Dərslik respublikanın universitetlərinin fizika fakültələrinin tələbələri üçün "Atom fizikası"


Download 18.1 Mb.
Pdf ko'rish
bet14/119
Sana31.12.2017
Hajmi18.1 Mb.
#23506
TuriDərslik
1   ...   10   11   12   13   14   15   16   17   ...   119

Шякил 

Beləliklə, mənbə  və  qəbuledicinin mühitdə  hərəkət etdiyi hal üçün biz bir-birindən 

(

)

υ



ϕ

υ

cos



1

1

m

 vuruğu ilə fərqlənən iki müxtəlif (13.3a) və (13.4a) düsturlarını aldıq. 



Bu düsturları  fərqləndirən vuruq 

(

)



2

υ

υ



m

 kimi ikinci tərtib kiçik kəmiyyət qədər 

vahiddən fərqlənir. Ona görə də akustikada baxılan bir çox hallarda bu fərq çox da böyük 

olmur və onu nəzərə almırlar. Lakin həmin fərq prinsipial əhəmiyyət kəsb edir və müasir 

texniki vasitələrdən istifadə etdikdə praktik olaraq böyük qiymətlər alır. Məsələn, müasir 

təyyarələrin 1000 km/saat və daha böyük sürətlə uçduğu hallar üçün 

(

)

υ



υ

m

 80% təşkil 

edir ki, bunun da nəticəsində (13.3a) və (13.4a) düsturlarının bir-birindən fərqi xeyli 

böyük olur. 

Qeyd edək ki, Dopler hadisəsi 1845-ci ildə Beys və Ballot tərəfindən təcrübədə 

öyrənilmiş  və  nəzəri olaraq müəyyən edilmiş düsturların doğruluğu təsdiq edilmişdir. 

Belə ki, dəmir yol stansiyasından keçən qatarın platformasında qoyulmuş musiqi alətinin 

səsinin yüksəkliyinin dəyişməsi müşahidəçi müsiqiçilər tərəfindən adi eşitmə yolu ilə 

müəyyən edilmişdir. Sonralar bu təcrübələr qatarın sürəti 120 km/saat qiymətinə  qədər 

artırılmaqla təkrar edilmişdir. Bundan başqa, səsin ucalığının dəyişməsinə əsasən də səs 

rəqslərinin tezliyinin dəyişməsini təyin etmək olar. Belə ki, səsin ucalığı rəqs tezliyindən 

asılıdır: rəqs tezliyi böyüdükcə  səsin ucalığı da artır. Məsələn, fit verməkdə olan qatar 

böyük sürətlə müşahidəçiyə yaxınlaşıb, onun yanından keçərək uzaqlaşdıqda fitin 

ucalığının necə dəyişdiyi aydın eşidilir. 

(13.5) düsturundan görünür ki, səs dalğaları üçün Dopler effekti səsin yayıldığı 

mühitə nisbətən mənbəyin və qəbuledicinin sürətləri ilə təyin olunur. İşıq dalğaları üçün 

də Dopler effekti müşahidə olunur. Lakin bu halda tezliyin dəyişməsi (13.5) düsturundan 

fərqli olan ifadə ilə  təyin olunur. Bu, onunla əlaqədardır ki, elektromaqnit dalğalarının 

yayılmasını təmin edən hər hansı bir xüsusi mühit yoxdur və ona görə də işıq mənbəyinin 

və  qəbuledicinin "mühitə" nisbətən sürəti anlayışı öz mənasını itirir. Ona görə  də  işıq 

dalğaları üçün Dopler effekti, yəni tezliyin dəyişməsi mənbəyin və qəbuledicinin yalnız 

bir-birinə nisbətən sürətiilə  təyin olunur. vakuumda mütləq hərəkət anlayışının mənası 

yoxdur, yalnız mənbəyin və qəbuledicinin bir-birinə nisbətən hərəkətindən danışmaq olar 

(nisbilik prinsipi). Deməli, işıq üçün Dopler effektini təsvir edən düsturlar da bir-birindən 

fərqlənməməli və eyni olmalıdır.  Əks halda biz sistemin vakuumda mütləq hərəkəti 

 

75



haqqında danışmaq üçün prinsipcə imkan əldə etmiş olarıq ki, bu da nisbilik prinsiainə 

ziddir. Doğrudan da, yuxarıda qeyd olunduğu kimi, mənbəyin və  qəbuledicinin mühitə 

nisbətən hərəkətinə baxıldıqda tezliyin Dopler dəyişməsi üçün bir-birindən 

(

2



υ

υ

m

)

 kimi 


ikinci tərtib kiçik kəmiyyətlə  fərqlənən iki müxtəlif düstur alınır. Bu isə Dopler 

sürüşməsini bilərək 

(

)

2



υ

υ

м

 dəqiqliyi ilə mənbəyin və ya qəbuledicinin mütləq sürətini 

təyin etməyə imkan verir. Nisbilik nəzəriyyəsi təsəvvürlərinə görə isə bu, mümkün deyil. 

