Фалсафанинг предмети, мазмун ва моҳияти, жамиятдаги роли

Фалсафа ўз усули жиҳатидан фанга нисбатан бир нечта функцияни:

• эвристик,
• координация килувчи,
• интеграцияловчи ҳамда
• мантиқий-гносеологик

функцияларни бажаришга қодирдир.

1. Эвристик функциянинг моҳияти илмий билимларни янада ривожлантириш, илмий ихтиролар учун замин яратишда кўринади.

1. Эвристик функциянинг моҳияти илмий билимларни янада ривожлантириш, илмий ихтиролар учун замин яратишда кўринади.

2. Координация қилувчи функцияси илмий тадқиқот жараёнида қўлланиладиган усулларни координация қилиб боришда кўринади.

3. Интеграция килувчи функцияси. “Интеграция” атамаси (лотинча integration-тиклаш, тўлдириш демакдир) қандайдир қисмлар, бўлакларни бир бутун, яхлит ҳолга келтириб бирлаштириш деган маънони англатади.

4. Мантиқий-гносеологик функциясининг вазифаси ушбу масалалар бўйича фалсафий усулнинг ўзини, унинг мавжуд тамойилларини ишлаб чиқишдан иборат.

Дунёқараш – инсоннинг теварак атрофини қуршаб турган воқелик тўғрисидаги, оламнинг моҳияти, тузилиши, ўзининг ундаги ўрни ҳақидаги қарашлари, тасаввурлари, билимлари тизимидир.

Дунёқарашнинг тарихий шакллари

мифологик
диний
фалсафий
Дунёқарашнинг тарихий шакллари
Миф – юнонча mifhos сўзидан олинган бўлиб, афсона, ривоят, ҳикоят каби маъноларини англатади
Диний дунёқараш – оламдаги воқеа ва ҳодисалар сабабларини илоҳий кучлар, олдиндан белгиланган мақсадлар билан боғлаб тушуниш.
Фалсафий дунёқараш – инсоннинг оламга, воқеа ва ҳодисаларга, ўзгаларга ва уларнинг фаолиятига, ўз умри ва унинг мазмуни каби кўпдан-кўп тушунчаларга муносабати, уларни англаши, тушуниши, қадрлашида намоён бўладиган тушунча.
Дунёқарашнинг тарихий шакллари
Мифология