Dilnavoz Yusupova

Abro‘ning «Zubdat ut-tavorix», Abdurazzoq Samarqandiyning «Matla’ us-sa’dayn», 
Mirxondning 7 jildli «Ravzat us-safo», Xondamirning «Habib us-siyar», «Xulosat ul-
axbor», Zayniddin Vosifiyning «Badoye’ ul-vaqoe’» asarlari yaratildi.
Bu davrda nafis kitob va xattotlik san‘ati ham rivojlandi. Mir Ali Tabriziy, 
Abdurahmon Xorazmiy, Sulton Ali Mashhadiy, Mir Ali Qilqalam, Sulton Ali Xandon, 
Halvoiy, Mirak Naqqosh kabi xattotlar yetishib chiqdilar. Mashhur xattot Sulton Ali 
Mashhadiy (1432 – 1520) o‗z davrining husnixat sultoni darajasiga ko‗tarildi va «Qiblat 
ul-quttob» hamda «Sulton ul-xattotin» nomi bilan shuhrat qozondi.

---

170 
Tasviriy san‘at sohasida Kamoliddin Behzod, Qosim Ali, Mahmud Muzahhib, Xoja 
Muhammad Naqqosh, Shoh Muzaffar va boshqalar barakali ijod qildilar. «Moniyi soniy» 
va «Sharq Rafaeli» nomi bilan mashhur bo‗lgan Kamoliddin Behzod (1455 – 1533/1537) 
Hirot rassomchilik maktabiga asos soldi va ustoz san‘atkor sifatida Turkiston, Eron, 
Ozarbayjon va boshqa o‗lkalarda tasviriy san‘atning rivojiga katta hissa qo‗shdi.
Bu davrda badiiy adabiyot va adabiyotshunoslik ham ancha rivojlandi. Ko‗plab 
shoirlar lirik turning bir necha janrlarida ijod qilib, sohibi devon darajasiga ko‗tarildilar.
Devon sohiblari: 

Atoyi (260 g‘azal)

Sakkokiy (10 qasida va 40 g‘azal) 

Gadoiy (230 g‘azal, 1 mustazod, 1 qasida, 5 qit’a – jami 4 janr)

Hofiz Xorazmiy (9 qasida, 1 tarkibband, 3 tarje’band, 1 muxammas, 1 
marsiya, 1052 g‘azal, 2 mustazod, 31 qit’a, 12 ruboiy – jami 9 janr)

Lutfiy (200 dan ortiq g‘azal, 20 dan ortiq tuyuq va to‘rtliklar, qit’alar) 

Husayniy (g‘azal, muxammas)

Alisher Navoiy (16 janr).
Bu davrda dostonnavislik ham rivojlandi. Durbekning «Yusuf va Zulayxo» (1409),