Ona görə də nisbilik nəzəriyyəsi baxımından hər iki hal üçün eynibir düstur alınmalıdır. 

İşıq mənbəyi ilə bağlı hesablama sistemini K, qəbuledici ilə bağlı hesablama sistemini 



x

  və  x

′ oxlarını  K′ sistemin

isə K

′ ilə işarə edək (şəkil 13.3). 

in (yəni, qəbuledicinin ) K sisteminə (yəni mənbəyə) 

nisb

м янбя


z

z'

y

y'

A

B



υ

r

x



x'

Шякил 

ətən hərəkət sürəti 

υ

r  istiqamətində yönəldək. Mənbəyin qəbulediciyə doğru x oxu 



boyunca  şüalandırdığı müstəvi işıq dalğası üçün K sistemində  aşağıdakı ifadəni yaza 

bilərik: 







+





⎛ −

=

0



cos

)

,



(

ϕ

ω



c

x

t

A

t

x

E

   


 

(13.8) 


burada 

ω

 - mənbə ilə bağlı olan hesablama sistemində dairəvi tezlikdir, yəni mənbəyin 



lama sistemlərində təbiətin qanunları eyni 

cür


dairəvi tezliyidir; c – işığın vakuumda sürəti, 

ϕ

0



 – başlanğıc fazadır. Burada fərz olunur 

ki, işıq dalğası vakuumda yayılır və ona görə də faza sürəti c-yə bərabər götürülmüşdür. 

(hər bir dalğanın yayılma sürəti faza sürəti 

υ

f

, superpozisiya nəticəsində alınmış dalğalar 

qrupunun yayılma sürəti isə qrup sürəti 

υ

qr

 adlanır. Əgər dalğalar dispersiyasız mühitdə 

yayılırsa, yəni 

υ

f



 const olarsa, 

υ

qr



 = 

υ

f

  olur). 

Nisbilik prinsipinə görə bütün inersial hesab

 olmalıdır. Deməli, K

′ hesablama sistemində (13.8) dalğası üçün 







'

'

x



+





=



0

'

'



cos

'

)



'

,'

(



'

ϕ

ω



c

t

A

t

x

E

   (13.9) 

yaza bilərik. Burada 

ω

 

′ - qəbuledici ilə bağlı olan K′ hesablama sistemində dairəvi 

temində yazılmış düsturda x  və  t 

tezlikdir, yəni qəbuledicinin qeyd etdiyi tezlikdir. (13.9) düsturunda c  işıq sürətindən 

başqa bütün kəmiyyətlər  ştrixlə yazılmışdır və  nəzərə alınmışdır ki, işığın vakuumda 

sürəti bütün inersial hesablama sistemlərində eynidir. 

K

′ sistemində dalğanı  təsvir edən düsturu K sis

 

76


kəmiyyətlərindən Lorens çevrilmələri vasitəsilə  x

′  və  t′  kəmiyyətlərinə keçməklə  də 

almaq olar. Belə ki, K  və  K

′ sistemlərinin baxılan qayda ilə  hərəkəti üçün nisbilik 

nəzəriyyəsindən məlum olan 

2

2



1

'

'



c

t

x

x

υ

υ



+

=



2

2



2

1

'



'

c

x

c

t

t

υ

υ



+



=

y=y

′, z=z′ (13.10) 

Lorens çevrilmələrini (13.8) ifadəsində nəzərə alsaq 





⎪⎪





⎪⎪

⎧ ⎡



υ

+









+





+

=

0



2

2

2



2

2

1



'

'

1



'

'

cos



)

'

,'



(

ϕ

υ



υ

υ

ω



c

c

t

x

c

x

c

t

A

t

x

E

       (13.11) 

yaza bilərik. (13.11) ifadəsini aşağıdakı kimi yazaq: 



