Dilnavoz Yusupova

Normurod Norqobilov: «Oqbo‗yin», «Qoyalar ham yig‗laydi», «Tog‗ odami»
Tog‘ay Murod: «Yulduzlar mangu yonadi», «Ot kishnagan oqshom», «Oydinda 
yurgan odamlar», «Qo‗shiq».
Shoyim Bo‘tayev: «Sho‗rodan qolgan odamlar».
ROMAN (franz. roman) – nasriy asar janri. Uning dastlabki lug‗aviy ma‘nosi roman 
tillarida (o‘rta asrlarda roman tillarida yozilgan har qanday asarni anglatadi) yaratilgan 
adabiy asardir. Keyinchalik bu atama o‗zining lug‗aviy ma‘nosidan uzoqlashib, keng 
qamrovli nasriy asar nomini anglata boshlagan. Roman inson hayotini jamiyat bilan 
bog‗lab, keng tasvirlovchi yirik epik janr hisoblanadi. U boshqa nasriy janrlar: qissa, 
hikoyalardan o‗zida ko‗plab personajlarning taqdirini aks ettirishi, katta miqyosdagi 
voqea-hodisalarni tasvirlashi bilan farqlanadi.
Roman personajlarning boshqalarga o‗xshamaydigan, o‗ziga xos jihatlarini biror 
voqea-hodisa asosida ko‗rsatib beradigan katta hajmli asardir. Ilk romanlar bundan ikki 
yarim ming yillar oldin yuzaga kelgan va faqat sochma yo‘lda qora so‘z bilan bitilgan. 
Keyinchalik she‘riy romanlar ham yaratildi. Romanlarni ikki – nasriy va she’riy turga 
bo‗lish mumkin.
Milliy adabiyotning darajasi unda romanchilik qanchalik rivojlanganligi bilan 
belgilanadi. Abdulla Qodiriy tomonidan boshlab berilgan o‗zbek romanchiligi ham 

---

125 
o‗sishning katta yo‗lini bosib o‗tdi (ba’zi manbalarda aytilishicha, milliy roman 
Hamzaning «Yangi saodat» va «Uchrashuv» asarlaridan boshlanadi).
Roman mavzu va shakl jihatdan xilma-xil:
– tarixiy romanlar: A.Qodiriy «O‗tkan kunlar»; O.Yoqubov «Ulug‗bek 
xazinasi»; 
– tarixiy-biografik romanlar: Oybek «Navoiy»;