - o’zi tengi Po’latjon oyisi biror yumush buyuradngan bo’lsa, «xo’p, oyijon», der ekan. Qosnmga bunday muomala juda yokdi. U uyga kaytgach. oyisini «oyijon», deb chaqirgan edi, oyisi xam turib: «Qosimjon, keldingmi, o’g’lim?» deb javob berdi. Qosim xursand bo’lganidan jilmayib qo’ydi.


Mehribon
M. Murodov
Salimjonning dadasi kechqurun katta qovun so’ydi- da, bir kosasini onasining oldiga qo’ydi. Qolganlarini laganga karjladi. SalimjonninP opasi Karomat qirg’ich keltirib, buvisining qovunini qirib berdi. Hammalari qovun yeya boshlashdi. Faqat Salimjongina ko’l cho’zmay o’tirdi.
- Ol, nega yemayapsan? - deb so’radi oyisi.
- Mengayam o’shanaqa qilib bering, - dedyChGalimjon buvisi yeyayotgan qovunga ko’z tashlab.
- Voy, buvimning tishlari yo’q-ku. Sen ham karimisan?
Salimjon indamadi. Keyin ko’z qirini tashlasa, buvisi qirqilgan kovunni xam kavshanib yeyapti. Salimjon asta laganga ko’l cho’zdi.
Ertasi kuni Salimjon bog’dan shafgoli uzib chiqdi- da, buvisig’a mexribonlik bilan:
- Buvijon, qirg’ichingiz kani, shaftoli kirib beraman, - dedi.
Eng boy xola