⎪⎪





⎪⎪



⎧ ⎡

υ

+













⎛ −


=



α

υ

ω



c

x

t

c

c

A

t

x

E

'

'



1

1

cos



)

'

,'



(

2

2



.           (13.12) 

Aydındır ki, (13.12) ifadəsi də K

′ sistemində eynilə (13.9) dalğasını təsvir edir. Ona görə 

də (13.12) və (13.9) düsturlarının müqayisəsinə əsasən aşağıdakı ifadəni yazmaq olar: 



c

c

c

υ

υ



1



1

c

υ

ω



υ

ω

ω



+

=



=

1



1

'

2



2

         (13.13) 



(13.13) ifadəsində mənbəyin 

ω

 tezliyini 



ω

0

, qəbuledicinin 



ω

′ tezliyini 

ω

 ilə işarə edərək 



c

c

υ



1

υ

ω



ω

+

=



1

0

 



 

 

         (13.14) 



alarıq. Dairəvi tezlik üçün 

ω

 = 2

πν

 olduğunu nəzərə alsaq 



c

c

υ



1

υ

ν



ν

+

=



1

0

 



 

 

         (13.15) 



yaza bilərik. 

ə (13.15) ifadələrində  qəbuledicinin mənbəyə nisbətən 

υ

 sürəti cəbri 



kəm

ə

 üçün, yəni qeyri-relyativistik hal üçün, (13.15) düsturunu təqribi 



olara

(13.14) v

iyyətdir. Belə ki, qəbuledici mənbədən uzaqlaşdıqda 

υ

 

> 0  və (13.14)-(13.15) 

düsturlarına  əsasən 

ω

 

ω

0



  (

ν

 



ν

0



) olur; qəbuledici mənbəy  yaxınlaşdıqda 

υ

 



< 0  və 

ω

 

>

ω

0



 (

ν

 

>

ν

0



) olur. 

υ

 



<< c olan hal

q aşağıdakı kimi yazmaq olar: 





⎛ −





⎛ −



+



1



c



c

c

c

υ

υ



ν

υ

υ



ν

ν

2



1

1

2



1

1

2



1

1

2



1

0

0



 

Burada 


υ

/c tərtibli hədlə kifayətlənsək 

 

77





⎛ −



=

c

υ

ν



ν

1

0



 

 

 



 

         (13.16) 

alarıq. (13.16) düsturuna əsasən tezliyin nisbi dəyişməsi üçün 

 

c

υ

ν



=

 



 

ν

0



 

         (13.17) 

alarıq. Burada 

ν



 

ν

 – 

ν

0

 işarə edilmişdir. 



ilə isə  K

′ sistemi bağlı olsa idi biz yenə  də 

 

Əgər qəbuledici ilə  K sistemi, mənbə 



(13.14) və (13.15) düsturunu alardıq. Aydındır ki, mənbə və qəbuledicini birləşdirən düz 

xətt yerdəyişmə sürətinin istiqaməti ilə 

ϕ

 bucağı əmələ gətirsə, onda (13.15) və (13.16) 



düsturlərının əvəzinə, uyğun olaraq, 

ϕ

β



β

ν

ν



cos

1

1



2

0



=



 

         (13.18) 

 

)

cos



1

(

0



ϕ

β

ν



ν

=



 

 

         (13.19) 



ifadələrini yazmaq olar. Burada 

c

υ

β



=  işarə edilmişdir. Burada nəzərə

ır ki, 


 almaq lazımd

(13.18) və (13.19) düsturları qəbuledicinin mənbəyə nisbətən hərəkət etdiyi hal üçündür. 

Əgər mənbə qəbulediciyə nisbətən hərəkət etsə, həmin ifadələrdə 

β

-nı –

β

 ilə əvəz etmək 



lazımdır. 

ϕ

 = 0 olduqda (13.18) və (13.19) ifadələrindən (13.15) və (13.16) alınır. 

ϕ

 =

π

/2 



olduqda isə (13.15)-dən 

 





⎛ −


=



2

0

2



0

2

1



1

1

β



ν

β

ν



ν

   


         (13.20) 

olduğunu yaza bilərik. Beləliklə, nisbilik nəzəriyyəsinə görə  işığın yayılma istiqaməti 

hərəkət istiqamətinə perpendikulyar olduqda da Dopler effekti meydana çıxır. Bu, eninə 

Dopler effekti adlanır. Yuxarıda araşdırılan Dopler effekti isə çox zaman uzununa Dopler 

effekti adlanır. 

Qeyd edək ki, akustikada eninə Dopler effekti meydana çıxmır. Bu, (13.3a), (13.4a) 

düsturlarından da bilavasitə görünür (

ϕ

 =

π

/2 olduqda 

ν

 =

ν

0

 olur). 



(13.20) ifadəsindən görünür ki, nisbi sürət vektoru qəbuledici və mənbəyi birləşdirən 

düz xəttə perpendikulyar olduqda (məsələn, işıq mənbəyi mərkəzində qəbuledici yerləşən 

çevrə üzrə hərəkət etdikdə) qəbuledicinin qeyd etdiyi tezlik kiçilir. Eninə Dopler effekti 

zamanı tezliyin nisbi dəyişməsi 

 

2

2



0

2

1



c

υ

ν



ν

=



   


 

         (13.21) 

olur ki, bu da 

2







c

υ

ru ilə  t



 ilə düz mütənasibdir və deməli, uzununa Dopler effektində tezliyin 

(13.17) düstu

əyin olunan nisbi dəyişməsindən (

c

υ

kiçikdir. 



 ilə düz mütənasibdir) xeyli 

 

78



Eninə Dopler effektinin mövcud olmasını  təcrübi yolla ilk dəfə 1938-ci ildə Ayvs 

isba


 digəri isə  şüanın 

isti


 effekt 

əsas


ti 

nəti


 

t etmişdir. Bu məqsədlə o, kanal şüalarında hidrogen atomlarının şüalanma tezliyinin 

dəyişməsini ölçmüşdür (əgər qaz boşalması borusunun katodunda dar kanal açılsa, 

müsbət ionların bir hissəsi bu kanaldan keçərək katodun arxasında ion dəstəsi yaradır ki, 

bu da kanal (müsbət)  şüaları adlanır. Müsbət ionlar dəstəsi ilk dəfə  məhz bu üsulla 

alınmışdır). Ayvsın təcrübələrində atomların sürəti təqribən 2

⋅10

6

 m/s olmuşdur. Bu 



təcrübələr Lorens çevirmələrinin doğruluğunu bilavasitə təsdiq edir. 

Ümumi halda nisbi sürət vektorunu biri şüa istiqamətində

qamətinə perpendikulyar olan iki toplanana ayırmaq olar ki, bu zaman birinci toplanan 

uzununa, ikinci toplanan isə eninə Dopler effektinin yaranmasını təmin edəcəkdir. 

Uzununa Dopler effekti astrofizikada geniş  tətbiqlərə malikdir. Məsələn, bu

ında ulduzların radial sürətini təyin etmək olar. Belə ki, ulduzların spektrlərində 

xətlərin nisbi sürüşməsini ölçərək (13.15) düsturuna əsasən 

υ

 sürətini təyin etmək olar. 



Şüa buraxan, yəni işıq saçan qazın molekullarının istilik hərəkəti Dopler effek

cəsində spektral xətlərin genişlənməsinə səbəb olur. İstilik hərəkətinin xaotik olması 

sayəsində molekulların sürətlərinin bütün istiqamətləri spektroqrafa nəzərən eyni 

ehtimallıdır. Ona görə  də  qəbuledicinin qeydə aldığı  şüalanmada (13.16) düsturuna 

əsasən 

ν

0



(1-

υ

/c)-dən 

ν

0

(1+



υ

/c)-yə qədər intervalda olan bütün tezliklər vardır. Burada 

ν

0



 

– molekulların buraxdığı  şüaların tezliyi, 

υ

 – molekulların istilik hərəkətinin sürətidir. 



Beləliklə, spektral xəttin qeyd olunan eni 

c

D

υ

ν



δν

0

2



=

   


 

         (13.22) 

olacaqdır ki, buna da spektral xəttin Dopler eni deyilir. Burada 

υ

 – molekulların  ən 



ehtimallı sürətinə  bərabər hesab olunur. 

M

kT

2

=



υ

. Spektral xətlərin Dopler 

genişlənməsinin qiymətinə  əsasən molekullar

rəkətinin sürətini və deməli, 

şüalanan qazın temperaturunu təyin etmək olar. 

Məlumdur ki, fotoeffekt və Kompton effek

ın istilik hə

ti işığın dalğa nəzəriyyəsinə görə izah 

edil

opler effektinin klassik, yəni dalğa nəzəriyyəsinə  əsasən izahı  həm 



rely

blama sistemində  M kütləli işıq 

mən

ə bilmir. Bu hadisələr işığa fotonlar seli kimi baxmaqla, yəni işığın kvant təbiətli 



olmasına  əsasən müvəffəqiyyətlə izah olunur. Lakin elə hadisələr də vardır ki, onları 

işığın həm dalğa, həm də kvant təbiətinə  əsasən izah etmək olur. Belə hadisələrə misal 

olaraq Dopler effektini, işığın qayıtma və  sınmasını, Vavilov-Çerenkov şüalanmasını 

göstərmək olar. 

Yuxarıda D

ativistik və  həm də qeyri-relyavistik hal üçün şərh olundu. İndi isə  işığın kvant 

təbiətinə  əsasən Dopler effektinin izahına baxaq. Sadəlik naminə  əvvəlcə qeyri-

relyavistik, sonra isə relyavistik halı nəzərdən keçirək. 

Fərz edək ki, vakuumda müəyyən inersial hesa

bəyi 


υ

 sürəti ilə hərəkət edir. Bu mənbəyin enerjisi onun 

2

1

υ



M

 kinetik enerjisi ilə 

həyəcanlanmış atomlarının  E daxili enerjisinin cəminə  bərab

İşığın  şüalanması 

nəticəsində mənbəyin daxili enerjisi dəyişir və E başlanğıc qiymətindən E

′ son qiymətə 

qədər azalır. Bundan başqa buraxılan işığın təzyiqi nəticəsində  mənbə  təpməyə  məruz 

qalır və onun sürəti 

υ

′ – 


υ

  qədər dəyişir. Beləliklə, enerjinin və impulsun saxlanması 

qanunlarına əsasən aşağıdakı ifadələri yazmaq olar: 

2

ərdir. 



 

79


ш

E

E

M

E

M

=

+



'

1

1



2

2

υ



υ

 

+



+ '

2

2



   

       (13.23) 

 

ш

P

M

M

r

r



r

+

=



'

υ

υ



   

 

       (13.24) 



Burada E

ş

 və


 - baxılan hesablama sistemində şüalanmanın enerjisi v

dən 



çıxa

 

 



ш

P

r

ə impulsudur



(13.24) tənliyini kvadrata yüksəldək, sonra 2M-ə bölək və alınan ifadəni (13.23)-

q: 


М

Р

P

v

E

E

E

ш

ш

ш

2

'



'

2



=



r

r



 

       (13.25) 

(13.24) ifadəsindən 

M

P

ш

r

r



r

=



υ

υ

'



 olduğunu (13.25)-də nəzərə alsaq 

М

P

ш

2

r



P

E

E

E

ш

ш

2

'



'

+



=

υ



 

 

       (13.26) 



yaza bilərik. Əgər mənbəyin M kütləsi böyükdürsə, onda (13.26) ifad

rəfdə 


əsində sağ tə

üçüncü həddi nəzərə almamaq olar. Onda 



E

E

E

ш

ш

P

r

r



'

=



'

υ



 

 

 



       (13.27) 

alırıq.  Şüalanma  əsasən relyativistik obyekt oldu undan onun impuls

üçün 

ğ

u və enerjisi 



P

ş

=E

ş

/c düsturunu yazmaq olar. Onda (13.27) aşağıdakı şəklə düşər. 



⎛ −



=

ϕ



υ

cos


1

E



E

E

 

 





c

ш

       (13.28) 

Burada 

ϕ

 - mənbəyin hərəkət istiqaməti ilə  şüanın istiqaməti, yəni 



υ

r   və 


vek

n heç bir kvant təsəvvüründən istifadə 



ш

P

r

 



torlarının istiqamətləri arasındakı bucaqdır. 

Göründüyü kimi, (13.28) ifadəsi alınarkə

edilməmişdir. Biz yalnız enerjinin və impulsun saxlanması qanunlarından istifadə etmişik 

ki, bu qanunlar da həm klassik fizikada, həm də kvant fizikasında doğrudur.  İndi 

şüalanmanın fotonlar şəklində baş verdiyini qəbul edək. Fərz edək ki, bir foton 

buraxılmışdır. Mənbəyin hərəkət etdiyi hesablama sistemində, yəni bizim baxdığımız 

inersial hesablama sistemində fotonun tezliyini 

ν

 

′ ilə işarə etsək E

ş

=h

ν

 

′ olar. Mənbəyin 

sükunətdə olduğunu hesablama sistemində isə fotonun tezliyi 

ν

 olsun. Belə hesablama 



sistemində mənbəyin daxili enerjisinin dəyişməsi yalnız fotonun buraxılması nəticəsində 

baş verdiyi üçün bu sistemdə E–E

′=h

ν

 yazmaq olar. Bu ifadələri (13.28)-də nəzərə alsaq 



ϕ

υ

ν



ν

'

=



  

 

       (13.29) 



cos

1

c

olduğunu tapırıq. Bu ifadə qeyri-relyavistik mexanika əsasında alındığı üçün, o, 



υ

/c-yə 

nəzərən yalnız birinci tərtib dəqiqliklə doğrudur. Ona görə  də (13.29) əvəzinə  həmin 

dəqiqliklə 





⎛ +

=

ϕ



υ

ν

ν



cos

1

'



c

 

 



 

       (13.30) 

 

80


yaza bilərik ki, bu da (13.19) düsturu ilə eynidir. 

İndi isə  işığın fotonlar selindən ibarət oldu

a  saslanaraq Do

ydındır ki, bu düstur 

υ

 sürətinin bütün 



lyavistik halda cismin (mənbəyin) tam 

ene


ğun ə

pler effekti üçün 

relyavistik halda düsturun alınmasına baxaq. A

mümkün olan qiymətlərində doğru olmalıdır. Re

rjisini onun kinetik enerjisi ilə daxili enerjisinin cəmi kimi göstərməyin mənası 

yoxdur. Ona görə  də 



E  və  E

′ - baxılan inersial hesablama sistemində  mənbəyin uyğun 

olaraq, işıq şüalanana qədər və işıq şüalandıqdan sonra tam enerjisidir. Mənbəyin uyğun 

sükunət enerjisini 



E

0

  və 



E

0

′ ilə  işarə edək. Bu halda enerjinin və impulsun saxlanması 



qanunlarını aşağıdakı kimi yazaq: 

E

′=E-E



ş

 

 



 

        (13.31) 



ш

P

P

P

=



r

r

'



.   

 

              (13.32) 



(13.32) tezliyini 

c-yə vuraq, sonra hər 

drata yüks

ək v

ıxaq. 


Onda 

2

2



2

E

′ (Pc=E

0



məlum ifadələrini nəzərə almaqla 



iki tənliyi kva

əld


ə tərəf-tərəfə ç

E –(Pc=E

0

2

2



2

E

ş

=cP

ş

ш

EE

ш

P

ё

P

c

E

E

r

r



2

2

0



2

'

0



2

+

=



 

 

       (13.33) 



ərək 

2



yaza bilərik. Burada 

β

=

υ

/c işarə ed

c

E

c

E

mv

P

β

υ



=

=

=



2

 

 



E

0

2



 – 

E

0

'



 2

=2

EE



ş

(1 –  os


ϕ

 



       (13.34) 

olduğunu nəzərə alaq. Onda 

β

c

və ya 



)

co

1



(

2

'



0

β



=



ш



E

E

E

s

'



0

0

0



ϕ

E



E

E

 

            (13.35) 



olar. Burada 

ϕ

 – yuxarıda olduğu kimi, mənbəyin hərəkət istiqamət



aməti 

arasındakı bucaqdır.  Əgər mənbəyin kütləsi çox böyükdürsə, (13.3

0

'=

E



0

 

i ilə şüanın istiq



5) düsturunda 

E

yazmaq olar. Bundan başqa 

2

0

1



β

E



E

 olduğunu da nəzərə alsaq, (13.35) in 

əvəzinə  

)

cos



1

(

2



ϕ

β

β



=

ш



E

 

       (13.36) 



ifadəsini 

1

)



'

(

0



0

− E



E

yaza bilərik. 

Relyavistik hala baxarkən də biz hələlik kvant təsəvvürlərində  i

şik. 


İndi isə (13.36) düsturunda, qeyri-relyavistik halda olduğu kimi, 

E

0



E

0

'=



h

ν

  və 



E

ş

= h

ν

 

n stifadə etməmi



kvant ifadələrindən istifadə etsək 

ϕ

β



β

ν

ν



1

'

2



=



 

 

 



       (13.37) 

cos


1

 



81

ifadəsini alırıq ki, bu da dalğa nəzəriyyəsinə  əsasən relyavistik halda alınan (13.18) 

düsturu ilə eynidir. 

İşığın foton nəzəriyyəsinə əsasən Dopler effekti üçün qeyri-relyavistik və relyavistik 

ifadələri ilə üst-üstə düşməsinin dərin fiziki mənası vardır. Belə ki, 

foto

hallarda alınan (13.30) və (13.37) düsturlarının dalğa nəzəriyyəsinə əsasən alınan uyğun 



(13.19) və (13.18) 

n nəzəriyyəsində (13.30) və (13.37) düsturları  hər bir halda enerji və impulsun 

saxlanması qanunları /(13.23)–(13.24) və (13.31)–(13.32)/ əsasında alınmış (13.28) və 

(13.36) ifadələrindən tapılmışdır.  İşığın buraxılması zamanı enerji və impulsun 

saxlanması qanunları əsasında alınmış (13.28) və (13.36) ifadələri işığın dalğa təbiətli və 

ya fotonlar selindən ibarət olmasından asılı olmayaraq həmişə doğrudur. Kvant xarakterli 

yeganə  fərziyyə ondan ibarətdir ki, fotonun enerjisi onun tezliyi ilə birqiymətli təyin 

olunur. Daha dəqiq desək, fotonun enerjisi ilə  işığın tezliyi arasındakı  əlaqə xüsusi 

xarakterə malik olub 

h Plank sabiti vasitəsilə E=h

ν

 kimi ifadə olunur. 



və 

ν

 kəmiyyətləri 



arasındakı əlaqənin məhz belə olması Lorens çevrilmələrindən də görünür. Belə ki, 

E və 

ν

  kəmiyyətləri üçün Lorens çevrilmələri eynidir. Yalnız bunun sayəsində 



E=h

ν

 ifadəsi 



relyavistik invariant olur. 

Biz (13.26) ifadəsində 



М

P

ш

2

2



  həddini çox kiçik hesab edərək nəzərə almadıq. 

Həmin həddi və 



P

ş

=E

ş

/

cE–E

′=h

ν



E

ş

=h

ν

 

′ olduğunu nəzərə aldıqda (13.26) ifadəsi 

2

2



'

'

cos



'

'

Mc



h

c

ν

ν



ϕ

υ

ν



+

 



 

       (13.38) 

şəklinə düşür. (13.38) ifadəsi 

ν

′ ə  nəzə n kvadrat tənlikdir. Bu ifadədə sağ  tərə



ν

ν

=



-

fdəki 



ikinci və üçüncü hədlər birinci həddə nisbətən çox kiçik ol ğu

 hə


 

ν

′=



ν

 

yazmaq olar. Onda 



du ndan

min hədlərdə

2

2

cos



'

Mc

h

c

ν

ν



ϕ

υ

ν



ν

ν



+

=

 



 

       (13.39) 

alırıq. Beləliklə, mənbəyin (atomun) hərəkəti nəticəsində tezliyin nisbi dəyişməsi 

2

2Mc



c

ν

ν



cos

'

h

ϕ

υ

ν



ν

ν



=

=



   


       (13.40) 

olar. 


(13.40) ifadəsinin sağ tərəfindəki birinci hədd, gözlənildi

kimi, 


3.30) 

ifadələrinə tam uyğundur.  İkinci hədd isə kvant xarakterlidir. Çünki bu həddə 



h Plank 

daxil olduğundan formal olaraq da belə demək olar. Bu hədd onu göstərir ki, foton 

bur

ν

yi 



(13.19) və (1

sabiti 


axana qədər sükunətdə olan atom (

υ

 = 0), foton buraxandan sonra hökmən hərəkətə 

gəlməlidir. Belə ki, buraxılan foton  '

P

r

 impulsuna malikdirsə, onda atom modulca  '



P

r

-ə 



bərabər, istiqamətcə isə əks olan impuls almalıdır. Bu hərəkət sərnişin tullandıqdan sonra 

qayığın hərəkətinə tam oxşardır. Ona görə  də tezliyin –



h

ν

/2Mc

2

 sürüşməsi təpmə 



nəticəsində sürüşmə adlanır. 

Əgər atom tərəfindən fotonun buraxılması deyil, udulması baş verərsə, yenə də enerji 

və impulsun saxlanması qanunlarını tətbiq edərək (13.40) düsturunun əvəzinə 

2

2



cos

Mc

h

c

ν

ϕ



υ

ν

ν



+

=



 

 



         (13.41) 

ifadəsini alarıq. Bu o deməkdir ki, fotonun udulması zamanı tezliyin dəyişməsi, 

 

82


buraxılması zamanı dəyişməyə əks işarə ilə bərabərdir. 

Biz bir atom tərəfindən fotonun buraxılması və y

dulm sı kim

osesə 


a u

a

i elementar pr



baxdıq.  Əgər atomlar sisteminin, məsələn atomar qazın udma və ya buraxma spektrinə 

baxılsa, onda "adi" Dopler sürüşməsi 

υ

cos


ϕ

/

c  və  təpmə  nəticəsində sürüşmə  h

ν

/2Mc

2

 



müxtəlif hadisələrə səbəb olur. Qazın atomları müxtəlif sürətlərlə müxtəlif istiqamətlərdə 

hərəkət edir. Ona görə  də sürətin müşahidə istiqamətində, yəni 

'

P

r

 istiqamətində 



υ

 

proyeksiyasından asılı olan 



υ

cos


ϕ

/

c həddi bütövlükdə qazın şüalanma (udulma) xətlərinin 

enlənməsini ifadə edəcəkdir. (13.22) düsturuna əsasən spektral xəttin yarımeni 

λ

υ



ν

υ

δν



=

=

c

   

 

       (13.42) 



olar. Burada 

 

M



kT

2

=



υ

  ən ehtimallı sürət, 



k  – Bolsman sabiti, T – qazın 

mütləqtemperaturu, 



M – qaz molekulunun kütləsidir. 

Təpmə nəticəsində tezliyin sürüşməsi atomun sürətindən asılı olmadığından o, bütün 

yni olub, atom

2

2



atomlar üçün e

ların istilik hərəkəti nəticəsində enlənmiş spektral xəttin 

maksimumunun 

h

ν

/2Mc  qədər sürüşməsində özünü büruzə verir: 

 

2

2



2

1

2



2

λ

ν



=

M



h

Mc

h

 



         (13.43) 

Spektral xəttin (13.43) sürüşməsinin onun (13.42) eninə olan nisbətini 

qiymətləndirək: 

TA

kTM

h

h

M

υ

λ



1

10

55



,

1

2



8

2



=

=



=

 

         (13.44) 



M

h

λ

λ



λυ

λ

2



2

2

1



Burada 


A – atom kütləsi, 

λ

  isə santimetrlə ölçülən dalğa uzunl ğud

hətta 

alçaq temperatur və yüngül atomlar üçün təpmə  nəticəsində  xətt



onun 

enindən 10

-9

 

sm dalğa uzunluğu, yəni spektrin bütün rentgen oblastı  tərtibində  (



∼10

-9

 



-9

5-ci ildə  təcrübədə müşahidə 

olu

u

ur. Beləliklə, 



in sürüşməsi 

dəfə) kiçikdir. Lakin spektrin qısadalğalı oblastında (

λ

<10  sm

γ

-şüalar) isə  əksinə, 



spektral xəttin sürüşməsi onun enindən böyük olur. Buraxma və udma xətlərinin 

sürüşməsi  əks işarəli olduğundan paradoksal vəziyyət yaranır. Hər hansı bir atom 

tərəfindən buraxılan foton bu növ atomlardan ibarət olan qazda udula bilmir. Məhz bu 

səbəbdən də 

γ

-kvantların qazlarda rezonans udulmasını təcrübədə uzun müddət müşahidə 

etmək mümkün olmamışdır. Lakin bu effekt 1958-ci ildə Messbauer tərəfindən 

kristallarda kəşf edilmişdir. İş ondadır ki, kristalın tərkibinə daxil olan hər bir atom, digər 

bütün atomlarla sərt rabitəlidir və bunun nəticəsində udulan fotonun impulsu bir atoma 

deyil, bütövlükdə kristala verilir. Kristalın böyük kütləyə (atom miqyasında) malik olması 

nəticəsində təpmə impulsu nəzərə alınmayacaq dərəcədə kiçik olur və buraxma və udma 

xətləri bir-birinə nisbətən praktik olaraq sürüşməmiş olur. 

Spektrin optik oblastında, (13.44)-dən göründüyü kimi, təpmə effekti nəticəsində 

spektral xəttin sürüşməsi çox kiçik olur. Ancaq buna baxmayaraq müəyyən  şərtlər 

daxilində optik kvant generatorlarının (lazerlərin)  şüalanmasının spektral xassələrində 

belə sürüşmə özünü büruzə verə bilər ki, bu da 197

nmuşdur. 

 

83


 

 


Download 18.1 Mb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   ...   10   11   12   13   14   15   16   17   ...   119




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling